Szermierka z łatwością

Oto kilka pomysłów na szermierkę i ruch. Większość pochodzi z dyscypliny Technika Aleksandra, którą studiuję od kilku lat. Najwyraźniej łatwiej jest przekazać te koncepcje osobiście, ale wraz z niektórymi ćwiczeniami, miejmy nadzieję, że ten materiał okaże się przydatny.

Technika Alexandra to metodologia uczenia ludzi efektywnego używania ciała (w terminologii Alexandra „rozwijanie dobrego użycia”). Ważnym celem jest pomoc w wyeliminowaniu nadmiernego napięcia, tak aby ciało powróciło do naturalnej postawy przy użyciu odpowiednich mięśni do wsparcia. Oczywiście może to być niezwykle przydatne w szermierce – tak jak w przypadku każdego innego ruchu. Pomyśl o zaporach, które są za duże, przedłużki, które są zbyt sztywne, lub ruch, który jest niezręczny i niezrównoważony. Dobry nauczyciel Aleksandra będzie w stanie rozwiązać każdy z tych problemów i nie tylko. Niestety, Technika Aleksandra nie jest dobrze znana w świecie sportu. Dużo bardziej prawdopodobne jest, że aktorzy i muzycy będą wiedzieć, co to jest, ponieważ jest nauczany w szkołach aktorskich, a muzycy z kontuzjami będą szukać nauczyciela Aleksandra. Jeśli jesteś zainteresowany techniką Alexandra w rejonie Filadelfii, poleciłbym kilku nauczycieli, z którymi pracowałem. Jano Cohen w Wynnewood [email chroniony] (610/649-8142.) i Anne Johnson (215/843-1555) [email chroniony] w Chestnut Hill. Aby dowiedzieć się więcej lub znaleźć nauczyciela Alexandra na całym świecie, przejdź do
www.ati-net.com

Zawsze w ruchu

W szermierce (i w innych sportach) łatwo jest pomyśleć, że trzeba się zacisnąć lub jakoś przygotować do ruchu. Jest coś, co sprawia przyjemność w wykonywaniu dużego wysiłku, aby rzucić się, wycofać, a nawet pchnąć. Rzeczywistość jest taka, że ​​jeśli zaciśniesz się, aby się poruszyć, rozpoczęcie pracy zajmie więcej czasu. Najszybszy i najbardziej efektywny ruch faktycznie pojawia się, gdy nie jesteś ustawiony, ale już jesteś w ruchu. Kiedy patrzysz, jak Pete Sampras gra w tenisa lub na ogrodzeniu Golubickiego, ruch wydaje się miękki i łatwy, bez większego wysiłku.

Ćwiczenie: Aby sprawdzić się, uważaj, spróbuj trochę poruszyć wszystkimi stawami, aby upewnić się, że nie dodałeś więcej wysiłku mięśniowego, niż to konieczne. Czy twój łokieć może się łatwo zgiąć, czy istnieje możliwość poruszania się w stawie barkowym? Niech partner porusza ramieniem. Czy możesz puścić i pozwolić im swobodnie poruszać ramieniem? Aby przetestować swoje nogi, zachowaj czujność i po prostu wyprostuj je i zginaj trochę (powoli), aby sprawdzić, czy ruch jest łatwy i nie wymaga wysiłku. Czy pozwalasz na wszystkie stawy nóg (biodra, kolana, kostki) poruszają się swobodnie. Zobacz, jak to jest posuwać się naprzód lub rzucać z tego miejsca. Teraz spróbuj napiąć mięśnie. Jak to jest teraz posuwać się naprzód lub rzucać? Pamiętaj, że kiedy zaczniesz wprowadzać te zmiany, możesz doświadczyć większej fizycznej swobody, ale może nie czuć się tak wspaniale. Jesteśmy tak przyzwyczajeni do nadmiernego wysiłku, że ten nowy stan może nie wydawać się właściwy. Spróbuj i zaufaj, że jeśli będziesz pracować nad większą łatwością, to pomoże ci w szermierce. Zaczniesz działać szybciej i będziesz w stanie szybciej reagować na zmieniające się okoliczności.

Notatka: Podczas wykonywania tego i każdego innego ćwiczenia pamiętaj, że starasz się uzyskać informację zwrotną z odczuć zamiast mówić sobie, aby zająć określoną pozycję. To kluczowy punkt. Ten proces polega na nauce zwracania większej uwagi na informacje zwrotne, które są w twoim ciele i ufaniu, że twoje ciało ma coś do nauczenia twojej głowy, zamiast używania głowy do porządkowania ciała.

Waga w podłodze

Nie ma powiedzenia, którego używam częściej ucząc szermierki. Jedynym sposobem na wyjaśnienie tego jest wykonanie następującego ćwiczenia.

