Historie ogierów:Srebrny urok

Srebrny urok i Wes Lanter (zdjęcie dzięki uprzejmości Wesa Lantera).

Minęło 20 lat, odkąd Srebrny Urok Roberta i Beverly Lewisów trafił do księgi rekordów wyścigów konnych i do serc niezliczonych fanów wyścigów, odnosząc zwycięstwo w Kentucky Derby 1997 w Churchill Upadki. Wyhodowany na Florydzie syn Silver Bucka był tego dnia dżokejem Hall of Fame, Garym Stevensem, który zapewnił temu weteranowi swoje trzecie zwycięstwo w Derby, a także zwycięstwa na pokładach Winning Colors (1988) i Thunder Gulch (1994).

123 ^. Kentucky Derby to także pierwsze zwycięstwo Lewisów, a także trenera Hall of Fame, Boba Bafferta, który od tego czasu poprawił obwód trzech kolejnych zwycięzców The Greatest Two Minutes in Sports — Real Quiet (1998), War Emblem (2002) i American Pharoah (2015), z których ten ostatni został pierwszym zdobywcą potrójnej korony od 37 lat.

Po imponującej karierze, w której odnosił zwycięstwa w stanach od wybrzeża do wybrzeża, a także na pustyni na Bliskim Wschodzie, Silver Charm został wycofany na początku czerwca 1999 r. i wysłany do Three. Chimneys Farm w pobliżu Midway w stanie Kentucky, do służby ogierów. Mieszkał w Three Chimneys, dopóki nie został sprzedany w 2004 roku. Po 13 latach spędzonych w Japonii Silver Charm wrócił do Stanów Zjednoczonych pod koniec 2014 roku i obecnie jest szczęśliwym emerytem w Old Friends Farm niedaleko Georgetown w stanie Kentucky.

Dobrze znany jeździec Wes Lanter stał na czele dywizji ogierów na farmie Three Chimneys niedaleko Midway w stanie Kentucky, kiedy przybył Silver Charm i spędził kilka następnych miesięcy na aklimatyzacji dużego siwego do życia stadniny w popularnym żłobku w Kentucky. Chociaż para spędziła razem tylko kilka miesięcy, Lanter był odpowiedzialny za utrzymanie dziennego harmonogramu nowego ogiera w pierwszych miesiącach jego emerytury.

Srebrny urok (zdjęcie dzięki uprzejmości Wesa Lantera).

Srebrny urok
Płeć:koń
Kolor:szary
Urodzony:22 lutego 1994 r.
Właściciel:Robert i Beverly Lewis
Hodowana przez:Mary Lou Wootton (Floryda)
Trenowany przez:Boba Bafferta
Kierowany przez:Gary Stevens

Rekord kariery:24-12-7-2, 6 944 396 USD

• Zdobywca nagrody Eclipse, 3-letni ogierek, 1997
• United States Racing Hall of Fame, klasa 2007

Wybitne zwycięstwa:1997 Kentucky Derby, 1997 Preakness Stakes, 1998 Dubai World Cup, 1996 Del Mar Futurity, 1998 Clark Handicap, 1998 Goodwood Stakes.

Miła niespodzianka

"Pamiętam, że stało się to bardzo szybko", Lanter przypomniał sobie dzień, w którym powiedziano mu, że Silver Charm przybędzie do Three Chimneys. „Zaczęło się od telefonu od [dyrektora generalnego Three Chimneys] Dana Rosenberga, który powiedział:„Cóż, lepiej się zajmij i przygotuj, Srebrny Zawieszka przyjedzie jutro”. Pamiętam, jak Bob i Beverly Lewis zwiedzali zakład i wiedziałem, że my próbowali zdobyć Srebrny Zaklęcie, więc nie byłem aż tak zaskoczony. Właściwie pamiętam, jak ktoś powiedział, że staraliśmy się, aby zarówno Srebrny Urok, jak i Charyzmatyczny [obydwaj zwycięzcy dwóch klasyków należących do Lewisa] dzielili jedną z dwukonnych stajni w Three Chimneys, ale w końcu Srebrny Urok przyszedł do nas i Lane's End udało się zdobyć Charyzmatyczny.

„Był jeden pusty boks [w głównej stajni ogierów] i tego dnia położyliśmy go do łóżka i przygotowaliśmy się na jego przybycie; jego stoisko znajdowało się po tej samej stronie co Seattle Slew”.

