Jak przestać popełniać błędy w dniu wyścigu?

Aby uzyskać dostęp do wszystkich naszych szkoleń, sprzętu i relacji z wyścigów, a także ekskluzywnych planów treningowych, zdjęć FinisherPix, rabatów na wydarzenia i aplikacji GPS,>","name":"in-content-cta","type":"link"}}'>zarejestruj się w Outside+.

Odważny sportowiec rozwiązuje 13 najczęstszych zagadek umysłowych, z którymi borykają się sportowcy podczas codziennych treningów i wyścigów. Dr Simon Marshall i Lesley Paterson pomogą Ci przejąć kontrolę nad Twoim mózgiem, dzięki czemu będziesz mógł trenować ciężej, szybciej ścigać się i lepiej cieszyć się uprawianym sportem.

Niektórzy sportowcy, których trenowaliśmy, nie mają problemów z utrzymaniem koncentracji. Planują i wykonują, jakby to była operacja wojskowa. Jednak niektórzy sportowcy po prostu się nudzą i przestają trenować. Inni zawsze wydają się być otoczeni dramatami w dniu wyścigu (problem mechaniczny, zapomniany sprzęt, zgubiona licencja lub coś innego), a ich kryzys w jakiś sposób staje się twoim kryzysem. Może dojść do punktu, w którym inni sportowcy nie będą chcieli dzielić przejażdżki lub jeździć na wyścigi z tą osobą, ponieważ wiedzą, że nieuchronnie pojawi się coś, co grozi pokrzyżowaniem ich własnych planów. W przypadku innych sportowców istnieje specyficzny problem, którego nigdy nie rozwiązują, na przykład tempo lub odżywianie podczas wyścigu. Wszystkie te rzeczy są mentalnymi błędami spowodowanymi słabą kontrolą uwagi. Zakładając, że pojawisz się fizycznie przygotowany, błędy umysłowe są najczęstszą przyczyną złych wyścigów i są one wynikiem samookaleczenia.

Wyjaśnijmy, że kiedy używamy terminów stężenie lub skup się tak naprawdę nie mamy tego na myśli. Psychologowie wolą termin uwaga ponieważ dokładniej opisuje to, co dzieje się w mózgu. Uwaga to znacznie szersze pojęcie, które odnosi się do pracy mózgu polegającej na wybieraniu tego, co jest, a co nie jest istotne w danej sytuacji, oraz odpowiednim przydzielaniu zasobów mózgowych i procesów. Subtelne i ważne rozróżnienie, jakie tutaj wprowadza się, polega na tym, że wyzwaniem dla mózgu nie jest po prostu trzymanie się czegoś (tj. koncentracja lub skupienie), ale przesiewanie, organizowanie i wybieranie, na co zwracać uwagę, kiedy i jak długo i, co najważniejsze, jak szybko i bez wysiłku przełączać uwagę, jednocześnie zatrzymując rzeczy, które nie mają znaczenia, aby przykuć twoją uwagę.

Zastanów się, jak to wygląda w konkurencji. Aby uniknąć kary za redagowanie, triathloniści muszą:

1. Poznaj zasady dotyczące strefy draftu,
2. Kontroluj ich tempo i pozycję względem innych, aby strefy przeciągów się nie nakładały,
3. Wiedz, gdzie są sędziowie redakcji i
4. Podejmuj decyzje taktyczne w locie, które są zgodne z zasadami, ale także powodują fizyczną lub psychiczną przewagę nad innymi w „grupie”.

To dużo, na co należy zwrócić uwagę!

Odważny sportowiec poświęca cały rozdział poprawie uwagi, skupienia i koncentracji, dzięki czemu możesz mieć oko na nagrodę w codziennym treningu i podczas wyścigów. Rozdział ten bada prosty mentalny model mojo koncentracji, pokazuje, jak stres wpływa na to, jak wykonujesz zadanie, i przedstawia łatwe do nauczenia techniki, które redukują błędy umysłowe i głupie pomyłki, gdy jest gorąco. (Książka obejmuje też o wiele więcej. Spójrz na podgląd rozdziałów.)

W tym podglądzie książki online zastanówmy się nad dwoma sposobami uniknięcia błędów uwagi.

Po pierwsze, zwracamy się do legendy pływania olimpijskiego Michaela Phelpsa. Pamiętasz, jak patrzył na igrzyska olimpijskie 2016, gdy jego południowoafrykański rywal Chad le Clos znajdował się w cieniu zaledwie kilka stóp przed nim?

Oto, co widzieliśmy:

• Duża kurtka rozgrzewająca z kapturem
• Słuchawki wyraźnie rozbrzmiewają muzyką rapową
• Oczy skierowane laserem na coś nieruchomego w oddali
• Pochmurna twarz!

Oprócz inspirowania dziesiątkami zabawnych memów internetowych, co Phelps robił ze swoim #PhelpsFace?

