10 najlepszych męskich graczy w squasha wszech czasów

Kim są jedni z najlepszych męskich graczy w squasha wszech czasów? W tym artykule omówimy niektórych z najlepszych męskich graczy, którzy pojawili się na międzynarodowym torze.

Kiedy wybitny męski squash Ramy Ashour ogłosił odejście z profesjonalnego squasha w 2019 roku, zakończył karierę, która zachwyciła serca i umysły fanatyków squasha na całym świecie.

Częste kontuzje i rezygnacje z meczów spowodowały przedwczesny koniec kariery gracza, który według wielu mógł zostać najlepszym graczem w squasha w historii.

Oto lista niektórych z najlepszych graczy w squasha na torze męskim.

Dżahangir Khan

Statystyki nie zawsze oddają wielkość sportowca. Jednakże, w przypadku tej pakistańskiej legendy, same liczby wystarczą, aby umieścić go na szczycie listy najlepszych graczy w squasha.

Z 555 kolejnymi zwycięstwami, 10 tytułów British Open i 6 koron Mistrzostw Świata, dominacja Jahangira Khana nad sportem nie ma sobie równych.

W rzeczywistości, 555 kolejnych zwycięstw to najdłuższa odnotowana passa w każdym profesjonalnym sporcie na najwyższym poziomie.

Jahangir zdobył swoje pierwsze trofeum Mistrzostw Świata w wieku zaledwie 17 lat. Pokonując legendę squasha Geoffa Hunta, aby wygrać to wydarzenie, został najmłodszym mistrzem świata w historii.

W ciągu następnych sześciu lat Jahangir zdobył cztery kolejne korony mistrzostw świata i pięć triumfów w British Open. Po przegranej finale Mistrzostw Świata 1986 z Nowozelandczykiem Rossem Normanem, Jahangir ponownie rozpoczął swoje panowanie na szczycie, wygrywając ten sam turniej w 1988 roku i pięć trofeów British Open w latach 1987-1991.

Jahangir wycofał się z profesjonalnego squasha w 1993 roku po tym, jak pomógł Pakistanowi wygrać Drużynowe Mistrzostwa Świata. Później pełnił funkcję prezesa Światowej Federacji Squasha (WSF) w latach 2002-2008.

Przeczytaj także :

• Dlaczego squash nie jest sportem olimpijskim?
• Porady dla początkujących graczy w squasha

Jansher Khan

Podczas gdy Jahangir przez większość lat 80. pozostawał prawie niekwestionowany, Światowy squash był świadkiem przybycia kolejnego wielkiego Pakistanu.

Jansher Khan szturmem zdobył światową scenę jako potencjalny spadkobierca tronu Jahangira. Przez lata, Jansher i Jahangir grali przeciwko sobie 37 razy w rywalizacji, z Jansherem, który wychodził zwycięsko 19 razy.

W 1987 roku Jansher wygrał swoje pierwsze Mistrzostwa Świata w 1987 roku jako nastolatek i tym samym wspiął się na szczyt światowych rankingów. Miejsce nr 1 było wymieniane między dwoma pakistańskimi graczami przez całe lata 90-te.

Jansher Khan wygrał mistrzostwa świata rekordowo osiem razy, a także dodał sześć tytułów British Open do błyszczącego zdobyczy trofeów.

Spędził w sumie 97 miesięcy w rankingu światowego numer 1, trzy lepsze niż jego arcy rywal. Istotą gry Janshera była jego szybkość na korcie i ostry refleks.

Jednakże, gdy pod koniec stulecia zaczęły mu ugiąć się kolana, Jansher w końcu ogłosił zakończenie działalności w 2001 roku.

Z 99 tytułami zawodowymi wygrywa, Jansher zawiesił swoją rakietę jako prawdopodobnie najlepszy gracz w squasha w historii. Po przejściu na emeryturę zakończył hegemonię Pakistanu na szczycie drabiny do squasha.

Ramy Ashour

Ograniczona liczba wygranych w mistrzostwach obok jego nazwiska nie oddaje wielkości Ramy'ego Ashoura. Często określany jako „najbardziej utalentowany zawodnik sportu rakietowego w historii”, Ramy to współczesny wielki.

Odkąd pojawił się jako nastoletnie cudowne dziecko, Ramy odznaczał się wielkością. Aura wokół Ramy'ego rosła jeszcze bardziej dzięki jego niekonwencjonalnemu stylowi gry i humorystycznym wywiadom po meczu.

Ashour zdobyła pięć głównych tytułów w 1997 roku, w tym finały World Series. W 2008 roku pokonał Karima Darwisha, zdobywając tytuł mistrza świata.

