Wskazówki dotyczące kręgli:Jak przestać chwytać i podnosić piłkę po całej linii?

Jedną z rzeczy, która ma teraz znaczenie i nie miała większego znaczenia w przeszłości, jest sposób, w jaki piłka ląduje na torze. Zawsze pamiętaj, że od każdej reguły są wyjątki, ale w większości przypadków najlepiej jest wylądować dzisiejsze piłki płynnie na pasie.

Nowoczesne osłony mogą powodować ogromne tarcie, gdy stykają się z suchą linią. Kiedy wrzucisz piłkę na tor, ląduje z ogromną siłą (czy kiedykolwiek upuścisz ją na palec u nogi?) Ciężar piłki plus bezwładność wynikająca z jej prędkości wbija piłkę w powierzchnię toru, rozbijając się i wypierając olej, który jest obecny, tworząc w tym procesie dyfuzję oleju. Wydzielenia oleju? Pewnie, podejdź do linii faul i spójrz na nie.

Energia w dół pasa, a nie w pas

Jako zapaleni meloniki, spędzamy dużo czasu pracując nad naszymi grami i studiując najlepsze sposoby rzucania piłką. Prawidłowo rzucona kula do kręgli ma kilka rodzajów energii przekazanych jej przez melonika. Wśród nich są energia kinetyczna (prędkość), energia obrotowa (obr.), i energia obrotowa osi (kierunek wirowania).

Ostatnią rzeczą, jaką chcemy zrobić, to wysłać część tej energii, którą tak ciężko pracowaliśmy, aby wytworzyć ją na powierzchni toru, a nie na torze, na którym znajdują się kołki. Kiedy wypuszczamy piłkę na wzroście, piłka leci w powietrze i ląduje na pasie jak kula armatnia. Byłoby świetnie, gdyby naszym celem było wbicie gwoździ w pas, ale to byłby zupełnie inny sport.

Kiedy podniesiona piłka uderza w tor, spowalnia prędkość piłki i szoruje część jej obrotów. Kiedy piłka faktycznie odbija się na torze, wymaga podwójnego uderzenia. Ponieważ przy każdym strzale uzyskasz inny wynik po uderzeniu w linię, otrzymasz również inną reakcję piłki na linii.

Jeśli wypuścimy piłkę blisko toru i na płaskiej płaszczyźnie równoległej do powierzchni toru, nie będzie zderzenia z pasem. Płynniejsze lądowanie wysyła większość energii piłki na linię, nie na pasie. Ten rodzaj uwalniania ma również tendencję do zmniejszania reakcji pod/nad kulą w przypadku bardziej płaskich wzorów oleju.

Płaskie miejsce

Jeśli myślisz o naturalnym kształcie huśtawki na ramię, jest bardzo okrągły. Jeśli pogodzisz się z faktem, że piłka powinna być dostarczona płaską płaszczyzną, a nie „uderzyć” wzniesiony i wzniesiony w powietrze, widać, że byłoby to bardzo trudne, gdyby huśtawka była zaokrąglona na dole. Twoje okno na wypuszczenie piłki na płaskiej płaszczyźnie jest bardzo wąskie. Jeśli możesz stworzyć ładne, długie, płaskie miejsce na dole huśtawki, to małe okno rozrasta się w gigantyczne okno z obrazem.

Pomyśl o huśtawce ramion jak o dużym półokręgu, zaczynającym się na górze huśtania pleców i kończącym się w punkcie wypuszczenia. Teraz wyobraź sobie półkole z krótkim, płaskie miejsce na dole, które biegnie równolegle do podejścia przez kilka cali. Coś jak przebita opona w twoim samochodzie.

Na zdjęciach widać białą i czarną linię . Biała linia pokazuje naturalną ścieżkę wymachu ramieniem, jeśli nie stworzysz płaskiego miejsca na dole. Jeśli twoja piłka podąża ścieżką białej linii, możesz mieć wcześniej wspomniane problemy.

Jeśli sprawisz, że twoja piłka będzie podążać ścieżką czarnej linii Twoja piłka gładko wyląduje na torze, co spowoduje bardziej przewidywalną reakcję piłki. Jednym z kluczy do uzyskania tego płaskiego miejsca w huśtawce jest podążanie wzdłuż czarnej linii na zdjęciach w kierunku szpilek zamiast w górę w kierunku sufitu, jak nas instruowano od lat. Nie oznacza to nagłego przerwania dalszej gry, ale po prostu nie podskakuj, gdy piłka opuszcza rękę.

