Zrozumienie sportowej psychiki rodzica

Zacznijmy od spowiedzi:Póki jestem rodzicem, trener i założyciel firmy, która głosi najlepsze praktyki w rodzicielstwie sportowym i coachingu, Kiedyś rzeczywiście zaatakowałem pole z zamiarem zranienia kogoś (WOW, wspaniale jest to z siebie wyrzucić).

Moja historia

Historia:Moja córka i jej drużyna piłkarska U9 ściskały ręce swoim przeciwnikom pod koniec ciężkiego meczu, kiedy byłem świadkiem, jak jeden z graczy z drugiej drużyny łokcił ją w brzuch. Zanim mój mózg zdążył pomyśleć, moje ciało już biegało przez pole. Przez pierwsze 5 milisekund biegłem z zemstą w kierunku małej dziewczynki, która właśnie uderzyła moją córkę. Następnie, dzięki Bogu, w mgnieniu oka, Zmieniłem kurs i ruszyłem w stronę trenera drużyny przeciwnej (był znacznie bliżej mojego wzrostu na 6'3 cali niż 9-latek!!). Zanim do niego dotarłem (w sumie 2 sekundy po incydencie), spokojnie powiedział do mnie, "Trener, Właśnie widziałem, co się stało i zamierzam zdyscyplinować moją zawodniczkę za jej zachowanie. Powiedziałem dziękuję", i odszedł myśląc, „Co, u licha, właśnie mnie przyszło”?

dr Stephen Feldman, psycholog z wieloletnim doświadczeniem w badaniach sportowych rodziców i dzieci, określił moją reakcję jako „Odruchową”; to jest, mimowolne i automatyczne, podobne do wzdrygnięcia się, gdy obiekt leci w kierunku twojej twarzy. Te same biochemiczne i neurologiczne mechanizmy, które leżą u podstaw odruchowych wzdrygnięć, leżą u podstaw agresywnych zachowań, które czasami wyrażają rodzice sportowcy, obserwując swoje dzieci na boisku. Nagły, mimowolny przypływ adrenaliny i kortyzolu może zmienić przyjacielską, ciepły, zrównoważony rodzic w wirtualne zagrożenie; kogoś, kto potrafi mówić i robić naprawdę szokujące rzeczy. Wiem to… doświadczyłem tego w sobie. Biorąc pod uwagę, że podczas młodzieżowych meczów sportowych często panuje wysoki poziom emocji, nie powinno dziwić, że możliwość nadmiernego i niewłaściwego zachowania rodziców jest astronomiczna.

Dr Feldman i iSport360 to zrobią, w niedalekiej przyszłości, badać, mówić, oraz pisanie o niewłaściwych zachowaniach odruchowych u sportowych rodziców i trenerów, chcielibyśmy usłyszeć o twoich doświadczeniach (lub badaniach w tej dziedzinie). Ale teraz, oto wyzwanie dla wszystkich sportowych rodziców:następnym razem, gdy Twoje dziecko zostanie pokonane na boisku, zostaje powalony, lub straci piłkę na rzecz przeciwnika, zobacz, czy możesz zrobić i powiedzieć ABSOLUTNIE NIC. To prawdziwy test samodyscypliny.

Niedługo podzielimy się z wami dalszymi odkryciami.

Ciesz się grą i wypróbuj iSport360, aby trenerzy i rodzice drużyny mogli podzielić się obiektywnymi opiniami graczy. www.isport360.com