Jak rozwijać silne relacje między graczem a trenerem (17 strategii)

Jeśli spędzisz więcej niż kilka minut na słuchaniu każdego odnoszącego sukcesy trenera, porozmawiaj o tym, jak sprawić, by jego zespół działał na wysokim poziomie, usłyszysz w kółko jedno słowo:

„Związki”

Nieustannie słyszymy, jak ludzie opowiadają, DLACZEGO ważne jest rozwijanie bliskich relacji z każdym z graczy w Twojej drużynie.

To świetna rada, oczywiście.

Ale jest problem...

Nikt nie mówi Ci JAK wyjść z nieznajomości niczyjego imienia w pierwszym dniu prób, aby każdy gracz postrzegał Cię jako ważny wzór do naśladowania w swoim życiu.

Właśnie to zrobi ten artykuł.

Dam ci 17 strategii rozwoju solidnych relacji między zawodnikami a trenerami, które przetrwają całe życie i znacznie zwiększą szanse Twojego zespołu na sukces.

Zacznijmy:

1. Pozdrów każdego gracza uśmiechem

Przed rozpoczęciem każdego treningu lub gry, podejdź do każdego gracza i pozdrów go z uśmiechem i szybką rozmową.

Dzięki temu poznają kilka rzeczy:

• Cieszysz się, że je widzisz.
• Wkraczają w bezpieczne/szczęśliwe środowisko.
• Otwiera drzwi do dalszej rozmowy.

Ważne jest, aby zrozumieć, że wymaga to „pójścia pierwszy”.

Oznaczający, to od CIEBIE zależy, czy podejdziesz do każdego gracza i rozpoczniesz rozmowę.

Nie czekaj, aż przyjdą do Ciebie.

Chyba że nawiązałeś już z nimi silną relację, młodzi gracze często mogą czuć się zbyt onieśmieleni, aby podejść i rozpocząć rozmowę z dorosłym.

2. Zadawaj pytania otwarte, aby zachęcić do rozmowy

Rozszerzone rozmowy 1 na 1 to świetny sposób na budowanie zaufania między trenerem a zawodnikiem.

A kluczem do rozpoczęcia tych rozmów jest zadawanie pytań otwartych.

Na przykład:

Zamiast mówić…

"Miałeś dobry weekend?"

Co często prowadzi do odpowiedzi jednym słowem...

Mowić:

"Jak spędziłeś weekend?" lub „Co robiłeś w weekend?”

Te pytania otwarte zwykle prowadzą do bardziej przemyślanej odpowiedzi, a także mogą dać Ci możliwość zadawania dalszych pytań.

3. Naucz się imienia każdego gracza JAK NAJSZYBCIEJ

Poświęcenie czasu na zapisanie imion w pamięci jest jednym z pierwszych kroków, jakie podejmiesz, aby rozwinąć długoterminową relację z każdym członkiem zespołu.

W ten sposób, każdy gracz będzie wiedział, że jest dla Ciebie ważny.

(Zwłaszcza, gdy widzisz ich 12 lat później i jesteś w stanie natychmiast przywołać ich imię)

Ale może to być trudne zadanie…

Niektórym trenerom przydzielane są co sezon 2 lub 3 nowe drużyny, w zależności od ich roli w lokalnym klubie sportowym. To wiele nowych nazwisk do zapamiętania każdego roku!

Na szczęście, istnieją metody, takie jak karty flash i urządzenia mnemoniczne, które mogą ci pomóc.

4. Bądź zorganizowany i przygotowany

Większość trenerów nie zdaje sobie sprawy, jak ważne jest przygotowanie.

Nie tylko sprawi, że będziesz ogólnie lepszym trenerem koszykówki, organizowanie meczów i treningów dowodzi, że dbasz o swoich zawodników.

"Jak?"

Ponieważ gracze widzą, że chcesz wykorzystać swój osobisty czas, aby im pomóc.

Na przykład:

Jeśli przyjedziesz na praktykę z kartką papieru szczegółowo opisującą ćwiczenia, nad którymi zespół będzie pracować, jak długo będą wykonywać każde ćwiczenie, i ważne punkty nauczania, na których należy się skoncentrować…

Będą wiedzieć, że poświęciłeś czas na przygotowanie - dla nich!