Ćwiczenie 1: Postaraj się zachować czujność, a następnie zaciśnij całe ciało, teraz zwolnij. Zauważ, że kiedy zaciskasz ciężar, nie czujesz, jakby przechodził przez twoje nogi w stopy i na podłogę. Kiedy wypuszczasz, czujesz podłogę znacznie bardziej. Utrzymywanie kontaktu z tym ugruntowanym uczuciem jest jednym z najprostszych sposobów, aby pomóc sobie pozostać bardziej zrelaksowanym i jednocześnie w teraźniejszości.

Ćwiczenie 2: Ten może wydawać się trochę dziwny, ale to świetny sposób na uziemienie. Zacznij leżeć na ziemi płasko na plecach. Pomyśl o tym, aby cała waga zatopiła się w podłodze. Teraz przewróć się na bok i ponownie pomyśl o zatonięciu. Przewróć się na plecy i ponownie zatonij. Teraz podejdź na kolana i wróć na podłogę. Spróbuj ponownie wstać, ale kucaj. Wreszcie wstań. W każdej pozycji i podczas wykonywania zmian myśl o grawitacji i niesamowitym wsparciu, jakie otrzymujesz z ziemi. Do czasu, gdy stoisz, prawdopodobnie poczujesz, że nic nie może cię przewrócić.

Szermierze mają tendencję do chwytania się za biodra

Domyślam się, że wielu szermierzy chwyta się za biodra, próbując odzyskać równowagę. W rzeczywistości twoja równowaga będzie o wiele lepsza, jeśli stawy pozostaną miękkie, a wyregulujesz równowagę, zginając biodra, kolana i kostki.

Ćwiczenie. Z przyjacielem niech jedna osoba stanie na straży z rozluźnionymi, miękkimi stawami, podczas gdy druga osoba delikatnie popycha szermierza w różnych kierunkach. Jest to dość typowe dla szermierza, który próbuje utrzymać równowagę poprzez stawianie czoła sile. Zamiast, spróbuj poruszać się z pchaniem i zachowując równowagę, dokonując korekt w stawach, szczególnie biodra, kolana i kostki.

Chciałbym, żeby moja głowa i szyja były wolne

To klasyczna sugestia Aleksandra. Jeśli twoja głowa nie jest w równowadze i swobodnie porusza się po tułowiu, Twój kręgosłup będzie nierówny, i trudno będzie mieć pełną swobodę ruchów w ramionach i nogach. Większość ludzi zaciska kark, skracając szyję i unosząc podbródek. Gdy twoja szyja uwalnia, twoja głowa pochyla się do przodu, wraca nad tułów, a szyja się wydłuża. Kiedy poruszasz się w szermierce, chciałbyś, aby twoja głowa pozostała w tej zrównoważonej pozycji bez napięcia. W takim przypadku możesz powiedzieć, że twoja głowa porusza się pierwsza, gdy idziesz naprzód lub cofasz się. W terminologii Aleksandra, kiedy idziesz do przodu, mówią, że twoja głowa porusza się do przodu i do góry. W rzeczywistości w większości ruchów kręgosłup wydłuża się i poszerza. Wystarczy spojrzeć na kota poruszającego się po pokoju, a zobaczysz to.

Ważną częścią zrozumienia tej sugestii, to zrozumienie, gdzie kończy się twoja głowa, a zaczyna szyja. Staw znajduje się za uszami. Wiele osób postrzega staw gdzieś niżej. Spróbuj dotknąć uszu i zwizualizować staw pośrodku, i pochyl głowę do przodu i do tyłu.

Ćwiczenie: Poświęć trochę czasu i spójrz w lustro. Stań bokiem i zobacz, czy masz podniesiony podbródek lub czy głowa wydaje się wysunięta do przodu. Eksperymentuj z próbą znalezienia napięcia w szyi, puszczając go i zobacz, dokąd zmierza twoja głowa. Pomyśl o wadze swojej głowy, sprawdź, czy możesz znaleźć punkt równowagi, w którym zrównoważenie głowy nad tułowiem wymaga najmniejszego wysiłku. Eksperyment:wyślij go do przodu do tyłu, a nawet na boki. Spróbuj także unieść i opuścić brodę i zobaczyć, która pozycja wymaga najmniejszego wysiłku.

Dobry ruch zaczyna się od prawidłowego stania na straży

Stawanie na straży polega przede wszystkim na zginaniu nóg poprzez puszczanie kostek, kolana i biodra. Kiedy twoje kolana się zginają, idą daleko do przodu. Twoja miednica, który jest pochylony do przodu podczas stania w pozycji pionowej, prostuje się, gdy kolana są zgięte. Kręgosłup się prostuje, a dolna część pleców powinna czuć się dobrze, ponieważ się wydłuża. Większość szermierzy nigdy nie zajmuje tej optymalnej pozycji. Albo nie wyprostują miednicy (co daje obraz wystających pośladków), albo nie zginają się wystarczająco w stawie biodrowym (co objawia się wygięciem bioder do przodu). Wielu szermierzy nigdy nie myśli o łatwości poruszania się w kolanach lub kostkach.

