Totalna ewolucja piłki nożnej – od Michaela Jacksona do The Weeknd

„Bo z tymi pieniędzmi pojawiają się problemy
A z tymi problemami przychodzą rozwiązania
I używam ich
Kiedy jestem wyblakły, zapominam
Zapomnij, co dla mnie znaczysz”

— Abel Tesfaye [Weekend]

Kiedy Clint Dempsey strzelił bramkę w pierwszej minucie przeciwko Ghanie, Byłem uzależniony. Żaden z moich znajomych nigdy nie rozmawiał o zawodowej piłce nożnej, nieważne, oglądałem to wystarczająco często w telewizji. Kiedy dostroiłem się do Mistrzostw Świata 2014, był to bardziej zegarek litości niż cokolwiek innego. Jednakże, to doświadczenie nie przypominało niczego, w czym brałem udział. Moje uprzedzenia na temat „piłki nożnej” — jest powolna, nudna rozgrywka, naznaczona przez nurkujących graczy i skorumpowanych sędziów — została prawie natychmiast naprawiona radością oglądania sukcesu mojego kraju na arenie światowej.

Piłka nożna przykleiła mnie do późnego gafa, ale nie miałbym tego w żaden inny sposób. Już, lata przed brazylijskimi mundialami, Prawie zająłem się innym sportem jako moim ulubionym.

Około osiem lat temu jako gimnazjalistka, Byłem na meczu hokejowym w pobliskim mieście. To było fascynujące:chłód lodu promieniujący do mojego siedzenia, odgłos cięcia łyżew, i stymulacja zobaczenia gracza ubranego na planszach. ten klimat całego doświadczenia mnie wciągnęło.

Po zakończeniu gry mój młody, Zmęczone oczy wpatrywały się w elektroniczną kurtynę reklamową pod dachem areny. Na ekranie pojawiła się twarz wschodzącego artysty, nieznany mi w tamtym czasie. DRAKE – wycieczka poza domem – 26 października . Zwróciłem się do mojego przyjaciela i zapytałem go, kim jest „Drake”. „Ma kilka dobrych piosenek, Myślę. Nie wiem." Niewiele wiedziałem, że młody kanadyjski raper stał się nie tylko moim ulubionym artystą, ale także milionów na całym świecie.

Być może tej nocy nie wybrałem nowego ulubionego sportu, ale wprawiłem pociąg w ruch na objawienie artysty, z którym mogłem się utożsamić. Kłopoty z rodziną, przyjaciele, a relacje były tematem w dyskografii Drake’a, i to właśnie te tematy były dla mnie najważniejsze w moim życiu. Podobnie jak teksty rapera, sport piłki nożnej był dokładnie tym, czego potrzebowałem, lata później, aby zaspokoić moje potrzeby rozrywkowe. Techniczny, przedsiębiorczy, i powszechne, piłka nożna to wszechogarniający teatr dla milionów ludzi na całym świecie.

Inauguracja sportowa

Moje początkowe przemyślenia na temat futbolu były tak samo niedoinformowane, jak pierwsze wrażenie Drake'a. Hip-hop był postrzegany jako gatunek muzyczny drugiej kategorii w bieli, podmiejska Nowa Anglia, podczas gdy tylko nieliczni w mojej społeczności postrzegali piłkę nożną jako prawdziwy sport do uprawiania na profesjonalnym poziomie. Jednakże, oba tematy odnotowały wzrost w Ameryce w ostatnich dziesięcioleciach, z hip-hopem na szczycie muzycznych billboardów, a piłka nożna staje się najszybciej rozwijającym się sportem w kraju.

Oderwanie się od uniwersum sportów Stanów Zjednoczonych — futbolu amerykańskiego, Koszykówka, baseball — na początku jest dość trudny. Całe moje życie, Słyszałem paplaninę:„piłka nożna jest do bani, ” lub „piłka nożna to sport dla bratków [zazwyczaj bardziej uwłaczający]”. To nie moja antysystemowa postawa ukształtowała moją decyzję o zostaniu fanem piłki nożnej, ale z pewnością wpłynęło to na moje odejście od typowego spektrum sportowego „wielkiej trójki”.

Kiedy zostałem zindoktrynowany w europejskim futbolu, moje pierwsze wrażenia z Holandii były tymi, których większość by się spodziewała. Niegdyś wspaniały kraj zapóźniony z powodu trudności finansowych, w stosunku do Anglii, Niemcy, Hiszpania, i Włochy. Pewnie, mieli świetne programy młodzieżowe i kilka historycznych klubów, ale nie widziałem remisu do Holandii we wczesnych dniach oglądania piłki nożnej.

