Dlaczego triathloniści powinni pływać różnymi stylami
Dla dostęp do wszystkich naszych szkoleń, sprzętu i relacji z wyścigów, a także ekskluzywne plany treningowe, zdjęcia FinisherPix, zniżki na wydarzenia i aplikacje GPS,>","name":"in-content-cta","type":"link" }}'>zarejestruj się w Outside+.
Większość triathlonistów pływa w stylu dowolnym — przez cały czas. Każdy trening, każda sesja na basenie, każdy freestyle. Wielu nie ma doświadczenia, a częściej chęci, aby spróbować innych uderzeń. Czemu? Najczęściej odpowiedź brzmi:„Nie ma sensu uczyć się czegoś, czego nigdy nie użyję w wyścigu”. Ale co, jeśli włączenie stylu klasycznego, motylkowego lub grzbietowego może poprawić ogólną technikę, zwiększyć wytrzymałość i przyspieszyć?
To nie jest szalone.
Dlaczego eksperci zalecają pływanie różnymi stylami
Kiedy myślisz „pierwszy z wody”, prawdopodobnie myślisz obecnie o jednej osobie:Lucy Charles-Barclay. To dlatego, że ten zawodowiec przypominający syrenę raz za razem ustanawia rekordy w wyścigach na całym świecie, w tym bijąc 19-letni rekord toru pływackiego Kona z czasem 48:13 i zajmując drugie miejsce na 1500 m w brytyjskim Pływanie olimpijskie w płonącym 16:46.26. Zgadza się, w praktyce pływa innymi stylami.
„Istnieje wiele korzyści związanych ze stosowaniem wszystkich ruchów podczas rozgrzewki, głównych zestawów treningowych i przerw” — powiedział Charles-Barclay. „Korzyści te obejmują zmniejszenie napięcia mięśniowego, zbudowanego tylko z powtarzania jednego wzorca ruchu, po poprawę siły i formy w stylu dowolnym poprzez zrozumienie dynamiki innych uderzeń. Różnorodność dla sportowca, zarówno psychicznie, jak i fizycznie, jest również ważna, i nigdy nie słyszałem, aby ktoś redukował formę, gdy ćwiczy i rozumie inne style pływania. Osobiście uważam, że motyl jest tak wspaniałym pociągnięciem, które poprawia moją siłę, sprawność i wytrzymałość, że zawsze stanowi kluczową część przynajmniej jednej z moich sesji w tygodniu”.
Jako triathlonista spędzam tak dużo czasu w pozycji TT na rowerze, że łatwo jest napiąć mięśnie klatki piersiowej i stworzyć napięcie w barkach. Charles-Barclay używa stylu grzbietowego, aby przeciwdziałać temu efektowi. „Lubię włączać styl grzbietowy, aby zrównoważyć i zmniejszyć napięcie powstałe w wyniku pełzania, które robię” – powiedziała. „Styl grzbietowy pomaga aktywować stabilizatory przednie i rozciągać mięśnie piersiowe”.
Ponadto mówi, że motyl to świetny sposób na poprawę napięcia ciała i nauczenie się, jak utrzymać wysoką wydajność poprzez łańcuch kinetyczny podczas pływania.
POWIĄZANE: Kompletny przewodnik po pływaniu triathlonowym
Wszechstronność może również pomóc w rozwoju pływaka. „Pływałem wszystkiego po trochu i zdecydowanie pomogło mi to w rozwoju jako sportowca” – powiedział Andy Potts – i powinien o tym wiedzieć. Podczas swojej wczesnej kariery sześciokrotny All-American pływak przełożył swój sukces na basenie w imponującą karierę triathlonisty z miejscem olimpijskim, ośmioma tytułami Ironman, zwycięstwem w Mistrzostwach Świata w 2007 roku w 70,3 i mistrzostwami kraju w dwóch dyscyplinach sportowych.
Teraz, jako szef AP Racing, Potts zachęca swoich sportowców do bycia wszechstronnymi pływakami, co oznacza zwiększanie świadomości ciała za pomocą ćwiczeń i różnorodnych technik. „Staram się dotykać wszystkich uderzeń podczas każdego treningu” – powiedział. „Myślę, że daje to lepszą świadomość wody, a to może tylko pomóc w pływaniu. Przeważnie pływam stylem dowolnym, ale serce i płuca nie widzą różnicy, jeśli rzucasz im wyzwanie różnymi stylami”.
Potts wyjaśnia, że styl grzbietowy to nie tylko doskonały ruch regeneracyjny; może również zapewnić dynamiczny trening nóg dzięki bardzo aktywnemu kopnięciu. Butterfly doskonale nadaje się do mobilności ramion i budowania kontroli oddechu. Styl klasyczny może być używany do poprawy wyczucia czasu i zmuszania ciała do poruszania się w sposób nieliniowy. Jako triathloniści zazwyczaj podróżujemy w jednej płaszczyźnie ruchu do przodu. Wyzywanie ciała do poruszania się w innej płaszczyźnie, która pozwala na ruch obrotowy lub z boku na bok, angażuje różne mięśnie, co może poprawić równowagę, zwiększyć siłę i zapobiec kontuzjom.
Możesz również włączyć do ćwiczeń inne uderzenia, aby pomóc w odczuciu wody i technice.