Ćwiczenie: Potrzebujesz lustra i rąk. Stań bokiem do lustra ze stopami skierowanymi do przodu i rozstawionymi na szerokość ramion. Połóż jedną rękę na podbrzuszu, a drugą u podstawy kręgosłupa. Zacznij rozluźniać biodra, kolana i kostki. Kiedy zaczynasz ruch, czy twój pośladek się rozluźnia (w miarę prostowania miednicy)? Czy twój brzuch opada prosto w dół, czy idzie do przodu. Jeśli idzie do przodu, prawdopodobnie nie zginasz wystarczająco w biodrach. Również gdy zginasz kolana, pamiętaj, aby wymyślić torsem. Chcesz wydłużyć cały tułów, nie wciskać go w nogi (częsty problem w szermierce). Kiedy poczujesz, że to łatwe, spróbuj ponownie w pozycji na straży.

Szermierka i chodzenie

Nigdy nie myślałem zbyt wiele o związku między ruchem ogrodzenia a chodzeniem. Podczas chodzenia przednie biodro rozluźnia się, gdy zgina się kolano i kostka. Pozwala to stopie swobodnie kołysać się do przodu bez konieczności zakłócania miednicy (może pozostać w poziomie). Jak w przypadku ogrodzenia, oznacza to, że poruszając przednią stopą na wysuwie, przednia pięta nieznacznie unosi się nad ziemią, gdy biodro się rozluźnia i przednie kolano zgina (idzie do przodu, a nie do góry). Od tego momentu przednia stopa może kołysać się do przodu, tak jak podczas chodzenia, bez naruszania miednicy. Niestety wielu nauczycieli szermierki kładzie nacisk najpierw na piętę do przodu. Wykonanie tego wymaga podniesienia całej nogi – znacznie bardziej forsownego i niezręcznego ruchu. Spróbuj przejść tędy, aby zobaczyć, jakie to trudne. Poruszanie tylną nogą wydaje się być trudniejsze dla szermierzy ze względu na kierunek kolana. Tutaj, początek ruchu jest taki sam jak przednia stopa, zwolnij biodro kolano i kostkę. Wtedy tylna stopa może się podnieść bez podnoszenia tylnego biodra (częsty problem).

Ćwiczenie: Spróbuj uzyskać połączenie między chodzeniem a ogrodzeniem w trzech krokach. Najpierw stań w lustrze ze stopami rozstawionymi na szerokość ramion, gotowymi do chodzenia. Przejdź kilka kroków i zobacz, co zauważysz. Teraz patrząc w lustro wyizoluj początek kroku, czyli rozluźnij biodra, kolana i kostki, a następnie przesuń nogę do przodu. Zrób kilka powolnych kroków, pracując z wydaniem na początku kroku. Teraz ugnij lekko kolana i spróbuj ponownie chodzić. Po krótkiej praktyce powinieneś być w stanie uzyskać taką samą łatwość, jaką robisz podczas chodzenia. Teraz jesteś gotowy, aby spróbować pozycji na straży, puszczanie, a następnie wymachiwanie przednią nogą, następnie uwolnij i podnieś tylną nogę.

Lonżowanie

Częstym problemem jest pochylanie się do przodu na lonży. Wydaje mi się, że przez większość czasu problem związany jest z używaniem przedniej nogi. Tak jak rozmawialiśmy z wyprzedzeniem, Wykrok rozpoczyna się od puszczenia biodra, kolana i kostki, tak aby przednia stopa mogła swobodnie pochylać się do przodu. Jeśli nie ma separacji, następnie tułów wychodzi z przednią nogą, co sprawia, że ​​pochylanie się do przodu jest nieuniknione.

Ćwiczenie: Aby poeksperymentować z ruchem, zrób duży krok do przodu w pozycji do lonżowania. Trzymając tułów między nogami, poruszaj się do przodu i do tyłu, wchodząc i wychodząc z lonży. Pozostań na płaskiej płaszczyźnie, co wymaga zgięcia tylnego biodra podczas wychodzenia z lonży. Teraz spróbuj wypadu, i tak jak w przód, kluczem jest zwolnienie, tak przednia noga może przechylić się do przodu. Kiedy patrzysz w lustro, czy twoje tylne biodro jest nadal zgięte (miednica jest wypoziomowana) podczas wyjścia i powrotu? Także, zamiast zatrzymywać się na lonży spróbuj wykonać jeden długi, powolny ruch, w żadnym momencie nie chwytam, żeby się zatrzymać.