Od tego czasu zmieniło się moje spojrzenie na mój ulubiony sport i artystę. zdolność Drake'a do tworzenia mocnych uderzeń, single, które znalazły się na szczycie listy przebojów, z dubbingiem, przyciągnęły Alexa z gimnazjum (cześć, Jestem Alex) w jego muzyce, ale jego emocjonalne, powiązane ballady o miłości i ambicji były związane z nastoletnim Alexem. Byłem uzależniony od samego początku. Podobnie, piłka nożna nie była moim ulubionym sportem do oglądania lub grania, ale jestem tak zalany sportem, że nie wyobrażam sobie bardziej kochać jakąkolwiek formę rozrywki.

Schemat

Jako zwykły widz, Holenderski futbol nie jest szczególnie genialny. Dzisiejsze zespoły nie są utalentowane na skalę europejską, nie posiadają też wielu znanych graczy lub trenerów. Roszczenie do sławy rewolucji „Total Football” Johana Cruijffa przetrwało w formie nieco idealistycznej, aroganckie postawy, ale nie znalazł oddźwięku na poziomie taktycznym. Tylko kilka wybranych drużyn w najwyższej klasie rozgrywkowej Holandii nadal gra z nieskrępowaną ambicją Rinus Michels.

Biorąc to pod uwagę, naturalna ewolucja holenderskiego futbolu totalnego stworzyła zalążek niemal każdej komórki taktycznej w dzisiejszej profesjonalnej piłce nożnej na wysokim poziomie. Zestawienie tego wzrostu, od małych holenderskich drużyn w latach 70. do najwyższej klasy hiszpańskiej i angielskiej w latach 2010., po spadek pozycji Holandii w światowym futbolu jest niemal poetyckie. 15 kwietnia był uwieńczeniem tej progresji; Ajax Amsterdam, szalka Petriego z płynącą piłką nożną, przegrał tytuł Eredivisie w odrażający sposób. Fani dźgnęli autobus drużyny i skrytykowali prezesa klubu po przegranej 3:0 z PSV. ukoronowanie rywalizującej drużyny mistrzami Holandii.

Wzrost PSV Eindhoven był zdumiewający, od marginalnych trzech pretendentów do koneserów „czasu Fergie” w ciągu kilku miesięcy. Ajax trzymał się podstawowych koncepcji Johana Cruijffa (kontrolowanie piłki, zmniejszanie przestrzeni podczas naciskania i rozszerzania boiska podczas ataku), ale od 2014 r. nie zebrano żadnej nagrody. Po drugiej stronie kanału La Manche, Apostoł Cruijffa Pep Guardiola i jego Manchester City zostali mistrzami Anglii zaledwie kilka godzin po zawstydzającej porażce Ajaksu. Pep wykorzystał bardziej rozwiniętą wersję Total Football, aby zapewnić sobie tytuł ligowy, ale jego korzenie można łatwo prześledzić cztery lub pięć dekad wstecz do sesji treningowych w De Meer.

Od króla do Starboya

Podobnie jak ewolucja holenderskiej taktyki od Michelsa przez Cruijffa do Guardioli, nastroje holenderskich kibiców zmieniły się dość drastycznie. „Wszyscy mówią o piłce nożnej… ale to, co słyszysz, jest w większości negatywne, ” mówi Marten Hamstra, trener młodzieży w SC Terschelling. „Myślę, że mentalność fanów w ostatnich latach zmieniła się z „Możemy wygrać z każdą drużyną” na „Nie mamy szans przeciwko tej drużynie”. Holenderski futbol niekoniecznie zły w tym nowym pokoleniu (trzy duże kluby nadal produkują wysokiej jakości zawodników), ale mentalność kibiców w Holandii zmieniła się i przybrała znacznie bardziej negatywny wydźwięk.

Pod koniec lat 70. „Off The Wall” Michaela Jacksona został wydany przy wielkim aplauzie. róg indukowany, radosna piosenka taneczna, Nie przestawaj, dopóki nie będziesz miał dość , do dziś rozbrzmiewa w imprezowej atmosferze. „Dotknij mnie i poczuję się w ogniu, śpiewa młody Jackson, „Nic nie jest jak pragnienie miłości”. Ludzie na całym świecie znają rytm, słowa, i wspomnienia, które pojawiają się wraz z jednym z najbardziej pamiętnych wydawnictw muzyki popularnej.

Epickie muzyczne wysiłki Michaela Jacksona pchały gatunek „Pop” przez dziesięciolecia, a także scena Rhythm &Blues. Muzyka Króla Popu słynęła z optymistycznego charakteru, zarówno pod względem tekstów, jak i ogólnego klimatu. Nawet jego rewolucjonista Kryminał pojedynczy, uwodzicielski, arcydzieło o tematyce horroru, błyszczał nieco sarkastycznym tonem. Dziewczyna nie jest faktycznie zamierzać umrzeć; Michael po prostu chce, żeby film przestraszył jego randkę, żeby zbliżyła się do niego w kinie.

