Magical Mystery Tour – Liverpool's Road to Roma

„Przeszłość to bestia. Przeszłość jest okrutna, z długimi paznokciami. Roma znalazła to nagle na niej, miąższ rozdarty przez „Mo Sala”, jak go tutaj nazywają. On jest najgorszym koszmarem, jakiego się bali, i które dotarły punktualnie jak cokolwiek. To było jak bycie przyłapanym na historii napisanej przez Stephena Kinga, który źle spał z powodu niestrawności, i kto wstał, by zamiast tego zacząć pisać”.

— Maurizio Crosetti, La Republica

Tym, co ułatwiło ten atak magii i tajemniczości pierwszej trójki Liverpoolu w pierwszej połowie, były: głupcy który stanowił kręgosłup zespołu, z kapitanem Jordanem Hendersonem w spektaklu swojego życia, wybijanie co drugiej piłki i dogrywanie jej do ostatniej trzeciej, ostatecznie zrobienie brodatego lwa kapitana strony rzymskiej, Daniele De Rossi, odciągnięty po godzinie. Ten sam Daniele De Rossi, który tak łatwo pochłonął pomoc Ernesto Valverde w ćwierćfinale trzy tygodnie temu.

W międzyczasie, pięćdziesiąt cztery tysiące obecnych tej nocy, byłem świadkiem owcy skaczącej nad księżycem, gdy niemożliwe stało się uradowane przez każdego fana futbolu z sercem — wiecznie nudny James Milner pokonał Neymara i Wayne'a Rooneya, aby stać się najbardziej przenikliwym, kreatywnym graczem w ciągu całego pojedynczy sezon w historii Ligi Mistrzów z dokładnym stałym fragmentem przeznaczonym na tył siatki. Zgodnie ze słowami Lennona-McCartneya, obaj Brytyjczycy uosabiali piosenkę Głupiec na wzgórzu — milczeć i wykonywać swoją pracę dla drużyny ograniczającej pomocników nawet do wysłania SOS do atakujących przed nimi.

Z drugiej strony rzymscy obrońcy zostali należycie wypatroszone, nucąc słowa Blue Jay Way , błagając czasami swoich rodaków z pomocy, aby nie należy aby pomóc im położyć kres mistycznej mgle czołowej trójki Liverpool FC, z Roberto Firmino prowadzącym ich przez całą grę. Stworzenie pięciu szans, asystując przy dwóch golach i niemal strącając głowę Egipcjanina z jego ciała fantomowym kopnięciem podczas uroczystości, Brazylijczyk potwierdził, że to on powinien zagrać w Rosji za dwa miesiące. Jego dwa gole w drugiej połowie zmieniły jego bilans na sezon do 27 goli i 15 asyst, co samo w sobie jest osiągnięciem światowej klasy, niestety przyćmiony przez zagadkę z falującymi włosami, którą nazywają Mo Salah i jego nieprzyzwoitą misję strzelecką, aby wyprzedzić wieloletni rekord Iana Rusha dla Liverpoolu.

Co można opisać tylko jako ninja ubrany w bojówki na wesele, nie dbając o świat, Podania Firmino i jego wkład w finałową tercję są często pomijane z powodu zwyczaju jego szybkich rodaków mówienia obu „ dzień dobry " oraz " do widzenia ” do bocznych obrońców opozycji w mgnieniu oka. Ludzie Kloppa wzięli na swoje barki odpowiedzialność za echo przeszłości i sprawili, że Anfield stało się pole truskawek gdzie ludzie często wracają, zagubienie się w szczęśliwych myślach, przez prawie godzinę. Chociaż podobnie jak jego koncepcja, szczęście jest tylko ulotną emocją, gdy Dejan Lovren zostawił uchylone drzwi, błędnie obliczył skok w kierunku ostatnich dziesięciu minut gry, pozwalając Edinowi Dzeko umieścić piłkę obok nieszczęsnego Lorisa Kariusa, niemiecki bramkarz wciąż sparaliżowany osądem chorwackiego rodaka, przypomina jego występ przeciwko Tottenhamowi Hotspur w październiku.

Już wkrótce, często koszmarna, rozpadająca się mentalność pojawiła się w głowach wszystkich, aby zapewnić AS Roma drugiego gola z dobrze wymierzonego rzutu karnego Diego Perottiego, po tym, jak Giallorossi przejęli stery gry w swoje ręce i wywarli presję na obronę Scouse, w wyniku niefortunnej piłki ręcznej Jamesa Milnera tuż za polem karnym. Bilety do Kijowa zostały nagle wstrzymane, gdy dwa gole wyjazdowe pogrążyły wiernych Anfield w chaosie psychicznym, zmieniając noc splendoru i wspaniałości w noc pocących się czoła i drżących nóg. Zabrzmiał gwizdek na cały etat, całe miasto westchnęło z frustracji.