Także, ich rodzice będą Zdecydowanie zauważ, czy jesteś przygotowany, czy nie…

I zobaczysz w punkcie 10, to ma znaczenie!

5. Pamiętaj, na jakim poziomie trenujesz

Innym błędem, który trenerzy popełniają zbyt często, jest niedostosowanie stylu trenerskiego do poziomu drużyny i ambicji jej zawodników.

Na przykład:

Trenowanie lokalnej drużyny U12 składającej się z grupy dzieciaków, które chcą po prostu grać w koszykówkę i dobrze się bawić, powinno CAŁKOWICIE RÓŻNIĆ SIĘ od trenowania drużyny na najwyższym poziomie w liceum.

Krótka lista różnic:

• Jak mocno je naciskać podczas ćwiczeń.
• Jak powinieneś rozdysponować czas gry.
• Do czego zachęcasz ich podczas indywidualnego treningu.
• itp

Uznanie poziomu, na którym trenujesz i zrozumienie Jak powinieneś trenować, że konkretna drużyna przejdzie długą drogę do rozwoju relacji z zawodnikami.

6. Podziel się osobistymi historiami

Dzielenie się historiami to niezwykle skuteczny sposób nawiązywania relacji z zespołem i inspirowania go.

Ale wymaga to od trenerów, aby byli wrażliwi.

Opowiadanie historii pozwala każdemu graczowi zobaczyć, że jesteś prawdziwą osobą z osiągnięciami i porażkami, i pokaże im, że kiedyś byłeś na ich miejscu z podobnymi marzeniami i lękami.

Tylko upewnij się, że nie „przechwalasz się” przeszłymi osiągnięciami.

Aby to było skuteczne, musisz również porozmawiać o swoich błędach.

Wyjaśnij, czego Twoi gracze mogą się nauczyć z Twoich przeszłych porażek.

7. Poznaj osobę wewnątrz odtwarzacza

„Wszystko o to chodzi w relacjach z ludźmi. Musisz uświadomić ludziom, że Ci na nich zależy”. - Gregg Popowicz

Aby nawiązać długoterminową relację z każdym graczem, musisz dowiedzieć się, kim są poza salą koszykówki.

Może to obejmować:

• Jakie są ich ulubione przedmioty w szkole?
• Jakie inne sporty uprawiają?
• Czy mają braci / siostry, którzy grają w koszykówkę?
• Co robili w weekend?
• Jakie są ich hobby/zainteresowania?
• Co ich motywuje?
• Jakie mają obawy?

Nie musisz zadawać tych pytań bezpośrednio, oczywiście…

Ale powinieneś szukać odpowiedzi.

Na przykład:

Jeśli chcesz dowiedzieć się, co motywuje gracza, zazwyczaj możesz to rozgryźć poprzez rozmowy o rodzinie i szkole, jeśli słuchasz wystarczająco uważnie.

Te informacje dadzą Ci wgląd w najlepszy sposób ich coachingu, a także poda Ci tematy niekoszykówkowe, o których możesz porozmawiać, aby nawiązać głębszą więź.

8. Upewnij się, że każdy gracz wie, że jest ważny

Niektórzy trenerzy koszykówki nadmiernie skupiają się na 2-3 najlepszych zawodnikach drużyny.

90% ich uwagi skupia się na doskonaleniu i łączeniu się z tą wybraną grupą graczy, ponieważ mają największy potencjał, aby „zrobić to” w świecie koszykówki (stypendia, profesjonalny, itp).

Niedobrze.

Każdy trener musi dbać o *najsłabszego* zawodnika w swojej drużynie tak samo, jak troszczy się o najlepszego zawodnika i najlepszego strzelca drużyny.

Spraw, aby każdy gracz wiedział, że jest niezbędnym składnikiem sukcesu zespołu.

9. Modeluj zachowanie, które promujesz

Trenerzy koszykówki SĄ wzorami do naśladowania, niezależnie od tego, czy chcą tej odpowiedzialności, czy nie.

Twoi gracze będą oglądać wszystko, co robisz.

I będzie im niezwykle trudno zaufać ci i uszanować twoje słowo, jeśli nie będziesz modelować zachowania, o które ich prosisz.

Na przykład:

Wielu trenerów podkreśla znaczenie kontrolowania emocji na boisku:

• Nie kłóć się z sędziami
• Nie denerwuj się błędem
• Nie gadaj na śmieci z opozycją

To wszystko jest bardzo ważne...

