3 podstawowe statystyki uderzeń MLB, które definiują świetnego uderzania

W świecie liceum baseball i softball uczelniany i zawodowy, nie można ignorować wpływu zaawansowanej analityki i statystyk „new-age”. Więcej i więcej, sztab trenerski, a nawet sami zawodnicy spędzają niekończące się godziny na zagłębianiu się w statystyki trafień MLB i te nowe raporty statystyczne, aby znaleźć przewagę.

Wygrane powyżej wymiany (WAR), Ultimate Zone Rating (UZR) i Defensive Runs Saved (DRS) to tylko trzy z nowych zaawansowanych analiz, których pożądają umysły baseballistów w nowym wieku.

Chociaż te fantazyjne nazwy i formuły są świetne i wszystko, co, do cholery, stało się z „oldschoolowym” notesem wyników, w którym religijnie trzymałbyś każdą grę i ręcznie obliczał statystyki dla wyniku po meczu?

W hołdzie prostszym czasom gry w baseball i softball, The Hitting Vault cofa się w pewnym sensie o krok w czasie i ocenia, jakie tradycyjne statystyki składają się na „wielkiego” hittera.

1.) On-Base Plus Slugging (OPS)

Z sezonem 2019 Major League Baseball na oficjalnym półmetku, tylko SZEŚĆ (!!!) graczy posiada obecnie OPS na poziomie 1.000 lub lepszym. Powtórzę to.

Sześciu z 750 obecnych graczy w aktywnych składach MLB może pochwalić się tymi imponującymi statystykami w swoim CV. To 0,008 procent całej ligi. Nie do wiary.

Kim jest tych obecnych sześciu graczy, których pytasz?

• Chrześcijanin Jelich (z TYSIĄC)
• Cody Bellinger (OF, CHŁOPAK)
• Mike Pstrąg (z LAA)
• Josha Bella (1B, DÓŁ)
• Charlie Blackmon (z PRZEŁĘCZ)
• Piotra Alonso (1B, NYM)

Zobaczmy. W sześciu graczy wymienionych powyżej, łącznie posiadają trzy nagrody MVP, 18 występów All-Star Game, 10 srebrnych nagród Sluggera, dwa tytuły mrugnięcia i dwa wyróżnienia Rookie of the Year. Czy to dobrze? Nie, to wspaniale.

Mike Pstrąg, prawie jednogłośnie uważany za najlepszego gracza w MLB, krążył po hitach American League w OPS w czterech z ostatnich pięciu sezonów. Czy znakomity OPS równa się świetnemu hitterowi? Nie ma co do tego wątpliwości.

2.) Procent na bazie (OBP)

Obliczana na podstawie trafień pałkarzy, plus spacery, plus uderzenie smołą, podzielone przez pałkarzy na nietoperze, plus spacery, plus uderzenie smołą, plus muchy ofiarne. W skrócie, OBP przedstawia outsidera, w jakim klipie pałkarz z powodzeniem dociera do bazy.

Patrząc wstecz na kampanię 2018 w MLB, Twoje zakłady American League MVP Mookie (OF, BOS) i MVP Ligi Narodowej Christian Yelich (OF, MIL) zajęła drugie i piąte miejsce w kierunkach, odpowiednio, w OBP. Myślisz, że jest to ważne w ocenie świetnego hittera? Absolutnie.

Dobra, w porządku. Te ostatnie rozmiary próbek są świetne i wszystko, ale jak wygląda „oldschoolowa” statystyka, taka jak OBP, gdy patrzy się na historycznie wielkich graczy? Cieszymy się, że zapytałeś!

Oto 10 najlepszych liderów OBP wszechczasów w MLB:

• Ted Williams (.482)
• Babe Ruth (.473)
• John McGraw (.466)
• Billy Hamilton (.455)
• Lou Gehrig (.447)
• Więzy Barry'ego (.444)
• Bill Joyce (.435)
• Rogers Hornsby (.434)
• Ty Cobb (.433)
• Jimmie Foxx (.428)

Patrząc na powyższą listę, pierwszą rzeczą, która wyskakuje, jest liczba prawdziwych LEGEND w grze. Gracze, których można rozpoznać po prostu po nazwisku:Williams, Litość, Gehrig, Hornsby, Cobba, Fox.

Więc, czy wysokie OBP pomaga twojej sprawie, by stać się wielkim hitterem? Lepiej w to uwierz!

3.) Podstawy całkowite (TB)

Obliczenie tej tradycyjnej statystyki jest dość proste. Za każde trafienie ciasto otrzymuje wartość ważoną. Pojedynczy równa się jeden, podwójna równa się dwóm, trzykrotnie równa się trzy, a home run równa się cztery.

Na przykład, powiedzmy, że Mike Trout w niedzielne popołudnie pokonał 3 na 4 z dwoma deblami i home runem. W polu wyniku po meczu otrzymałby łącznie osiem zasad (dwie, plus dwa, plus cztery).

Wróćmy szybko do liderów statystyk MLB z 2018 roku. Twoi zwycięzcy NL i AL MVP (Yelich i Betts) zajęli drugie i siódme miejsce w lidze, odpowiednio. Twój ogólny lider w całkowitych podstawach, OF J.D. Martinez z Boston Red Sox zajął czwarte miejsce w wyścigu AL MVP i został nazwany srebrnym sluggerem. To jest cholernie dobre, prawidłowy?

Podczas gdy uderzanie singli jest świetne, zdolność pałkarzy do uderzania w dodatkowe bazy może być kluczowa dla zdolności punktowej twoich drużyn. Przekłada się to zarówno na sporty baseballowe, jak i softballowe.

Na przykład, sezon temu w MLB, 2B Ben Zobrist z Chicago Cubs uplasował się na 11. miejscu w głównych turniejach ze średnią 0,305 mrugnięcia. Podczas gdy zliczył łącznie 139 trafień, tylko 40 z nich wybrało dodatkowe bazy (29 proc.). W przeciwieństwie, Twój lider MLB w całkowitych bazach, J.D. Martineza, 82 z jego 188 wszystkich trafień trafiło na dodatkowe bazy (44 procent).

Z całym szacunkiem dla Zobrista, z grą na linii, a twoja drużyna szuka „dużego” ciosu w talerz, które ciasto wzbudziłoby większy strach u przeciwnego menedżera? Zobrist czy Martinez?

Suma podstaw (TB) w softballu

To porównanie jest prawdopodobnie jeszcze bardziej imponujące w świecie softballu. W ostatniej kampanii 2019 NCAA Division I Softball, Zdecydowana większość przeciętnych przywódców mrugnięcia w kraju jest powszechnie określana mianem „slap hitters”. W skrócie, Ci uderzacze są gotowi do uderzenia i chcą wykorzystać swoją wyjątkową szybkość i po prostu wprowadzić piłkę do gry.

Mówisz inny przykład? Masz to! OF Lexi Watts (Uniwersytet Illinois-Chicago) zajęła drugie miejsce w kraju z wybitną średnią 0,477 mrugnięć. Jednakże, tylko 11 z jej 83 wszystkich trafień (13 procent) poszło na dodatkowe bazy. A co z przywódcą narodu w całkowitych bazach, skoro to jest temat na wyciągnięcie ręki? INF Sydney Romero (Oklahoma) wyprodukował aż 176 baz (48 singli, 18 dubletów, cztery trójki i 20 home runów).

Jeszcze raz, wracając do statystyk dotyczących trafień MLB, kto wzbudzi większy strach między Zobristem a Martinezem, czy trenerzy chcieliby zmierzyć się z Wattsem lub Romero w największym momencie meczu?