„Jesteś produktem własnego środowiska” | Wywiad z Dannym MacAskillem

„Mój dom jest od nich oddalony o około 22 mile. Z Dunvegan możesz zobaczyć jeden z najfajniejszych widoków na grzbiet, możesz zobaczyć całą jego rozpiętość z zachodu na wschód. I było to po prostu coś, na co można patrzeć i marzyć przez lata”.

„Ja i Stu Thompson z Cut Media postanowiliśmy nakręcić tam film i wtedy zaangażowaliśmy również Santa Cruz. Dali nam trochę rowerów i trochę budżetu na jazdę… Cullins są dość surowi. Przed nakręceniem filmu wpadłem na ten pomysł z grzbietem Aonach Eagach. Po prostu wyobrażałem sobie tego rodzaju singletrack, który ładnie biegnie wzdłuż grzbietu, wiesz?

„Cullinowie są dość surowi” może wydawać się niedopowiedzeniem stulecia dla każdego, kto mówi o swoim cyklu podczas wyścigu klasy III, ale ta skromność przychodzi naturalnie Danny'emu.

Części wideo Danny'ego pomogły zdefiniować sposób, w jaki media sportowe są obecnie konsumowane, a sportowcy na całym świecie naśladują klasyczny styl Danny Mac. Często naśladowany, nigdy nie ulepszany. Ten format zapewnił nam godziny prób i zawartości rowerów górskich do konsumpcji, z charakterystyczną mieszanką „czy on-naprawdę-po prostu-to-to” z jazdą techniczną i ścieżką dźwiękową przywołującą wspomnienia, a wszystko to zgodnie z narracją z prawdziwego życia.

Film „Inspired” służył jako edukacja na temat nowego formatu filmowania próbnych filmów. Taki, który połączył techniczną jazdę, kreatywną wideografię i ścieżkę dźwiękową, która poruszyła struny serca. Nie twierdzę, że wcześniej tego nie osiągnięto, ale Inspired udało się osiągnąć idealną równowagę między zadowalaniem „głównej” społeczności rowerzystów górskich a wszystkimi wojownikami na fotelach w tym samym czasie.

Kiedy przytaczam wideo Inspired, możesz powiedzieć, że Danny uwielbia wspominać te wczesne dni kręcenia, kiedy potrzebna była tylko grupa kumpli, miejsce na ulicy i kamera 1080p, o której dzieci z pokolenia Z pomyślałyby, że pochodzi prosto z filmu. Średniowiecze. „Mieszkałem w mieszkaniu z grupą BMX-ów, a zwłaszcza z jednym facetem o imieniu Dave Sowerby w Edynburgu, kiedy pracowałem tam w sklepie rowerowym”.

Następnie Danny opowiedział mi, jak doszło do wyboru muzyki do Inspired, która wykorzystuje wywołujący gęsią skórkę „The Funeral” Band of Horses jako sposób na podkręcenie opadającej szczęki jazdy Danny'ego. „On [Dave] zaczął pokazywać mi wiele filmów na temat BMX i rowerów górskich, a ty zacząłeś dużo się uczyć o wyborze muzyki, a następnie edycji i emocjach, wybierając odpowiednie tempo oraz wzloty i upadki.

„Wiesz, szukanie muzyki do następnego teledysku stało się dla mnie bardzo ważne, może to być jak szukanie igły w stogu siana, ale czasami jest to pierwszy, na jaki się natrafiasz. Ale tak, uwielbiam ten proces… Właściwie planowaliśmy wykorzystać utwór Sigur Rós „Hoppipolla” [w wideo Inspired]. W tamtym czasie było to jeszcze przed Planetą Ziemia, więc być może pokonaliśmy Davida Attenborough, by go używał!”

Od czasu filmu Inspired, części wideo Danny'ego rosły jak kula śniegowa, zyskując za nimi coraz większą liczbę fanów i oglądalność, udowadniając wypróbowany i przetestowany format. Łączne wyświetlenia Danny’ego dotyczące jego najpopularniejszych filmów osiągnęły znacznie ponad 500 milionów wyświetleń.

Największy (pod względem oglądania gałek ocznych) – Cascadia – wykorzystuje wypróbowaną i przetestowaną koncepcję stworzenia filmu, który jest tak samo ciężki w jeździe technicznej, jak w zapierających dech w piersiach krajobrazach.