Phelps kontrolował oczy i uszy. Bluza z kapturem blokowała mu widzenie peryferyjne. Jego oczy były skupione na czymś innym niż ten drugi pływak. Jego uszy kołysały się od jego psycho-upowej playlisty. Jak wyjaśnił w późniejszych wywiadach, Phelps nie był zły na le Clos; był w strefie i ignorował swojego rywala.

Siłą nadchodzących bodźców zmysłowych są Twoje oczy. Przychodzące informacje wizualne są najbardziej niezawodną metodą sensoryczną, jaką masz, ponieważ są rejestrowane bezpośrednio na siatkówce i nie występują w nich zniekształcenia (lub bardzo niewiele).

Drugą siłą napędową są Twoje uszy. Sygnały dźwiękowe są dobre, ale mniej niezawodne niż twoje oczy (na przykład czasami trudno jest określić, skąd dochodzi dźwięk).

Kiedy połączy się informacje wizualne i słuchowe, twój pradawny mózg szympansa nagle staje w obliczu ataku potencjalnie zagrażających informacji (jak rywal noszący Speedo). Jeśli zostałeś porwany przez szympansa, który wiecznie strzeże się tych myśli i uczuć, kaskada negatywnych myśli i uczuć jest aż nazbyt znajoma.

Nawet jeśli twój mózg profesora rządzi i wiesz, że motyle i bijące serce są mile widzianym znakiem, że jesteś gotowy do wyścigu, kontrolowanie tego, na co patrzysz i to, co słyszysz, pomaga skupić się na wykonywanej pracy, pomaga ci utrzymać pozytywny i pewny siebie, i powstrzymuje mózg od wędrówki do dziury, o której wiesz, że jest ciemna i ponura.

Patrz i słuchaj tylko tych rzeczy, które zapewniają ci spokój, pewność i gotowość.

W samochodzie w drodze na wyścig słuchaj melodii, które dodają Ci energii i są niepokonane. Utwórz playlistę muzyczną, która będzie trwać co najmniej 60 minut i którą możesz założyć, gdy tylko dotrzesz na miejsce wyścigu. Być może zacznij od muzyki, która jest ugruntowana, spokojna i pewna siebie, i poprowadź do piosenek, które naprawdę wprowadzą Cię na optymalny poziom intensywności. Jeśli jesteś już nadmiernie natężony, możesz potrzebować więcej kojącej muzyki; jeśli potrzebujesz zwiększyć intensywność, odtwarzaj muzykę w wyższym tempie.

Staraj się omijać skłonnych do kryzysów przyjaciół i kolegów z drużyny, ponieważ prawie na pewno zostaniesz wciągnięty w ich nieszczęście. Ich brak przygotowania nie powinien stać się twoją sytuacją awaryjną. Zobacz je na targach lub po wyścigu. Jeśli jesteś jedną z tych osób podatnych na kryzys, miej kopie zapasowe wszystkiego i uważaj na proszenie innych sportowców o pomoc (poproś wolontariuszy lub personel wyścigowy, ale spróbuj dać innym sportowcom przerwę).

Drugim sposobem, aby przestać spieszyć w dniu wyścigu, jest sposób zewnętrzny:kontroluj swój sprzęt.

Każdy rowerzysta lub triathlonista ma jakieś obawy związane z problemem mechanicznym w dniu wyścigu, takim jak przebita opona lub problem z łańcuchem.

Prawdopodobieństwo posiadania mechanika w dniu wyścigu może być prawie wyeliminowane, jeśli zrobisz jedną prostą rzecz na tydzień przed wyścigiem. W tygodniu wyścigu zleć sprawdzenie motocykla (w tym zużycie opon) przez mechanika. Zaplanuj tę kontrolę co najmniej dwa tygodnie wcześniej, aby uniknąć paniki w ostatniej chwili. (Może nawet dodaj przypomnienie do swojej aplikacji kalendarza!)

Nigdy nie pływaj w nowiutkich goglach ani w nowej piance w dniu zawodów – nie chcesz się uczyć podczas rozgrzewki, że Twoje gogle przeciekają lub że Twoja nowa pianka jest za ciasna.

Wydrukuj listę kontrolną sprzętu przed wyścigiem i przyklej ją do lodówki.

Mój pierwszy trener rowerowy nie pozwolił nam ścigać się na brudnym rowerze. Wysłał dwóch moich kolegów z drużyny do domu rano w wyścigu szosowym juniorów, ponieważ pojawili się z nieczystymi motocyklami. W tamtym czasie nie mogliśmy zrozumieć, dlaczego miał taką obsesję na punkcie tego wymogu. Jasne, rozwinął dumę i odpowiedzialność, ale także, gdy go sprzątaliśmy, musieliśmy zwracać baczną uwagę na rzeczy, które były luźne, bliskie awarii lub nie działały tak, jak powinny. To była złota lekcja.

[velopress cta=”Zobacz więcej!” align=”center” title=”Więcej z książki”]

[Jak przestać popełniać błędy w dniu wyścigu?: https://pl.sportsfitness.win/Coaching/Inne-Coaching/1018053200.html ]