Abel Tesfaye (znasz go jako The Weeknd) jest jedną z niewielu postaci, które wypełniły pustkę R&B/Pop pozostawioną przez Michaela Jacksona w nowej erze muzyki. Piosenkarka wydała egzotykę, nastrojowy mixtape „House of Balloons ” w 2011 – podobnie jak Michael, miał wtedy zaledwie dwadzieścia kilka lat. Problem jest równy problemowi Jacksona Nie przestawaj jest antyromantyczny Niegodziwe gry ; seksowny, bijący serce hymn, który zwraca się do drugiej osoby w szokująco wypaczony sposób. „Przynieś swoją miłość kochanie, Mogę przynieść swój wstyd. Przynieś narkotyki kochanie, Mogę sprowadzić mój ból”. Błagalny chór The Weeknd jest daleki od radosnych proklamacji Michaela Jacksona.

Muzyka popularna w 2010 roku osiąga zauważalny szczyt (lub nadir, w zależności od gustu Twoich uszu) w zestawieniu z dźwiękami XX wieku. Gitarowe riffy gitarowe The Rolling Stones i U2 zostały zamienione na emocjonalne historie Drake'a i mocne libretto Kendricka Lamara. Przejście od pozytywności do negatywności – jeśli chodzi o tematy liryczne – jest jasne jak dzień.

Total Football do totalnej porażki

Holender Oranje w przeszłości potrafili również rozbujać stadiony. Finał Mistrzostw Świata w 1974 roku zakończył się przegraną 2:1 z RFN, ale Johan Cruijff i spółka olśnili fanów przez cały turniej. Holandia była stolicą piłkarskiego uniwersum. Ajax i Feyenoord zdobywali Puchary Europy, reprezentacja narodowa była jedną z najlepszych na świecie, a zespół myślicieli taktyki i zarządzania koncentrował się wokół gęstego narodu.

Rozczarowująca kampania Holandii na Euro ’76 – półfinałowa porażka z Czechosłowacją – zapowiadała niespotykany w najnowszej historii spadek holenderskiego futbolu. Reprezentacja po raz kolejny dotarła do finału Pucharu Świata w 1978 roku, ale Holandia bez Cruijffa została opanowana przez Argentynę. Kolejne dwa Puchary Świata odbyły się bez Holandii w miksie; upadek po totalnej piłce nożnej oznaczał, że nie dotrą ponownie do finału rozgrywek do 2010 roku.

Piłka nożna klubowa również odnotowała spadek. Ajax zdobył trzykrotne puchary Europy na początku lat siedemdziesiątych, ale silnik Amsterdamu pryskał przez następne dziesięciolecia. Louis van Gaal poprowadził klub do zwycięstwa w Lidze Mistrzów w 1995 roku, ale okazało się, że był to bardziej okres świetności niż trwały powrót do zdrowia.

PSV miało własne mini-odzyskiwanie w 2005 roku, jako Guus Hiddink Boeren awansował do półfinału Ligi Mistrzów. Jednakże, to prawie najlepsze, jakie holenderski zespół wystąpił na europejskiej scenie w XXI wieku. Feyenoord również wyzdrowiał po spadku pod koniec XX wieku – wykonując wiele głębokich przejazdów w europejskich zawodach – ale nie wyszedł z nich żaden tytuł.

Holenderskie drużyny wciąż potrafią wprawiać stadiony w drżenie z radości, ale chwile są bardzo nieliczne. Drybling Davida Neresa, karę Marco van Ginkela, lub strzelec Alireza Jahanbakhsh to nieliczne przypadki czystej radości w fandomie Eredivisie w tym sezonie. Sukcesy w ekscytacji tłumu są powszechne na koncertach rapowych, ale sceny ekstremalnego szczęścia są zarezerwowane dla klasycznych jednolinijek lub bombastycznych spadków basu.

Nie oznacza to, że sfera słabych osiągnięć holenderskiego futbolu w ostatnich latach jest całkowicie spowodowana występami krajowego klubu. Chłopcy w kolorze pomarańczowym nie zakwalifikowali się do Euro 2016, z rąk islandzkich cudaków i tureckich fenomenów, a Mistrzostwa Świata FIFA odbędą się bez Holendrów po raz drugi w ciągu 32 lat tego lata. Złote pokolenie Arjena Robbena i Wesleya Sneijdera dobiegło końca.

Już, mniej niż dekadę temu, ten Oranje byli w finale Pucharu Świata. Być może najpopularniejsza piosenka 2010 roku — Kesha's TIK Tok — uosabia uczucia ówczesnych holenderskich fanów piłki nożnej. Imprezowanie przez całą noc bez konsekwencji jest siłą napędową piosenki pop. Holandia wróciła do poziomu z 1974 roku.

Finał Pucharu Świata 2014, w cieniu niepotrzebnie fizycznej gry Holandii, zakończyła się miażdżącą porażką z Hiszpanią. Pełen talentów oddział Berta van Marwijka nie spełnił oczekiwań, ale z pewnością osiągnął wyżyny Holandii w latach siedemdziesiątych. Hip-hopowy singiel z 2010 roku, Na zawsze , odzwierciedla optymistyczny charakter straty:motywowanie, ale nie więcej niż to, co widzieliśmy wcześniej.