Posiadanie ładnego, długiego, płaskiego miejsca na dole huśtawki ma taki sam efekt, jak wspomniane wyżej płynniejsze lądowanie; zmniejsza również reakcje pod/nad kulą na bardziej płaskich modelach oleju. Nawet jeśli trochę przesadzisz czas wydania, piłka jest nadal wypuszczana na płaskiej płaszczyźnie. Jeśli masz zaokrąglony kształt huśtawki, trajektoria wzniesienia stale się zmienia, a na bardziej płaskich wzorach oleju małe rzeczy mogą spowodować duże różnice.

Jak to zrobić?

#Krok 1: Pierwszym krokiem jest uzyskanie dobrej pozycji końcowej i po prostu ustawienie piłki na podłodze blisko kostki ślizgu, jak na zdjęciu oznaczonym jako A. Następnie ugnij kolano ślizgu, lekko zgiąć się w talii, opuść ramię, i włóż rękę do piłki. Nie podnoś piłki od razu z podłogi. Chcę, żebyś zatrzymała się na chwilę i zauważyła dokładnie, jak głęboko na dole jest podłoga i jak blisko jest piłka do twojej kostki. Zwróć też uwagę na pozycję, w jakiej musi być twoje ciało, aby to wszystko się wydarzyło.

Jeśli masz dużo kilometrów na liczniku swojego ciała i nie jesteś tak gibki jak kiedyś, możesz wstać i zrobić sobie przerwę, gdy jesteś zestresowany. Dobrą wiadomością jest to, że stanie w miejscu i wykonanie tego ćwiczenia jest znacznie trudniejsze niż faktyczne wykonywanie hulajnogi w ruchu.

Notatka:

Jeśli masz dość ciasny otwór na kciuk, może być konieczne wyjęcie jednego lub dwóch kawałków taśmy więc piłka wypadnie z kciuka z bardzo małą prędkością, którą będziesz produkować. Po drugie, kiedy podniesiesz piłkę i zaczniesz nią trochę machać, staraj się trzymać nadgarstek prosto, a rękę za piłką. Jeśli pozwolisz swojemu nadgarstkowi wygiąć się do tyłu, Twoja ręka będzie na górze piłki. Jeśli twój nadgarstek nie jest wystarczająco silny, rozważ użycie opaski na nadgarstek.

Chodzi o to, aby piłka wylądowała na torze tak gładko, że gdybyś zrobił to perfekcyjnie, nawet nie usłyszałbyś, jak uderza o podłogę. Niewiele osób faktycznie dociera do tego punktu, ale to jest nasz cel.

#Krok 2:

Kiedy już dobrze wyczuwasz swoją pozycję ciała i jak nisko musi być ręka, aby piłka usiadła na podłodze, podnieś piłkę tylko na około cztery cale, podnoszenie nogą ślizgową, nie twój łokieć kręgle. Jeśli podniesiesz piłkę wyżej niż ta niewielka ilość, będziesz wstał i nie miał pozycji.

Odciągnij piłkę nieco poza piętę stopy ślizgowej, a następnie spraw, aby piłka wylądowała ponownie i zobacz, czy możesz „przerzucić” piłkę po podłodze, aż znajdzie się tuż za twoim palcem u nogi. Upewnij się, że piłka wyląduje tuż obok kostki poślizgu, tak jak wtedy, gdy leżała na podłodze. Pokazują to poniższe zdjęcia.

Uwaga dodatkowa – gdy wejdziemy w pełną prędkość zbliżania się, tak naprawdę nie wylądujemy piłki na podłodze po niewłaściwej stronie linii faulu, ale to jest na razie nasz cel. Wraz ze wzrostem naszej prędkości miejsce lądowania ma tendencję do automatycznego przesuwania się do przodu.

Możesz stanąć przed przyjacielem i delikatnie toczyć do niego piłkę, a on zatrzyma ją stopą. To naprawdę pomocne, plus daje ci wyobrażenie, że chcemy zacząć toczyć piłkę bardzo powoli, aby nie złamać stopy tej osoby.

