Korzyści i pułapki Barneta bez Allena
Rezygnacja ze stanowiska menedżera Barnet w grudniu nie wyszła tak dobrze dla Martina Allena, który został zwolniony po zaledwie 14 meczach w Eastleigh. W erze postallenowskiej dla pszczół lub „pomiędzy Allen”, jeśli trendy historyczne się utrzymują, co się zmieniło?
Pod rządami Rossiego Eamesa i Henry'ego Newmana – teraz Kevin Nugent i Eames po odejściu Newmana – grali lepszą piłkę nożną. Beneficjentem tej zmiany był w połowie sezonu podpisany przez Rubena Bovera, pomocnik, który ma klasę z piłką u swoich stóp, zapewnia dobry ruch i pomaga drużynie uzyskać większą kontrolę na przeciwnej połowie. Trudno wyobrazić sobie gracza w stylu Bovera, który miałby taki sam wpływ pod Allenem, który zachęcał swoich zawodników do omijania pomocy.
Jednak równie dobrze trudno byłoby sobie wyobrazić Johna Akinde'a grającego trzy mecze bez gola w "Mad Dog". Ostatni raz miał miejsce luty 2016 r., ale od czasu odejścia Allena, Akinde miał dwie susze bramkowe w trzech meczach, drugi liczy. To nie tyle krytyka, ile zapowiedź zmiany stylu.
Wielki człowiek rozwijał się w zespole, który siedział głęboko, zaprosił przeciwną obronę do wzmożenia, pozwalając mu na wejście na pole puntów i walkę sam na sam z bramkarzem. Ale już, musi pracować w ciasnych obszarach, co polega na byciu subtelniejszym w ruchu i dotyku, co mu nie odpowiada.
Dylematem dla Nugenta jest to, czy wrócić do systemu, który odpowiada Akinde, ryzykujesz, że staniesz się jednowymiarowym zespołem. Inaczej, mógłby upierać się przy stylu, który ogranicza wpływ Akinde, ale rozszerza alternatywne możliwości zespołu.
Barnet gra lepszą piłkę bez Allena, ale okaże się, czy staną się lepszym zespołem.
[Korzyści i pułapki Barneta bez Allena: https://pl.sportsfitness.win/lekkoatletyka/piłka-nożna/1018039277.html ]