Jednak niektórzy z dokładnie tych samych trenerów głoszących to można zobaczyć, skacząc w górę iw dół na linii bocznej, krzycząc na sędziów po nieodebranym wezwaniu.

Modeluj zachowanie, które chcesz zobaczyć od swoich graczy.

10. Wejdź do dobrych książek ich rodziców

Innym sposobem na zdobycie zaufania gracza jest nawiązanie relacji z jego rodzicami.

Zdziwiłbyś się, jak bardzo opinia rodziców o trenerze wpływa na ich dziecko.

Jeśli rodzice ci NIE ufają, gracz prawdopodobnie też tego nie zrobi.

Jeśli rodzice cię lubią, gracz prawdopodobnie też to zrobi.

Zaczyna się od przedstawienia się na początku sezonu, poznanie ich imion, prowadzenie przyjacielskich rozmów na grach/praktykach, być zorganizowanym i przygotowanym, komunikować się jasno przez cały sezon, itp.

Bardzo ważne jest, aby uzyskać aprobatę rodziców.

11. Zostaw drzwi otwarte dla graczy i rodziców

Każdy trener koszykówki musi utrzymywać „politykę otwartych drzwi” przez cały sezon.

"Co to znaczy?"

Polityka otwartych drzwi komunikuje graczom i rodzicom, że jesteś otwarty na dyskusję na każdy problem, sprawa, lub problem, który mają.

Mogą to być tematy takie jak:

• Czas odtwarzania
• Filozofia coachingu
• Metody praktyki
• Kwestie osobiste
• itp

Zachęcając graczy i rodziców do zwracania się do Ciebie, gdy mają pytania, uniemożliwisz im tłumienie złości i frustracji, które mogły spowodować znacznie większe problemy dla zespołu.

Przekonasz się, że szybki czat może rozwiązać 99% problemów.

12. Szukaj okazji do chwalenia

Gracze uwielbiają, gdy zauważysz ich ciężką pracę i postępy.

Dlatego polecam wszystkim trenerom, aby stale uważali na graczy, którzy robią coś dobrze, a potem chwal ich za to.

Na przykład:

Jeśli zachęcasz zespół do szybkiego powrotu do obrony, a w szczególności jeden dzieciak wraca sprintem po każdej zmianie posiadania…

Daj im znać, że zauważyłeś, aby nadal to robili.

Dodatkowe punkty, jeśli pochwaliłeś je przed resztą drużyny, co zmotywuje innych graczy do większego skupienia się również na tym obszarze.

13. Popraw sposób wyrażania opinii

Niektórzy trenerzy rujnują ich szanse na budowanie przyzwoitych relacji między zawodnikami a trenerami, ponieważ nie potrafią przekazywać opinii swoim zawodnikom.

Zawodnicy nie będą lubić każdego trenera, który nieustannie wykrzykuje krytykę/negatywy i oczekuje, że ich piłkarze poprawią się.

Umiejętność przekazywania informacji zwrotnych jest ważna.

Moja rekomendacja - użyj „Kanapki z opiniami”.

Obejmuje to otaczanie krytyki pochwałami, aby gracz zrozumiał, że widzisz, co robi dobrze, ale wciąż jest miejsce na ulepszenia.

(Pochwała -> Krytyka -> Pochwała)

Na przykład...

Zamiast mówić:

"Jasio, następnym razem strzel w tę cholerną piłkę!”

Mowić:

"Jasio, niesamowita robota polegająca na rozstawieniu podłogi na ostatnim posiadaniu. Ale musisz natychmiast oddać strzał, jeśli jesteś otwarty na haczyk. Nie wahaj się następnym razem, jesteś świetnym strzelcem!”

14. Nigdy nie poniżaj gracza przed kolegami z drużyny

Jednym z głównych obowiązków trenera jest wytykanie błędów.

Jeśli zawodnik niesie piłkę do koszykówki za każdym razem, gdy dryfuje po podłodze podczas treningu, ważne jest, aby trener je korygował, aby zawodnik nie robił tego podczas meczów.

Ale jest na to „właściwy” i „zły” sposób.

Niewłaściwym sposobem jest celowe zawstydzanie gracza przed kolegami z drużyny.