#Krok 3:

Trzecim krokiem jest przejście do linii faulu i wyrzucenie kilku piłek wzdłuż linii. Jeszcze nie podchodzimy. Wciąż jesteśmy na końcowej pozycji, wykonując bardzo powolne i krótkie wymachy, aby wrzucić piłkę na tor.

Kiedy stajesz się w tym lepszy, zacznij robić coraz większe huśtawki i staraj się podążać za piłką wzdłuż linii ręką zamiast uderzać w piłkę. Pamiętaj, jak byś jeździł samochodzikiem-zabawką. Popychałbyś to do przodu, długi i równy, nie podnoś go w powietrze. (Patrz zdjęcia poniżej)

\

#Krok 4: Kiedy myślisz, że jesteś do tego przyzwyczajony, nadszedł czas, aby zaangażować stopy i wykonać kilka bardzo powolnych podejść. Sugeruję, żebyś cały czas podchodził powoli, patrzysz bezpośrednio na linię faul. Chodzi o to, aby ustawić piłkę na linii faulu, ustawiając ciało w odpowiedniej pozycji i wykonując rzut.

Pomocne może być również wyobrażenie sobie, że wrzucasz piłkę do rury, która jest tylko nieznacznie większa od piłki. Jeśli kula wypadnie z twojej ręki po torze w górę, zderzy się z wierzchołkiem rury. Najlepszą metodą jest jak najszybsze opuszczenie piłki równolegle do podłogi. To da ci ładne, długie, płaskie miejsce na dole twojego zamachu, które ludzie zwykle nazywają „po strzale”.

Chris Barnes wykonuje idealnie płaski punkt o 2:40

Zjeżdżalnia

Jeśli zwykłeś rzucać bez poślizgu lub po prostu zatrzymać się i rzucić piłkę, na pewno nie będziesz w stanie płynnie wylądować piłki na torze. Przesuwanie zasadniczo pomaga melonikom gładko wylądować piłkę na ziemi. Przyjrzyjmy się temu zdjęciu, aby zrozumieć, w jaki sposób przesuwanie przyczynia się do perfekcji płaskiego miejsca.

Krąg z czerwonymi kropkami w punkcie 1 przedstawia plan zamachu bez płaskiego miejsca, konsekwentnie tworząc uderzyć w bal l (co jest naprawdę złe). Pomarańczowa linia na dole zamachu pokazuje płaskie miejsce utworzone przez ślizgowy ruch stóp na linii faulu. Bez przesuwania, nie możesz stworzyć płaskiego miejsca.

Spójrz na tych dwóch meloników PWBA, Danielle McEwan i Neu Hui Fen. Stworzyli idealne płaskie miejsce z ślizganiem się na linii faul.

A co z wyjątkami?

„A co z tymi dwoma zawodowcami, których widzę w telewizji, którzy podnoszą piłkę 15 stóp w dół toru”? Ci dwaj zawodowcy są Mika Koivuniemi z Finlandii i Walter Ray Williams Jr . z Florydy. Mówiłem w prawie każdym artykule, który napisałem, że są wyjątki od każdej reguły. Ci dwaj meloniki to bez wątpienia wyjątki.

Mika większość swojego życia na zawodach spędził na kręglach w krajach, w których termin „utrzymanie toru” nie jest tłumaczony. Głowy na niektórych z tych pasów mają pęknięcia na tyle duże, że można zgubić Volkswagena. Te warunki na torze nagradzały meloników, którzy mogli rzucać piłką mocno i prosto, a Mika z pewnością to robi.

Walter Ray Williams Jr. również rzuca piłkę przez większość czasu dość prosto i zasługuje na swój przydomek trasy:„Dead Eye” . Jeśli rzucisz piłkę z bardzo małą rotacją osi (spin boczny), jak Walter Ray i Mika, wtedy płynne układanie piłki staje się o wiele mniej ważne, a dokładność punktu pinu jest koniecznością. Waltera Raya, Jednakże, czasami zahacza piłkę dość mocno, gdy wymagają tego warunki na linii, i zrobiłby znacznie lepiej, gdyby nauczył się układać piłkę płynnie, kiedy musi ją zaczepić.

Źródło:Ron Clifton

[Wskazówki dotyczące kręgli:Jak przestać chwytać i podnosić piłkę po całej linii?: https://pl.sportsfitness.win/lekkoatletyka/kręgle/1018047741.html ]