Droga na Wyspy Owcze | Odkrywanie Zielonej Przystani Wysp Owczych

Jedziemy prosto z lotniska, 10 minut w dół drogi, do wioski Bøur na Wyspach Owczych. Po drodze mijamy miasto Sørvágur i w dół zatoki, która jest schludnie położona na jednym końcu. To, jak nam ponuro powiedziano, jest miejscem powszechnie używanym do wielorybnictwa.

Zeszłego lata, kiedy byli na wyspach podczas sesji zdjęciowej „Land of Maybe”, para wspinaczy Caro Ciavaldini i James Pearson byli naocznymi świadkami kontrowersyjnych praktyk. Polowanie zakończyło się śmiercią ponad 100 wielorybów.

„Morze stało się czerwone od krwi” — mówi Caro.

Podczas mojego pobytu na Wyspach Owczych temat wielorybnictwa porusza się bardzo często. Oczywiste jest, że miejscowi, którzy dzielą się łupami z polowań wśród swojej społeczności, pasjonują się tradycją i uważają, że wielu outsiderów, którzy ich za to krytykują, jest winnych hipokryzji. Na przykład jeden z naszych gospodarzy z Wysp Owczych opowiada nam o popularnym, starym haśle na koszulkach, które brzmiało:„Na Wyspach Owczych zabijamy wieloryby. W Ameryce zabija się ludzi”.

Szybkie wyszukiwanie w Internecie, a wkrótce znajdziesz artykuł opublikowany w The Spectator strona internetowa z przykuwającym wzrok nagłówkiem:„Tak, ja rzeźnię wieloryby. O co to całe zamieszanie?

Po spróbowaniu lokalnej zupy i bardziej wykwintnego domowego chleba w tradycyjnym farerskim domu zwanym Pakkhúsid, wszyscy zabieramy się na górę na pokaz „Land of Maybe” i wykład Jamesa Pearsona. „Ten projekt rozpoczął się, ponieważ postanowiłem wyszukać w Google „największe klify na świecie” — mówi James. „Cedar [Wright] był przekonany, że zajmie to tylko cztery godziny, ale cała wspinaczka zajęła od 14 do 16 godzin”.

Po krótkiej wycieczce po Bøur wracamy do furgonetek na 10-minutową podróż do Gásadalur; mitycznie brzmiące miejsce, które wydaje się, że powinno być imieniem postaci we Władcy Pierścieni. Do małej i odizolowanej wioski Gásadalur, która znajduje się na skraju wodospadu i jest otoczona górami, prowadzi długi i wąski tunel drogowy, który pozornie ciągnie się w nieskończoność.

Przed otwarciem tunelu w 2004 r. wieś była całkowicie odcięta od krajobrazu. Poinformowano nas, że listonosz chodził po górach raz w tygodniu, aby dostarczać tutejszym pocztę; coś, jak sądzę, musiało być szczególnie frustrującym procesem, jeśli jedyną rzeczą, którą dostarczali, były aktualizacje dotyczące tego, co jest odpowiednikiem punktów Tesco Clubcard na Wyspach Owczych.

Jeden krótki spacer po wyjściu z furgonetki i natrafiam na prawdopodobnie najbardziej oszałamiający widok, jaki kiedykolwiek widziałem. Wodospad Mulafossur to piękny naturalny punkt orientacyjny, którego nawet starszy krewny, z słabszym wzrokiem i zerowym wyszkoleniem w zakresie korzystania z aparatu, nie mógłby nie zrobić przyzwoitego zdjęcia. Gdyby nie fakt, że zostawiłem sweter w samochodzie i zacząłem odczuwać chłód, mógłbym przez wiele dni, tygodni, miesięcy, może nawet lat patrzeć, jak jego woda spływa kaskadą do Północnego Atlantyku. To naprawdę spektakularne.