„Wykonywanie motyla na jedną rękę z jedną ręką przy boku, podczas kopania płetwami, będzie ładnie pracować nad rdzeniem i jest ćwiczeniem, które pomaga zrozumieć związek między biodrami i dolną częścią ciała oraz jak to odnosi się do napędu do przodu w stylu dowolnym” – powiedziała Annie Bowman, była pływaczka D1 z Florida State University, USA Triathlon i Ironman University Coach oraz trener pływania US Masters. „W motylu chodzi o to, że jest to rodzaj dwurękiego stylu swobodnego. Wytwarzana jest intensywność i dużo energii, więc może skup się na wykonaniu trzech do sześciu uderzeń ze ściany. Już sama intensywność może przynieść wiele korzyści, jeśli chodzi o wysiłek. To, co jest naprawdę miłe w motylu, to to, że dzięki podwójnemu pociągnięciu możesz poczuć siłę i siłę swojego uderzenia”.
Kolejnym stylem, który ma pewne podobieństwo do stylu dowolnego, jest styl klasyczny. „Podobnie jest w części chwytnej, gdy ręka ciągnie wodę z wysokim łokciem, więc nadal czerpiesz korzyści z freestyle’u, robiąc coś innego”. To kolejna zaleta uczenia się różnych uderzeń; pomaga przełamać monotonię pływania. Dobrym pomysłem jest również posiadanie skoku ratunkowego do użycia podczas wyścigu, na wypadek, gdybyś wpadł w kłopoty.
Korzystanie z innych uderzeń w wyścigu
Ustaliliśmy, że włączenie innych uderzeń do puli ma wiele zalet, ale nigdy nie użyjesz ich w wyścigu. Prawidłowy?
Źle.
„Czasami triathlonista może czuć się przytłoczony rozpoczynając pływanie na otwartym akwenie, więc wybór innego stylu jest idealny. Na przykład w stylu grzbietowym stale oddychasz świeżym powietrzem, a jednocześnie robisz postępy do przodu. W stylu klasycznym bierzesz łyki powietrza i trzymasz głowę nad wodą” – powiedział Bowman.
Możesz także użyć innej celowo – jako strategii – na początku lub w pobliżu boi.
„W zależności od rodzaju pływania, używam motyla podczas wchodzenia i czasami wychodzenia z akwenów morskich, ponieważ daje mi to lepszy zasięg nad falami i oznacza, że mogę osiągnąć pewne małe korzyści, co może zaoszczędzić energię i uzyskać lepsze wyniki. dodatkowy metr lub dwie przewagi” – powiedział Charles-Barclay. „Zależy to w dużej mierze od warunków, a także układu pola, ale to świetna broń”.
POWIĄZANE: Jak (w końcu) zostać szybszym pływakiem
Jak włączyć inne uderzenia do swoich treningów
OK, więc jesteś przekonany, ale jak dodać inne uderzenia do swoich treningów?
Jedną z metod włączenia stylu motylkowego lub grzbietowego jest użycie go podczas części regeneracji twardego zestawu freestyle. „Robiłbym 75 m hard stylem dowolnym, ale używam stylu grzbietowego do regeneracji na 25 m” – powiedział Charles-Barclay. „Pomaga to regulować mój oddech i rozluźnić przód moich ramion, ale działa również na całą grupę mięśni ramion i daje mi pewne zróżnicowanie umysłowe. Można to również zrobić z 75 m stylem dowolnym, a następnie z 25 m twardym stylem motylkowym w podobny sposób.”
Innym łatwym sposobem na dodanie nowego uderzenia jest wykonanie zestawu kopnięć. Jeśli kopiesz z płetwami, użyj żabki, aby złapać oddech. „Ponadto kopnięcie delfina używane w motylu pomaga aktywować mięśnie czworogłowe podczas schodzenia w dół i ścięgna podkolanowe w górę, a także rdzeń, aby wszystko pozostało stabilne” – powiedział Bowman.
Oczywiście możesz również użyć innych uderzeń jako sposobu na symulację zmęczenia podczas wyścigów i budowania wytrzymałości i siły potrzebnej do triathlonu. Potts lubi dodawać indywidualną mieszankę (motyl, styl grzbietowy, klasyczny i dowolny) podczas rozgrzewki przed głównym zestawem. „Lubię kończyć rozgrzewkę komunikatorami, więc moje ciało jest gotowe na wszystko” – powiedział.
Inna opcja:„Doskonałą serią przedtreningową jest wykonanie kilkusetek na pierwszych 25 metrach jako motyla, więc wcześnie się męczysz i musisz nauczyć swoje ciało, jak się przystosować. Wielu triathlonistów lubi szybko pokonywać pierwsze 100-200 metrów podczas wyścigu, ale nie przygotowują się do tego. Jeśli taka jest twoja strategia, musisz najpierw załadować zmęczenie i prędkość. Jeśli nie przygotujesz się na mocne wyprowadzenie, po pierwszej bojce szybko znikniesz”.
Pamiętaj jednak, że pływanie to technika w 90%, więc jeśli nie wiesz, jak wykonywać inne ruchy, poświęć trochę czasu na naukę podstaw przed zanurzeniem się na głęboką wodę.
Wypróbuj ten trening Andy'ego Pottsa
Rozgrzewka:
600 (3 x 150 za darmo/50 z powrotem)
4 x 100 IM ciągły (bez odpoczynku)
Ustawienie wstępne:
8 x 100, schodzenie 1-4, 5-8 (pierwsze 25 lata, każde 100)
Zestaw główny:
4 x 600, zejście 1-4
Zestaw postów:
1000 jako 500 pull/5 x 100 IM z płetwami (ciągłe)
[Dlaczego triathloniści powinni pływać różnymi stylami: https://pl.sportsfitness.win/Coaching/Inne-Coaching/1018054506.html ]