„Uwielbiam bawić się przedmiotami i próbować brać codzienne rzeczy, z którymi rowerzyści górscy mieliby problemy, i zamieniać je w sztuczki, a także próbować pokonywać przełaz lub przedzierać się przez kałuże, wiesz? Lubię brać rzeczy, z którymi ludzie mogą się odnosić, i zamieniać je w małe sztuczki”.

Danny nie tylko raz po raz pokazywał nam, co można zrobić ze zwykłymi przedmiotami, ale zdmuchnął społeczność rowerzystów górskich, pokazując nam, co można zrobić na przeciętnym rowerze enduro z pełnym susem. To rozmycie linii rowerów górskich było czymś, co Danny, wraz z takimi osobami jak Chris Akrigg, był jednym z pierwszych, który zbadał; pokazując swoją wszechstronność na rowerze od trialu po enduro, zanim przeniesiemy się na marmite świata rowerów – e-rowery.

To zdolność adaptacji Danny'ego na rowerze uczyniła z niego tak wszechstronnego i odświeżającego jeźdźca do oglądania. W jednym filmie może pobieżnie ślizgać się po płycie Dubh na swoim rowerze górskim. W następnym będzie wykonywał frontflipa nad samochodem Formuły 1 RedBull na swoim charakterystycznym rowerze trialowym Santa Cruz.

Ciekawie jest usłyszeć, jak Danny widzi siebie w społeczności rowerzystów górskich, zwłaszcza biorąc pod uwagę jego bliską (z perspektywy Highland) bliskość jednego z filarów wyścigów zjazdowych w Wielkiej Brytanii i domu dla brytyjskiego etapu Pucharu Świata – Fort William. „Właściwie pamiętam trzecią lub czwartą klasę liceum, kiedy nasz nauczyciel wychowania fizycznego zabrał nas do Aonach Mor [Fort William] jako„ wf. klasy” do jazdy na Aonach Mor. Ja jechałem na rowerze trialowym Pashley, on na 24-calowym MuddyFox z rurami podsiodłowymi, próbując zjechać z Fort William. Wiesz, zabawne rzeczy”.

Ale czy myślał, że skończyłby jako kierowca zjazdowy, gdyby wychował się w Fort William zamiast w Dunveggan? „Tak, nigdy nie wiadomo. Wiesz, jesteś produktem własnego środowiska i tak dalej. Chodzi mi o to, że nie wiem, jak to się dzieje po wychowaniu w Skye. Dużo jeździłem samemu, więc byłem trochę zmotywowany, by zjechać na próbę”.

– Ale tak, nie wiem. Może tak. To znaczy, uwielbiam jeździć na rowerach górskich. Tak naprawdę nigdy nie byłem zawodnikiem. Tak naprawdę nie mam dla mnie prawdziwej przewagi konkurencyjnej. Zawsze taki byłem, w szkole tak naprawdę nie byłem [najbardziej konkurencyjny]. Zawsze lubiłem uprawiać sport, ale nigdy tak naprawdę nie myślałem „muszę pokonać moich przyjaciół”. Zawsze robiłem swoje, nadal tak jest dzisiaj”.

Kiedy rozmawiasz z Dannym, jest jasne, że nawet mając za sobą ogromne zainteresowanie i sponsoring, udało mu się pozostać wiernym sobie i wychowaniu Skye; coś, co jest rzadkością w wieku dziewięciocyfrowej liczby widzów i natychmiastowej satysfakcji. „Mam szczęście, że dorastałam w dużej grupie przyjaciół na Skye i mam wielu przyjaciół w całej Szkocji. Gdybym wrócił do Skye po tym, jak wszystkie filmy wystartowały i próbowałem zachowywać się jak „wielki mężczyzna”, wkrótce zostałbym powalony o jeden lub dwa kołki.

„Myślę, że to tylko po tej stronie rzeczy, na szczęście jest to całkowicie bezwysiłkowe. Po prostu zabierasz się do rzeczy. Po prostu bagatelizujesz rzeczy w naszej kulturze na Skye, wiesz? Na przykład „Ach, to tylko rana ciała!”

Z tej notatki od Danny'ego zdaję sobie sprawę, że świat kolarstwa górskiego nie miałby Danny'ego MacAskill, gdyby nie wspaniałe miasto Dunvegan.

**********

Więcej informacji z naszego wydania szkockiego