Kto jest winien, kiedy szermierz przegrywa mecz? Oto odpowiedzi wielokrotnego wyboru:

1. Rodzic
2. Trener
3. ref
4. Przeciwnik
5. Dziecko
6. Wszystkie powyższe

Tutaj jest prawidłowa odpowiedź, i wszyscy to wiemy.

To nie twoja wina, że ​​twoje dziecko przegrało mecz, w końcu nie twoim zadaniem jest robienie wszystkiego za nich, ale ułatwianie im robienia rzeczy dla siebie. To nie może być wina trenera, choć oczywiście zadaniem trenera jest oferowanie dziecku szkolenia i wsparcia. Czy to wina sędziego? Czasami sędziowie mimo wszystko robią złe telefony, więc ref odgrywa rolę. Przeciwnik jest oczywiście ogromnym czynnikiem, ale niesprawiedliwe jest twierdzenie, że to ich „wina”, że wygrali, to właśnie mieli zrobić!

To pozostawia dziecko. Tak, dziecko szermierz jest ostatecznie odpowiedzialne za własne zwycięstwo lub porażkę, ale wszyscy wiemy, że to nie jest takie proste. Dzieci polegają na dorosłych, i ostatecznie obowiązkiem osoby dorosłej jest zapewnienie dzieciom rusztowania, którego potrzebują, aby odnieść sukces. Prawie każde dziecko będzie ciężko pracowało, jeśli jego interesy będą pielęgnowane, a ich wartość uznana.

To ostatnie – F. Każda osoba biorąca udział w procesie ma swój udział w wyniku walki. Może nawet wykraczać poza tę listę na rodzeństwo, nauczyciele szkolni, personel pomocniczy w klubie szermierczym, kelnerki w kawiarni na lunch, administratorzy na turnieju, itd. itd. Każdy mecz szermierczy sam w sobie jest połączeniem doświadczeń i skupienia każdego z dwóch szermierzy, a na nie wpływa niezliczona ilość zmiennych i jednostek po drodze. Nigdy nie możesz kiedykolwiek naprawdę wskazać „jedną rzecz” lub „jedną osobę”, która spowodowała wynik meczu. To niemożliwe.

Tygrysy szablozębne i szermierka

Mimo że każdy rodzic dziecięcego szermierza wie, że winy za przegrany mecz nie można zrzucić na stopy żadnej osoby w tym procesie, niemniej jednak łatwo o reakcję kolanową na stratę naszego dziecka. To instynktowne – chcemy chronić nasze dzieci przed krzywdą. Ta część naszego mózgu kopie, co w innych przypadkach zachęcałoby nas do odciągnięcia ich z drogi jadącemu autobusowi lub wyrwania ich z łap tygrysa szablozębnego. W naszym nowoczesnym, stosunkowo bezpieczne społeczeństwo, które może przełożyć się na uratowanie ich przed sędzią.

Ostatnio obserwowałem sytuację, w której dziecko przegrało 14-15 w meczu Direct Elimination o rundę medalową. Zamieszanie wokół ostatniego telefonu sędziego, wezwanie, które zadecydowało o meczu, było niezapomniane. Ojciec dziecka wkroczył, by bronić jego dziecka przed tym, co uważał za poważną niesprawiedliwość, a zamieszanie było niemożliwe do zignorowania dla reszty widzów i sportowców na miejscu. Naturalnie sędzia obstawał przy swoim wezwaniu i nie chciał go zmienić, więc w końcu chłopiec został wyeliminowany.

Po meczu, ojciec oznajmił dziecku (na tyle głośno, aby inni mogli go wyraźnie usłyszeć), że sędzia się mylił, że połączenie było błędne, i że chłopiec miał prawo do pary w duchu, nawet jeśli sędzia odebrał mu zapałkę.

Nie chodzi o to, żeby zawstydzić tego taty, który był w jego sercu, próbując chronić swoje dziecko, tak jak z tygrysa szablozębnego. Jednak sędzia nie jest ogromną bestią, która chce zjeść tego chłopca, sędzia też robi wszystko, co w jego mocy. Kiedy jako rodzic wpajasz dziecku, że słuszne jest obwinianie kogoś innego za stratę, prawdziwa strata dotyczy rozwoju dziecka. Tak, niektórzy sędziowie konsekwentnie nie są świetni i czasami źle sprawdzają. Ale to część gry.

Niezależnie od tego, czy zrzucasz ten ogromny ciężar winy na trenera dziecka, ich koledzy z drużyny, ich trener, ich sędzia, a co najgorsze samo dziecko, jest to złe i szkodliwe dla ich rozwoju zarówno jako szermierza, jak i człowieka. Chociaż sędzia mógł dokonać decydującego połączenia w moim przykładzie, cała walka decydowała o wyniku – nie tylko to ostatnie wezwanie.

Cztery sposoby, aby pomóc dziecku szermierzowi po przegranej

Łatwo rozpoznać, czego nie robić, ale to nasuwa pytanie, co ROBISZ, gdy Twoje dziecko przegrywa pojedynek szermierczy? Zwłaszcza jeśli jest duży w konkursie, na który ciężko pracowali?

