Model szkolenia zamierzonego

Rzeczy muszą się zmienić.

Piłkarze muszą przejąć kontrolę nad swoim treningiem. Muszą to posiadać. Muszą wejść na boisko z planem – takim, który sami sobie ułożyli, taki, który jest samowystarczalny, i taką, nad którą mogą się zastanowić pod koniec sesji szkoleniowej.

Zbyt wielu piłkarzy trenuje pasywnie. Pozwalają swoim trenerom zająć się ich rozwojem. Trenują w celach szkoleniowych. Myślą, że tylko dlatego, że się pojawili, wyzdrowieją.

Nic nie może być dalej od prawdy. Aby poprawić się w piłce nożnej, musisz celowo ćwiczyć. Musisz trenować z intencją.

To zgrabnie wprowadza mój model treningu zamierzonego. To model dla graczy, który uczy się, jak się uczyć i jak rozwijać umiejętności.

Szkolenie intencjonalne składa się z czterech głównych elementów – ciekawego, intensywny, zinternalizowane i zintegrowane.

W skrócie, zawodnicy muszą sprawić, by trening był dla siebie interesujący – musi absorbować ich skupienie. Aby to zrobić, muszą wyznaczyć sobie rozciągające cele. Trening musi być również intensywny – nie tylko intensywny fizycznie, ale także mentalny. Trening musi być zinternalizowany – tak jak w przypadku graczy, którzy ćwiczą swoją grę, muszą autorefleksji. I w końcu, szkolenia muszą być zintegrowane z informacjami zwrotnymi od ich trenerów.

Szkolenie celowe jest interesujące, intensywny, zinternalizowane i zintegrowane.

Model opiera się na czterech teoriach uczenia się, myślenie i bycie – samostanowienie, myślenie systemowe jeden/dwa, płynność i celowa praktyka.

W nadchodzących tygodniach będę mówił więcej o tym modelu dla graczy – zamierzam go ożywić. Omówię również teorie, które leżą u podstaw modelu.

Oczywiście, aby naprawdę poznać model w nadchodzących miesiącach, dodam filmy do mojej Akademii Piłkarskiej (www.danabrahams.comsocceracademy), które ją ożywią.