Podstawy dynastii – oda do Victora Valdes

Najbardziej niewdzięczną pracą światowego futbolu był chleb i masło Victora Valdesa, ugruntowując swoją legendę w dynastii, jaką jest nowoczesna Barcelona.

Budowanie dynastii wymaga ogromnego przygotowania i przekonania. Sama wiara w swoje sposoby nie pozwoliła Brytyjczykom na ukucie frazy „ Słońce nigdy nie zachodzi nad naszym imperium ”. Przez dziesięciolecia planowania Wzmocnienie i wewnętrzne zamieszanie wyłoniło supermocarstwo znane w historii jako Imperium Brytyjskie i jego kolonie.

Rozciągając się od najdalszych zakątków Nowej Zelandii po Kanadę i dalej na północnym zachodzie, to Imperium zostało zbudowane na najsolidniejszych fundamentach – handlu oceanicznym. Niektórzy powiedzieliby nawet, że jego podłoże było często ignorowane. Wytrwali żeglarze, którzy posiadali spryt i charakter wymagane do dzielenia się i rządzenia ludźmi, z którymi uważano, że są jedynie handlem przyprawami. To są ludzie, którzy przez czysty charakter i męstwo, są w stanie unosić się na falach zmian.

I tak jak zmiana jest jedyną prawdziwą stałą w życiu, niektórzy mężczyźni pozostają niezłomni i dostosowują się. Udoskonalanie ich najlepszych aspektów i łączenie dynastii wyłącznie poprzez ich oddanie sprawie i czystą determinację. Victor Valdes był jednym z takich graczy – człowiekiem, który wyrastał z filozofii i uczył się od Louisa Van Gaala i Franka Rijkaarda, zanim podniósł swoją grę o kilka stopni, gdy w FC Barcelona powstała kolejna wielka dynastia sportowa.

Fundamenty Barki Guardioli – która działa na wyobraźnię nawet pół dekady po tym, jak jej najwięksi generałowie przenieśli się na większe rzeczy – zostały zasiane na ulicach Amsterdamu w cieniu monolitycznej areny Ajaksu prawie 100 lat przed Valdesem i Barcą podbił piłkę nożną. Ale zostały zbudowane na szerokich ramionach Valdesa tak samo, jak w filozofii totalny .

W 1915 r. Jacku Reynoldsie, urodzony w Manchesterze, zaczął siać nasiona totalny w Ajax AFC – podstawa dla Vic Buckingham i Rinus Michels, aby zbierać nagrody 50 lat później. Na boisku wizją pokoleń kierował Johan Cruyff – człowiek, któremu powierzono wykonanie czegoś, co dla wielu można uznać za futbol wyższej jakości.

Kiedy Cruyff zamienił szorstkie zimy Holandii na ciepłe plaże otaczające Barcelonę, kulturowe bicie serca Hiszpanii, zakładanie słynnego Blaugrana koszula, powiedział wszystkie właściwe rzeczy. Przez wszystkie lata w klubie wychodził na boisko i budował dziedzictwo na boisku.

W 1988 roku Johan Cruyff wróci do FC Barcelona, tym razem jako kierownik, palenie na linii bocznej, aby uspokoić nerwy i wyrzeźbić jego imię w folklorze. Stworzenie zespołu na wzór tego, jak jego zdaniem należy grać w piłkę nożną, „Dream Team” ogarnął wszystko w zasięgu wzroku przez cztery wspaniałe lata. .

A w centrum tej legendarnej drużyny Barca był Josep Guardiola – indoktrynowany i szkolony przez samą legendę. Inteligentny, dobrze zbudowany i z umysłem pasującym do wielkiego Cruyffa, Guardiola wycofał się z futbolu, zdobywając prawie każdy tytuł, który był oferowany na świecie.

Natychmiast, jako menadżer, robił fale. Nie bał się odebrać trudnego wezwania od samego początku, nalegając, by legendy klubowe, takie jak Ronaldinho, Deco i Samuel Eto'o nie byli już częścią jego planów. Ronaldinho i Deco opuścili klub, robienie pospiesznych wyjść, gdy w centrum uwagi znalazł się niejaki Lionel Messi. Samuel Eto'o pozostał i był kluczowy, ponieważ Barca wygrała wszystko w pierwszym sezonie panowania Guardioli. z La Masii, Pedro i Sergio Busquets stali się cechami składu Guardioli, gdy odkupił Gerarda Pique z Manchesteru United, także zakup mercurial Dani Alves z Sewilli, aby zastąpić graczy w ich odejściu.

Wiktor Valdes , jak kamień węgielny zakładu, pozostał na miejscu, podczas gdy wokół niego trwał remont.

Guardiola mówił z pasją o swojej miłości do Barcelony io tym, jak zamierzał zaszczepić cięższą etykę pracy, której brakowało, gdy Ronaldinho został de facto liderem szatni. Mówił również o potrzebie osobistego doskonalenia każdego gracza i ciężkiej współpracy z nimi, aby ulepszyć wszystkie aspekty ich gry. FC Barcelona grała własnymi nazwiskami – Valdes, Puyol, Pika, Buskiety, Xavi, Iniesta i Messi – wszyscy absolwenci La Masii – wszyscy są częścią dynastii zapoczątkowanej przez nieżyjącego już Johana Cruyffa. I każda osoba w szatni bardziej wierzyła w siebie i swoje umiejętności. Victor Valdes był jednym z najbardziej ulepszonych pod Guardiola.

Na początku każdego sezonu wielu kwestionowałoby jakość, jaką Victor Valdes wniósł do drużyny Blaugrany, która jest w stanie rozbić obronę przeciwników jak gorący nóż przez marmite. Ale w umyśle Guardioli Najważniejszym trybikiem Barki był Victor Valdes – zamiatacz, który rozpoczynał każdy atak, który naciskał z tyłu i był zawsze aktywny.