USATF 100 kobiet — niezgodnie ze scenariuszem

Teahna Daniels, angielski Gardner i Morolake Akinosun zaliczyły 1-2-3, ale znalazły się na wykresie jako nr 3, 9 i 8.

(KEVIN MORRIS)

26 lipca 2019 / Des Moines, Iowa

W ciepły letni dzień, kiedy uparty wiatr w twarz spustoszył wiele imprez, Teahna Daniels wykonała oszałamiające zbliżenie na ostatnich 30 m, aby zdobyć koronę kobiet stulecia w wyścigu, który rzucił wyzwanie wykresy formularzy. Zwycięstwo 22-letniej byłej gwiazdy z Teksasu było kolejnym sygnałem, że nadchodzi nowa fala utalentowanych młodych amerykańskich sprinterów.

Zawsze szybko wychodzi z bloków, angielski Gardner miał dobry start, ale Dezerea Bryant ma jeszcze lepszy, mimo że ma najwolniejszy czas reakcji. Drobna była mistrzyni NCAA 200 odepchnęła swoją wczesną przewagę, ale trio Daniels, Gardner i Morolake Akinosun złapało ją na 30 metrów przed końcem. Nagle Daniels znalazł inny sprzęt, którego brakowało innym. Utrzymanie prędkości w późnym wyścigu zapewniło jej zwycięstwo w 11.20 (wiatr -1,7). Gardner – zawsze gracz – zamknął się dobrze, zajmując drugie miejsce w 11.25. Akinosun awansował na 3. miejsce w 11.28, podczas gdy Bryant (11.29) spadł na 4. miejsce. Ulubiony obrońca mistrza Aleia Hobbs i objawienie NCAA Sha’Carri Richardson — Nos. 1 i 2 na naszym wykresie – nigdy tak naprawdę nie były na nim, kończąc na 6. (11.33) i 8. (11.72).

Potem nowy mistrz, nasz numer 3, był zachwycony, ale nie zdziwiony. „To było surrealistyczne, nie potrafię nawet wyrazić słowami tego, jak się czuję”, wykrzyknął Daniels, który przypisał „dużo ciężkiej pracy i nigdy nie wątpił w siebie. Zawsze wierzyłem w siebie.” Nie była zaniepokojona rakietowym startem Bryanta:„Po prostu starałem się nie wpadać w panikę. Wiem, że zawsze jest konkurencyjny. Ale wiem, że jeśli pobiegnę tylko we własnym wyścigu, wszystko będzie dobrze. Kiedy zdałem sobie sprawę, że wróciłem do wyścigu. Pomyślałem:„Dobra, mam to”. Wiedziałem, że to mam”. Dobrze radząc sobie z przejściem od studenta do zawodowca, Daniels była szczera o swoim celu z Doha:„Zwycięstwo. Nie obchodzi mnie, kto jest w wyścigu. Nie ma dla mnie znaczenia, jak ustawimy się w kolejce. Jestem bardzo zainspirowany rywalizacją”. (wideo z komentarzami innych Daniels po wygranej tutaj)

Wicemistrzyni Gardner, która zawsze wydaje się osiągać najlepsze wyniki, gdy wierzy, że mierzy się z przeciwnościami losu, była sobą w strefie mieszanej. „Wiedziałem, że stoję za ósemką. Miałem dosłownie 4 tygodnie treningu. To był pierwszy raz, kiedy mogłem trenować bez żadnych problemów czy kontuzji, które mnie odpychały” – wyjaśnił zwycięzca z lat 13 i 16, który w tym roku pracował jako asystent trenera w Princeton. „Zerwałem ścięgno podkolanowe po Millrose i nie mogłem ćwiczyć. W końcu dostałem 4 tygodnie treningu i wyszedłem tutaj i stworzyłem drużynę. To trochę przerażające, gdy zastanawiam się, co mam zrobić”.

Nareszcie zdrowa, Gardner ma czas i motywację, by dalej rozwijać swoją grę. „Wrócę do okopów i trochę popracuję” – powiedziała. „Jestem kaczką. Ale teraz „Idźcie Tygrysy!”. Wrócę do Princeton i trochę popracuję. Ale jeszcze nie skończyła, mówiąc:„Mam następną 200, co jest dla mnie czymś nowym. Nigdy wcześniej tego nie robiłem w mistrzostwach USA. Absolutnie zamierzam to poprowadzić, staram się uzyskać podwójną frajdę. / Dave Hunter /

[USATF 100 kobiet — niezgodnie ze scenariuszem: https://pl.sportsfitness.win/lekkoatletyka/Lekkoatletyka/1018055012.html ]