1. Pozwól dziecku przetworzyć stratę

Patrzenie, jak Twoje dziecko boli, nigdy nie jest łatwe. Twoje instynkty wkraczają do akcji i chcesz natychmiast podskoczyć i im pomóc. Ale w tej sytuacji absolutnie wyrządzisz dziecku krzywdę, nie pozwalając mu poczuć zranienia. Bez względu na to, jak trudno jest przegrać mecz, ten ból z czasem ustąpi. W rzeczywistości jest bardzo niewiele bolesnych doświadczeń w życiu, które nie znikną, jeśli tylko im na to pozwolisz.

Poczuj to w pełni, wtedy możesz odpuścić.

Dotyczy to próby „rozjaśnienia” dziecka poprzez powiedzenie mu, żeby było słonecznie, próbując „zahartować” swoje dziecko, każąc mu wyssać emocje, i obwinianie kogoś innego. Po prostu pozwól im doświadczyć bólu do samego końca, potem obserwuj, jak samo odchodzi. Jeśli to samo nie zniknie, wtedy wkraczasz.

2. Posłuchaj swojego dziecka

Zanim przejdziesz do jakichkolwiek wniosków dotyczących meczu, pozwól dziecku mówić o swoim doświadczeniu. Często dzieci nie są tak zdenerwowane jak rodzice z powodu straty, i tak naprawdę to reakcja rodzica sprawia, że ​​jest to tak wielka sprawa. Zapytaj ich, jak się czują, co ich zdaniem poszło nie tak, i czego mogą się nauczyć z tego doświadczenia. Niech to będzie dotyczyło uczuć Twojego dziecka i tego, co zabiera, a nie Twoich założeń.

Słuchanie dziecka ma dodatkową zaletę w postaci sprawdzania jego poprawności, co jest najlepszym sposobem na budowanie poczucia własnej wartości. Twoje dziecko będzie wiedziało, że mają znaczenie, nawet jeśli sprawy nie idą po ich myśli.

3. Modeluj dobre zachowanie

Ten jest duży. Twoje dziecko zrobi wszystko, co zrobisz, co jest zarówno błogosławieństwem, jak i przekleństwem. Jeśli złościsz się na sędziego, zwolnić trenera, krzyczeć na swoich kolegów z drużyny, itp., wtedy twoje dziecko dorośnie, aby robić dokładnie te same rzeczy. Zamknij oczy i wyobraź sobie swoje dziecko, jako dorosły, zachowuj się tak, jak się zachowujesz. Czy jesteś z nich dumny? Czy myślisz, że są zdrowe?

4. Nie graj w grę w obwinianie

Po prostu tego nie rób. Okres. Kiedykolwiek. Istnieje tysiące powodów, dla których mecz szermierki przebiega w taki czy inny sposób, nigdy nic. Chociaż tak, szermierze powinni analizować mecze, aby zobaczyć, co mogą poprawić, może się okazać, że nie było momentu w meczu, który utrwaliłby wynik jednego lub drugiego szermierza.

Oznacza to, że to nie wina sędziego, który przegrałeś. Jeśli mecz był bliski i sprowadzał się do ostatecznej rozmowy, pamiętajcie, że było już blisko. Tak, rzadko zdarzają się rażące chwile, kiedy sędzia jest całkowicie poza bazą przez cały mecz. To bardzo mało prawdopodobne, ale kiedy i jeśli to się zdarzy, jest to wystarczająco zauważalne, aby być godnym wyzwania nie tylko przez rodzica, który rzuca się na sędziego szermierki.

Zaszczep swojemu dziecku prawdę w tej sprawie, oznacza to, że istnieje sieć powodów, dla których rzeczy dzieją się w meczach szermierczych i w życiu.

I tak je kocham

Sportowcy dziecięcy, zwłaszcza, gdy osiągają wyższe postępy w sporcie, łatwo pojąć swoją wartość, niezależnie od tego, czy wygrają, czy przegrają mecz. to proste, im więcej czasu i wysiłku wkładają w swoje ogrodzenie, tym więcej inwestują w robienie tego dobrze. Jest to również potencjalnie bardzo niebezpieczne, gdy dzieci uczą się, że liczy się to, co robią, a nie to, kim są.

Niezależnie od tego, czy Twoje dziecko wygra lub przegra pojedynek szermierczy, nadal będziesz ich kochać za to, kim są. Nawet jeśli wszystko spieprzyją. Nawet jeśli być może powinni byli wygrać. To nie wygrana ma znaczenie, chodzi o to, że dzielicie się tym doświadczeniem razem.

Istnieje cienka granica między zapewnieniem dziecku tego, czego potrzebuje w przypadku przegranej w ogrodzeniu, a przekroczeniem. Każdy rodzic jest inny, każdy szermierz jest inny, a każdy mecz jest inny. Jednak wszyscy możemy pracować nad rozwojem poprzez sportową rywalizację i szermierkę!

[Sztuka pocieszania dziecięcego szermierza, który właśnie przegrał: https://pl.sportsfitness.win/lekkoatletyka/szermierka/1018042628.html ]