W sezonie 2012-13 Ramy został pierwszym graczem od czasu Janshera Khana, który dotarł do finału każdego wydarzenia, w którym brał udział.

Przeszedł 15 miesięcy i 49 meczów bez pobicia, w trakcie zdobywając dziewięć kolejnych tytułów. Jednakże, seria kontuzji ograniczyła jego występy na arenie międzynarodowej w turniejach od końca 2013 roku.

Ramy miał swój ostatni hurra w Mistrzostwach Świata w 2014 roku, kiedy pokonał gorącego Mohameda ElShorbagy'ego w jednym z najlepszych meczów, jakie kiedykolwiek rozegrano.

To, że udało mu się to zrobić po powrocie z sześciomiesięcznej przerwy po kontuzji, dodatkowo pogłębia zagadkę, jaką jest Ramy Ashour. Egipcjanin zakończył 3 zwycięstwami Mistrzów Świata, jedno zwycięstwo w British Open i 4-krotne tytuły PSA Tour.

Amr Shabana

„Maestro”, jak często nazywano tę południową łapę, zdobył cztery mistrzostwa świata i 33 tytuły mistrzowskie w tournee PSA. Był także częścią egipskiej drużyny, która wygrała Drużynowe Mistrzostwa Świata Mężczyzn w Squasha w 1999 i 2009 roku.

Uważany za pierwszego z wielu wielkich egipskich graczy, który zdominował squasha, Shabana ma na swoim koncie wiele nowości.

Rok 2003 wyróżniał go jako wielki, kiedy pokonał gwiazdorską linię, aby wygrać World Open w Pakistanie.

Pokonywanie twardzieli takich jak David Palmer, Karim Darwish i Ichry Lincou, Shabana została pierwszym zwycięzcą mistrzostw świata w Egipcie. Został również pierwszym egipskim graczem, który w kwietniu 2006 roku dotarł do światowego rankingu nr 1.

Nick Mateusz

„Wilk”, jak został ochrzczony, Nick Matthew był znany ze swojego dążenia do sukcesu za wszelką cenę, i jego atletyzm.

Pokonując Francuza Thierry'ego Lincou w 2006 roku, Matthew stał się pierwszym angielskim graczem, który zdobył tytuł mężczyzn w British Open od 1939 roku. Podążał za tym, awansując na szczyt męskich światowych rankingów w 2009 roku.

Z kolejnymi tytułami Mistrza Świata zdobywanymi w 2012 i 2013 roku, Nick podbił swój autorytet w sporcie. Zwycięstwo w 2012 roku uczyniło go pierwszym Anglikiem w 35-letniej historii imprezy, który wygrał turniej.

W 2015 roku Matthew triumfował w Windy City Open, stając się najstarszym w historii zwycięzcą imprezy PSA World Series w wieku 34 lat.

Z trzema mistrzostwami świata, trzy tytuły British Open i 35 zwycięstw w mistrzostwach PSA World Tour, Nick Matthew siedzi na szczycie stosu graczy w squasha z Anglii.

Przeczytaj także :

• Popraw swój squash, ćwicząc w parach
• Ćwiczenia treningowe do squasha dla początkujących

Mohamed Elshorbagy

Kiedy Mohamed Elshorbagy wygrał Manchester Open 22 września 2020 r., przesunął się na piątą pozycję na liście zwycięzców mistrzostw.

Trenowany przez Jonaha Barringtona, ElShorbagy zyskało na znaczeniu w 2007 roku, stając się pierwszym graczem w historii, który zdobył dziewiczy tytuł PSA World Tour podczas pięciogwiazdkowego wydarzenia. Po raz pierwszy osiągnął światowy ranking nr 1 w listopadzie 2014 roku.

Od grudnia 2015 do kwietnia 2016 Elshorbagy zdominował PSA World Tour, wygrywając sześć kolejnych tytułów mistrzowskich World Series.

W kwietniu pobił nawet rekord rodaka Ramy'ego Ashoura za najwyższą w historii średnią punktów w rankingach światowych. Podążył za tym, ponownie bijąc rekord miesiąc później. Za jego wyjątkowe występy przez cały rok, został ukoronowany Piłkarzem Roku 2016 PSA Men’s Player of the Year.

Tak jak dzisiaj, Egipcjanin ma w swoim gabinecie trzy trofea British Open i jedno mistrzostwo świata.

Moc Jonathona

Powszechnie znany ze swojego oszustwa i doskonałej umiejętności strzelania, Jonathan Power jest pierwszym Amerykaninem z Ameryki Północnej, który zajął pierwsze miejsce na świecie.