„Wszyscy się zatrzymują! Jasio, jak mamy dostać się do ataku, jeśli nie możesz nawet kozłować piłki w górę kortu bez popełnienia głupiego wykroczenia!”

Zawodnik, który doczekał się tego wybuchu, nie będzie zainteresowany rozwijaniem relacji ze swoim trenerem na całe życie.

„Właściwy” sposób, moim zdaniem, jest przestrzeganie tej rady:

„Wykrzykuj pochwały i szepcz krytykę” – Don Meyer

Jeśli gracz ciągle popełnia ten sam błąd, lepiej jest zabrać ich na stronę kortu na prywatną rozmowę, zamiast robić z nich przykład przed kolegami z drużyny.

15. Bądź uczciwy

To powinno być oczywiste, ale...

Nigdy nie okłamuj swoich graczy.

Żadna autentyczna relacja między zawodnikiem a trenerem nie może być zbudowana na fundamencie kłamstw.

Dla trenerów koszykówki, zwykle ma to miejsce w przypadku „fałszywej pochwały”.

Problem z fałszywymi pochwałami polega na tym, że graczom trudno jest dowiedzieć się, czy twoje komplementy są szczere, lub jeśli po prostu je chwalisz, próbując sprawić, by poczuli się lepiej.

Co stawia graczy w niezręcznej sytuacji, ponieważ nie mogą zaufać swojemu słowu.

Gracze muszą być w 100% pewni, że jesteś uczciwy, gdy chwalisz ich lub krytykujesz.

16. Używaj koszykówki do nauczania lekcji życiowych

Ważny fakt według statystyk NCAA:

Tylko od 0,02 do 0,03 procent licealistów trafia do NBA lub WNBA (źródło).

Dlatego ważne jest, aby trenerzy wykorzystywali koszykówkę jako medium do nauczania lekcji, które wpłyną na życie zawodników PO ich latach gry w koszykówkę.

Oto kilka rzeczy, których nauczył mnie mój trener młodzieżowy:

• Jak kontrolować moje emocje
• Jak wyznaczać cele
• Jak prowadzić i podążać
• Skoncentruj się na tym, co mogę kontrolować

Gracze mogą nie zdawać sobie wtedy sprawy, jak ważne są te lekcje (ja na pewno nie), ale w końcu spojrzą wstecz i docenią trenerów, którzy to zrobili.

Kareem Abdul Jabbar i John Wooden

17. Ustaw wysokie oczekiwania dla każdego gracza

Kilka tygodni temu Zadałem kilku osobom to pytanie:

„Wracając do trenerów, z którymi nawiązałeś głęboką więź podczas swoich dni gry, pamiętasz, co zrobili, aby rozwinąć związek?”

Prawie wszyscy trenerzy, którzy odpowiedzieli, wspomnieli, że ich ulubieni trenerzy stawiają wysokie wymagania i nie boją się pociągać ich do odpowiedzialności.

Zgadzam się.

Chociaż początkowo możesz uzyskać pewne wycofanie (większość dzieci tego nie używa), wszyscy gracze w końcu zrozumieją, że twoje wysokie oczekiwania uczyniły z nich znacznie lepszego gracza na dłuższą metę.

Ale pamiętaj...

Twoje oczekiwania wobec każdego gracza powinny być inne.

nie są identyczne, a oczekiwania, które im stawiasz, również nie powinny być takie.

Wszyscy gracze mają różne umiejętności, talenty, i potencjał.

Musisz to zrozumieć dla każdej osoby, zanim będziesz mógł ustawić poprzeczkę tylko trochę wyżej niż każdy gracz w twojej drużynie czuje się komfortowo.

Rzuć wyzwanie każdemu z nich, aby wydostał się ze swojej strefy komfortu i poprawił się.

Wniosek

Każdy trener musi zobowiązać się do budowania i wzmacniania indywidualnych relacji z każdym zawodnikiem w swoim zespole.

Ułatwi Ci to ich coaching…

Poprawi ich wyniki w koszykówce…

I będziesz mieć możliwość wpływania na ich życie poza siłownią.

Brzmi jak wygrana / wygrana / wygrana!

[Jak rozwijać silne relacje między graczem a trenerem (17 strategii): https://pl.sportsfitness.win/lekkoatletyka/koszykówka/1018040689.html ]