Billy Morgan z Wielkiej Brytanii zdobywa brąz w olimpijskim Big Air mężczyzn – wyniki i raport

Pod koniec drugiego biegu sprawy wyglądały zupełnie inaczej. Największym szokiem był kolejny upadek Marka McMorrisa, kończący wszelkie nadzieje na medal Big Air. Tor Bergriem stracił wczesną przewagę po spartaczeniu taksówki triple 14, a Billy Morgan wrócił do rywalizacji po tym, jak w drugiej próbie strzelił trójkę z tyłu.

Kyle Mack był już posiadaczem naszej nieoficjalnej nagrody „Best Grab” po tamtej Japonii, ale przekroczył nawet to dzięki frontside 1440 Bloody Dracula. To wystarczyło, by awansować na srebrny medal.

Jednak Seb Toots siedział ładnie w złocie, który wbił masywny tył 1620, aby dodać go do swojej taksówki 16. Max Parrot wyglądał, jakby zrzucił go z grzędy taksówką 1800, ale nie mógł go odłożyć. Podobnie CGK opuścił zawody po upadku w obu swoich pierwszych dwóch przejazdach.

I tak doszliśmy do trzeciej rundy, a ci, którzy wciąż rywalizowali, mieli teraz całkiem dobre pojęcie o tym, co trzeba zrobić, aby dostać się do medali.

Red Gerard rozegrał to stosunkowo bezpiecznie z czternastką frontową, która pomimo wyniku zaledwie 68,25 nadal utrzymywała go w górnej części tabeli. Billy Morgan wkrótce znokautował go jednak o miejsce dzięki dużemu frontside'owi triple 14. To wystarczyło, by zdobyć brązowy medal, ale przy tak wielu kolarzach, którzy wciąż musieli spaść, nie mógł sobie pozwolić na wygodę.

Widok Chrisa Corninga przygotowującego się do ostatniego biegu skłonił wielu do prawidłowego założenia, że ​​miał zamiar rozpocząć quad party. Rzeczywiście, wypuścił go, ale (jak wielu podejrzewało) skok nie był wystarczająco duży i uderzył w pokład. Mając jeszcze kilka stóp czasu antenowego, mógł go zatrzymać.

Tor również upadł, pozostawiając pierwszego przywódcę z zastanawianiem się, co mogło być. Kyle Mack również upadł, gdy próbował przeskoczyć Seba Tootsa (który również nie wylądował w swoim trzecim biegu) na pierwsze miejsce, a Mark McMorris wykorzystał przyjemną dla tłumu metodę, aby wypisać się z Pyeonchang.

Po upadku Jonasa Boesingera tylko Max Parrot mógł wstrząsnąć medalami – pytanie brzmiało, czy wykona sztuczkę bezpieczeństwa, która prawdopodobnie wystarczyłaby na co najmniej brąz, czy też podejmie drugą próbę przejścia pełnego 1800-tard, aby wyrwać złoto od jego kolegi Canucka?

W końcu zdecydował się na to drugie i pomimo konsekwentnego deptania go w praktyce, nie mógł tego dnia odłożyć. Gdy Carlos już nie był w rywalizacji, Seb, Kyle i Billy mogli wreszcie znów odetchnąć.

Przy tak wielu niedawnych zwycięstwach jego rodaków, Marka i Maxa, Seb musiał się czuć dobrze, że w końcu wrócił na szczyt. Kyle Mack bardziej niż zasłużył na medal za łatwe wykonywanie najbardziej wyjątkowych trików dnia, a Billy Morgan udowodnił, że wiek to tylko liczba, robiąc to, czego nie potrafili młodsi kolarze.

To wszystko dla snowboardingu na Pyeongchang 2018. Było wiele wzlotów i upadków i nie spodziewamy się, że cała debata olimpijska w najbliższym czasie ucichnie, ale zawodnicy pokazali piekło podczas sześciu imprez freestyle – i dzisiejszy finał Big Air mężczyzn nie był wyjątkiem.

Brakuje Ci już tego? Możesz podsumować cały ten bzdur tutaj.

—

Cierpi naprawdę ciężki przypadek gorączki olimpijskiej? Z przyjemnością usłyszysz, że połączyliśmy siły z firmą Ubisoft, twórcą „Steep:Road To The Olympics”, aby zapewnić Ci najlepszą relację z akcji w PyeongChang.

Podczas gdy wielu z nas nigdy nie zbliży się nawet do próby zamiany potrójnego korka 1440 Octo chwyt w prawdziwym życiu, dzięki magii gier wideo, a w szczególności „Steep:Road To The Olympics”, ta możliwość jest znacznie bliższa niż myślisz.

Pobierz dodatek STEEP &the Road To The Olympics w wersji STEEP:Winter Games Edition. Już dostępne