W 2016 roku Moc wróciła do światowego rankingu nr 1, cztery i pół roku po poprzednim spotkaniu uplasował się na pierwszym miejscu (oznaczając najdłuższą przerwę między okresami utrzymywania światowego rankingu nr 1 ze wszystkich graczy w historii).

Po wygraniu 36 imprez PSA World Tour i dotarciu do finału 58 takich imprez, Power to certyfikowana legenda gry.

Kanadyjczyk toczył zaciekłą rywalizację z Peterem Nicolem, co często prowadziło do wybuchów emocji podczas intensywnych meczów.

Oprócz mnogości imprez turystycznych PSA, Power zakończył swoją karierę jednym zwycięstwem w turnieju World Series i jednym zwycięstwem w British Open.

Grzegorz Gaultier

Twarz francuskiego tenisa, Gregory Gaultier jest również znany jako „Generał”. Ten pełen temperamentu gracz przeszedł długą drogę od swoich początkowych, niespójnych dni. Jego długowieczność uczyniła go pierwszym graczem z czasów nowożytnych, który rozegrał ponad 700 meczów.

Gaultier zyskał rozgłos, kiedy wygrał US Open Crown w 2006 roku. Po tym nastąpił finał mistrzostw świata.

Jego próby zdobycia najbardziej pożądanej nagrody w światowym squasha napotkały przeszkody, gdy przegrał w finale 2007 roku, Mistrzostwa świata 2011 i 2013.

Jednakże, w edycji 2015 w końcu zdobył trofeum, co czyni go dopiero drugim Francuzem po Thierrym Lincou, który zdobył mistrzostwo świata.

Znalazłszy drugi wiatr dla swojej kariery, Gaultier wygrał serię sześciu turniejów w 2017 roku, gdy zdominował PSA World Tour, stając się najstarszym światowym squashem nr 1 w historii.

Ma na swoim koncie 40 tytułów tras koncertowych PSA, 3 zwycięstwa w British Open i 1 zwycięstwo w Mistrzostwach Świata na swoim koncie.

Polowanie na Geoffa

Ten płodny Australijczyk spędził w sumie 59 miesięcy jako światowy numer 1. Z czterema tytułami mistrza świata, osiem zwycięstw w British Open, Geoff Hunt był największym nazwiskiem w squasha, dopóki Chanowie z Pakistanu nie pokazali swojej obecności.

Hunt ma również zaszczyt zostać pierwszym w historii mistrzem świata w squasha, kiedy zdobył trofeum w 1976 roku. To zwycięstwo zapoczątkowało serię trzech kolejnych trofeów mistrzowskich.

W wieku 33 lat Hunt zdobył swoją ostatnią koronę Mistrzostw Świata w 1980 roku. Po przegranej w finale imprezy w kolejnym roku, Geoff Hunt postanowił nazwać to dniem, tym samym kończąc karierę pierwszego wielkiego mistrza squasha.

Jonah Barrington

Podczas gdy Jonah Barrington miał na swoim koncie kilka zwycięstw w mistrzostwach, będzie bardziej znany jako człowiek, który wniósł do sportu profesjonalizm.

Będąc pierwszym pełnoetatowym graczem w squasha, Barrington przełamał wiele barier, aby wydobyć ten sport z zapomnienia.

Po zdobyciu swojego pierwszego tytułu British Open w 1967 roku, Barrington został koronowany na mistrza jeszcze pięć razy w ciągu następnych sześciu lat. Jego rywalizacja z Australijczykiem Geoffem Huntem pozostaje jednym z najbardziej szanowanych aspektów tego sportu.

Barrington jest również znany jako ojciec „techniki duchów”, która stała się tak ważną częścią rutynowych treningów graczy. W 1973 roku założył Stowarzyszenie Zawodowców Zawodowych i przez osiem lat przewodniczył stowarzyszeniu, przynosząc szereg rewolucyjnych zmian.

Od przejścia na emeryturę legendarny gracz w squasha przez kilka lat był prezesem Squash Rackets Association.

Ostatnie słowa na temat najlepszych męskich graczy w squasha

Było kilka innych, takich jak Qamar Zaman, Hashim Khan i Chris Dittmar, którzy osiągnęli wybitne osiągnięcia na najwyższym poziomie, ale jeśli chodzi o samą konsekwencję, nie za wielu, którzy mogliby oddzielić wyżej wymienione z tej listy.

[10 najlepszych męskich graczy w squasha wszech czasów: https://pl.sportsfitness.win/lekkoatletyka/miąższ/1018038218.html ]