Następnego ranka nadszedł czas, aby przeżyć cały dzień na świeżym powietrzu na Wyspach Owczych. W jakiś sposób dzisiejszy wiatr sprawia, że ​​wczorajsza, szczególnie silna bryza, w porównaniu z nią wydaje się być delikatnym pierdnięciem myszoskoczka. Wychodziliśmy z furgonetek mniej niż minutę, a już wydaje się, że ten wiatr może zabierać ludzi i wrzucać ich do morza, jakby ważyli tyle samo, co pusta paczka chipsów. To brutalne rzeczy; rodzaj pogody, która może sprawić, że mimowolnie przeklniesz głośno, gdy tylko uderzy. Często uderza.

Zamiast wciągać nas z powrotem do furgonetek i czekać, aż to wszystko się skończy, nasz zapalony przewodnik Johannus Hansen z Reika Adventures wkrótce nas zatacza i przygotowuje się do poprowadzenia nas w naszym wielkim dniu. Pomimo niemal ciągłego zagrożenia, że ​​zostaniemy zdmuchnięci i nigdy więcej nie zostaniemy widziani, wszyscy jesteśmy bardzo wdzięczni za jego proaktywne podejście. Trasa, którą nas prowadzi, obejmuje oszałamiający widok na Trøllkonufingur (znany również jako „Palec Czarownicy”) i zapierający dech w piersiach spacer grzbietem z Krosstindur (574 m) do Húsafelli (591 m).

Jedzenie, w 100% ekologiczne i pozyskiwane z farmy Anny i Óli, jest przepysznie dobre. Dorzuć do tego jeden malowniczy panoramiczny widok z okna i zapas lokalnych piw, których pozornie nigdy się nie kończy, a to wszystko składa się na jedną wspaniałą, wyjątkową owczyną noc kulinarnej rozkoszy.

Jeden kac później, kac, który skutecznie oczyszcza się dzięki ekspozycji na czyste powietrze Wysp Owczych, i jestem na końcu mojego krótkiego, ale słodkiego pobytu. Z rocznym wzorcem pogody, który obejmuje około 300 deszczowych dni w roku, wydaje się całkiem odpowiednie, że moja malownicza podróż vanem na lotnisko przychodzi z ulewną ulewą tak ulewną, że woda zaczyna przeciekać przez zamknięte okna i tworzyć maleńkie kałuże na podłodze.

Mokry, wietrzny i dziki; Wyspy Owcze z pewnością nie są typowym miejscem na wakacje, ale czy nie o to chodzi w przygodzie? Wyjść poza strefę komfortu, zatracić się gdzieś daleko od własnej normalności, skończyć w miejscu, w którym masz wszystkie pytania i prawie żadnych odpowiedzi.

Opuszczenie Wysp Owczych jest jak przebudzenie się ze snu, wyblakłe przejście z powrotem do rzeczywistości, w której nie masz pewności, czy to, co widziałeś, było prawdziwe i czy w ogóle tam byłeś.

„Byłeś gdziekolwiek fajny?” – mówi mój taksówkarz z Londynu.

„Wyspy Owcze” – odpowiadam.

„Gdzie więc to jest?”

„To… ee… jakby pomiędzy Szkocją, Norwegią i Islandią”.

Zrób to sam:

Polecieliśmy na Wyspy Owcze z Londynu Heathrow przez Kopenhagę z SAS . Pierwszej nocy zatrzymaliśmy się w Magenta Guest House w Sandavagur. Podczas naszej drugiej nocy zatrzymaliśmy się w Gjogv Guesthouse . Jedzenie drugiego wieczoru zostało dostarczone w domu Anny i Óli . Wędrówki i zjazdy zostały zorganizowane przez Reika Adventures .

Więcej informacji na temat Wysp Owczych , odwiedź oficjalną witrynę turystyczną.

Wielkie podziękowania dla The North Face za wyposażenie nas w serię szczytów zasięg.

Aby dowiedzieć się więcej o zielonym wydaniu z tego miesiąca, kliknij tutaj.