Co się dzieje na moich plecach?

W szermierce (i innych sportach) łatwo jest pomyśleć o tym, co dzieje się z przodu w miejscu kontaktu. Ten nacisk na naprzód w pewien sposób wyjaśnia pochylanie się do przodu, oraz skracanie i zwężanie z przodu. Częściowo wyjaśnia to również pochylanie się na lonży. Niezwykle pomocne jest zwracanie uwagi na plecy, tylne ramię i tylna noga. Czasami, kiedy uprawiam szermierkę, skupiam się prawie całkowicie na plecach i tylnej nodze. Kiedy to robię, czuję się zrównoważony i mogę lepiej odzyskać siły z lonży.

Ćwiczenie: Spróbuj ogrodzić się przed lustrem, a właściwie na pasie, myśląc o tym, by przez cały czas pozostać jak najszerszym i jak najbardziej wyprostowanym. Daj sobie sugestię, trzymaj plecy podczas posuwania się do przodu lub rzucania. Kiedy zginasz kolana, by mieć się na baczności, pomyśl, gdy schodzisz, a kiedy się wycofujesz, myśl do przodu, gdy się cofasz.

Pozwalanie rękom się poruszać

Ramię (ramię ramienne) jest połączone z obojczykiem z przodu i łopatką z tyłu. Ta struktura nie jest połączona z żebrami – mimo że wiele osób porusza rękami tak, jak oni. Jedną z przydatnych myśli jest to, czy możesz zrobić więcej miejsca między strukturą ramienia a żebrami. Szermierze mają tendencję do ściągania ręki (zwłaszcza przedniej) w dół z mięśnia najszerszego grzbietu. W jakiś sposób pociągnięcie ramienia w dół sprawia, że ​​czujesz się bardziej „w tym”. To ściąganie przeszkadza w swobodnym poruszaniu się w ramieniu. Również prawidłowy ruch ramion wymaga odpowiedniego podparcia reszty ciała. Trudno to wyjaśnić, ale łatwo ci to pokazać. Jednym ze sposobów na powiedzenie tego jest to, że jeśli jesteś wyprostowany, wspieranie wagi przez kręgosłup, i przepuszczanie ciężaru przez miednicę i nogi na podłogę, Twoje ramiona są wtedy odpowiednio podparte i mogą być lepiej wykorzystywane. Znajduję jedną niezwykle przydatną poprawkę do pracy z rozszerzeniem. Mówię, czy możesz wyprostować ramię bez naruszania kręgosłupa lub podnoszenia nóg. Wydaje się to bardzo przydatne.

Struktura kości ramienia

Kiedy ramię wysuwa się, obojczyk (który jest częścią ramienia) powinien się lekko unieść, a łopatka się obraca. Szermierze z tym, co nazywamy ciasnymi ramionami, na ogół nie pozwalają na wystarczający ruch w żadnej kości.

Ćwiczenie: Poeksperymentuj, podnosząc rękę nad głowę i zobacz, czy obojczyk się porusza. Jeśli nie ma dużo, zobacz, czy możesz pozwolić na więcej. Także, pracuj z przyjacielem i poczuj, jak porusza się łopatka, gdy wyciąga ręce nad głowę.

Rozszerzenie

Podczas rozciągania mięśnie, które muszą wykonać jakąś pracę, to triceps. Często podsuwam sugestię, przedłużyć za pomocą mięśni pod pachami.

Ćwiczenie :Połóż się i zwróć uwagę, gdzie łopatka dotyka ziemi. Wyciągnij ramię do góry (tak jak gdybyś stał i wyciągał się) i zwracaj uwagę na trzymanie łopatki na ziemi. Niech ruch będzie wspierany przez całe plecy. Teraz spróbuj stanąć i rozciągnąć w ten sam sposób, trzymaj plecy, gdy wysuwasz się do przodu.

Wniosek

Korzystanie z tych pojęć było bardzo pomocne w nauce szermierki. Dziś, zamiast skupiać się na technice w izolacji, Koncentruję się bardziej na rozwijaniu lepszego wykorzystania ciała. Robię to, ponieważ teraz zdaję sobie sprawę, że nie mogę naprawić tej techniki, dopóki nie zajmę się podstawowymi problemami z użytkowaniem. Także, po poprawie użytkowania, technika nauczania jest łatwa, i ma o wiele mniej powtórzeń. Jeszcze ważniejsze dla mnie, polega na tym, że uczeń odchodzi z lepszą świadomością kinestetyczną i pewnymi narzędziami do radzenia sobie z następnym doświadczeniem ruchowym.

[Szermierka z łatwością: https://pl.sportsfitness.win/lekkoatletyka/szermierka/1018042508.html ]