Nie należy jednak zapominać, że 24 kwietnia Liverpool FC miał jedną z najbardziej pamiętnych europejskich nocy w pamięci. nie tylko dla the Kop, ale dla neutralnych na całym świecie, a wspinaczka na szczyt góry po dziesięcioletniej wędrówce była godna pochwały. Z wyjątkiem prawie niemożliwego wyczynu eskapologii Włochów w ich własnym legowisku we wtorek, Redmen spodziewają się dotrzeć do finału po raz pierwszy od czasu słodkiej zemsty Carlo Ancelottiego i AC Milan w 2007 roku. Błędem byłoby założyć, że ta magiczna tajemnicza trasa rozpoczęła się zaledwie trzy dni temu, jak to było w ruchu od czasu nastoletniego cudu, Trent Alexander-Arnold wykonał rzut wolny w bramkę bramki 1899 Hoffenheima na początku sezonu.

Z nadchodzącymi czasami testów, drużyna pozbawiona kontuzji, wyścig o kwalifikacje do Ligi Mistrzów wciąż trwa, a wyjazd do Rzymu jeszcze przed nami, zespół musi przestrzegać rutyny słuchania Wszystko czego Ci trzeba to miłość w garderobie, podtrzymać przekonanie, które ich do tej pory dawało. AS Roma będzie czekała, by rzucić się na nich z całej siły i odmłodzonej postawy, a poczucie zadowolenia i samozadowolenia, jakby to był koniec trasy, byłoby błędem tak poważnym, jak sprzedaż Mohameda Salaha za jedyne 34,3 miliona funtów, ponieważ wilk we własnym legowisku wie, jak polować i maltretować swoją zdobycz na własnej darni. To, co zespół heavy metalowy musi teraz zrobić, to nie zapomnieć o brzdąkaniu akordów nawet po ich déjà vu występie przeciwko Stoke City, stracili dwa punkty w dążeniu do kwalifikacji do Ligi Mistrzów w przyszłym sezonie, z kolei uderzając w ich poziom koncentracji. Liverpool FC musi otrząsnąć się z uczucia bycia skończonym i odkurzonym, i traktują nadchodzącą podróż do Włoch z ogromnym zainteresowaniem ich drogą do spójności po suszy trwającej pół dekady.

Kwalifikacja do Ligi Mistrzów dwa sezony z rzędu i awans do finału tych samych rozgrywek to coś w rodzaju piosenki, którą wszyscy matka powinna wiedzieć , i zapewnić taką samą możliwość potomstwu, Powinni zachować pewność siebie, której kulminacją był tydzień temu na Anfield i przekroczyć linię mety – przynajmniej ze względu na rannego Seana Coxa. Zmierzenie się z Chelsea w przedostatnim meczu sezonu w lidze przywołuje wspomnienia, które nie pasują do utopizmu, Kopites dążą do — jak na ironię, powinni traktować każdy mecz, niezależnie od przeciwnika, jak finał pucharu. Praktyka czyni człowieka doskonałym, i miejmy nadzieję, Jurgen Klopp potrafi ustawić się na melodię zwycięstwa i nonszalancji.

Pod koniec dnia, to dopiero połowa, a Liverpool FC prowadzi pięć goli do dwóch, ale muszą kontynuować to samo przekonanie, które The Beatles próbowali zaszczepić swoim fanom prawie pół wieku temu. Pamiętając, że przybyli, zobaczyli i zostali podbici, niemiecki gaffer i jego ludzie muszą być pewni własnego talentu i pasji i siedzieć z doskonałym opanowaniem i przypływami szaleństwa w autobusie wycieczkowym, aby zobaczyć go do końca w drodze do Rzymu, aby w przyszłym miesiącu utorować sobie drogę do Kijowa. Włoska robota jeszcze się nie skończyła, a jedynym sposobem na osiągnięcie tego byłoby zaśpiewanie i pokonanie Olimpico, podobnie jak czterech mężczyzn w mopach, którzy wywierali wpływ z pokolenia na pokolenie. Jeszcze tylko dziewięćdziesiąt minut jazdy i determinacji sprawi, że legenda zostanie scementowana, o tym, jak drużyna z północno-zachodniej Anglii grała piękną piłkę nożną i pokonała drużynę, która pokonała już potężną FC Barcelonę i która czeka na najmniejszy ślad krwi w powietrzu, gdy Czerwoni wlecą do miasta.

Więc, zwiń… zwiń na tajemniczą wycieczkę .