Drapieżny styl życia ptaków (post wideo)

– Czy kiedykolwiek narazili cię na okrucieństwo i hańbę, Dejah Thoris? – zapytałem, czując, jak gorąca krew moich walczących przodków podskakuje w moich żyłach, gdy czekałem na jej odpowiedź. Tylko w niewielkim stopniu, John Carter — odpowiedziała. „Nic, co mogłoby mnie skrzywdzić, poza moją dumą.

Wiedzą, że jestem córką dziesięciu tysięcy jeddaków, że bez przerwy wywodzą moje korzenie z budowniczym pierwszego wielkiego szlaku wodnego, a oni, którzy nie znają nawet własnych matek, są o mnie zazdrośni. W głębi duszy nienawidzą swojego strasznego losu, więc sieją swoją biedną złość na mnie, który opowiadam się za wszystkim, czego nie mają, i za wszystkim, czego najbardziej pragną, a czego nigdy nie mogą osiągnąć. Ulitujmy się nad nimi, mój wodzu, bo chociaż umieramy z ich rąk, możemy pozwolić im na litość, ponieważ jesteśmy od nich więksi i oni o tym wiedzą”.

Dejah Thoris wstrzymała oddech na moje ostatnie słowa i spojrzała na mnie rozszerzonymi oczami i przyspieszonym oddechem, a potem z dziwnym śmiechem, który wywołał łobuzerskie dołeczki w kącikach ust, potrząsnęła głową i zawołała:P>

Gdybym znał znaczenie tych słów „mój wódz”, jakie czerwona marsjańska kobieta odnosi do mężczyzny, byłbym doznał niespodzianki mojego życia, ale nie wiedziałem tego w tamtym czasie, ani przez wiele miesięcy później. Tak, wciąż musiałem się wiele nauczyć na Barsoom.

Lepszą częścią mądrości jest kłanianie się losowi z jak największą łaską, Dejah Thoris; ale mam nadzieję, że będę obecny następnym razem, gdy jakikolwiek Marsjanin, zielony, czerwony, różowy czy fioletowy, będzie miał czelność nawet skrzywić się na ciebie, moja księżniczko.

— Pewnego dnia dowiesz się, Johnie Carter, czy przeżyjemy; ale nie mogę ci powiedzieć. A ja, córka Morsa Kajaka, syna Tardosa Morsa, słuchałam bez gniewu” – podsumowała monolog.

[Drapieżny styl życia ptaków (post wideo): https://pl.sportsfitness.win/sporty-ekstremalne/Inne-Sporty-ekstremalne/1018049767.html ]