Farmy ogierów są przyzwyczajone do dużej liczby odwiedzających, zwłaszcza gdy jedna z większych nazwisk przechodzi na emeryturę, ale Lanter był zaskoczony liczbą osób, które pojawiły się, by powitać Srebrny Urok ten przypadkowy poniedziałek, który miał miejsce podczas nieistniejącej już lipcowej wyprzedaży roczniaków w Bluegrass. Oprócz Lewisech i niektórych członków ich rodzin, prawie każdy pracownik Three Chimneys zobaczył Srebrny Urok, a także tłumy pisarzy i ekip telewizyjnych. Tłum pozostał przez kilka godzin, doceniając bardzo dobrze wychowanego ogiera, którego tego dnia zaprezentował Lanter i stajenny Seattle Slew, Tom Wade.

„Zjawiła się miła, duża grupa ludzi” – powiedział Lanter. „To był tak duży tłum, jaki kiedykolwiek widziałem, jeśli nie większy. Był prawdziwą gwiazdą i jeśli nie rozumiałeś tego przed tym dniem, na pewno zrozumiałeś później. I trwało to tygodniami. Miał wielu gości, zawsze, kiedy byłem w Three Chimneys”.

Nie minęło dużo czasu, zanim Srebrny Zaklęcie został wrzucony do jego nowej rutyny w Three Chimneys, gdy tłumy opuściły ten pierwszy dzień, a życie na farmie wróciło do normy.

„Nadal był całkiem wysportowany, wysportowany” – wyjaśnił Lanter. „A dzień po przyjeździe został podwieziony. Naprawdę szybko go zaaklimatyzowaliśmy. Tor był mały, ćwierć mili wokół dużego padoku Slew, a dzień po jego przybyciu Kevin Caskey, który był jeźdźcem, galopował, a Srebrny Zaklęcie dawał mu wszystko, co mógł. W końcu się uspokoi, ale wiem, że przez pierwsze kilka dni Kevin na to zapracował”.

Każdy kocha paradę

Srebrny urok cieszący się życiem (zdjęcie dzięki uprzejmości Wesa Lantera).

W październiku 1999 roku firma Three Chimneys wysłała Silver Charm do Keeneland, aby ta paradowała na torze pod siodłem. To był Dzień Trzech Kominów Spinster Stakes i po raz kolejny tłumy ludzi pojawiły się, aby zobaczyć ówczesnego 5-latka, który był wówczas trzecim najbogatszym koniem pełnej krwi angielskiej wszechczasów z Ameryki Północnej, który postawił stopę na torze wyścigowym po raz ostatni. Jednak nie wszystko w tym dniu było łatwe dla Lantera i Silver Charm.

„Zawieźliśmy Srebrny Zaklęcie do Keeneland na paradę”, powiedział Lanter, „i niewielu zna tę historię, ale mógł to być ostatni dzień życia konia.

„Tego dnia jechałem za sześciokonną [przyczepą] i na drodze jest miejsce, które jest w dół, gdzie są tylko dwa pasy. Najpierw objechał mnie samochód, a potem przyczepa ze Srebrnym Zaklęciem, a kiedy minął mnie i rzucił się na inny pas, nadjeżdżał kolejny samochód i przysięgam na Boga, że ​​ledwo cofnął się przed przyczepa niosąca Srebrny Charm na czas. Przysięgam, że to prawie ostatni dzień Srebrnego Uroku”.

Po wszystkich ekscytacjach związanych z wysyłką Lanter z radością położył Srebrny Zaklęcie w wyznaczonej stodole, która była pełna koni z palików, i czekał na wezwanie na paradę.

„Wyścigi to zabawny, interesujący sport” — zauważa Lanter. „To musi być jedyny sport, w którym można udać się na farmy, do parku koni Kentucky lub na tor, aby zobaczyć sportowców i spędzić czas z nimi, zarówno przed, jak i po ich karierze. To znaczy, nie możesz iść do domu Michaela Jordana i nakarmić go miętówką. Fani wyścigów konnych są wyjątkowi. Kiedy złapią jednego i to się trzyma, są fanami na zawsze i pójdą wszędzie, aby ich zobaczyć.

„Zawsze uderzają mnie komentarze pod wiadomościami o tym, kiedy przejeżdża ukochany koń. Fani składają hołd i wychwalają konie, które kochają, jakby pracowali z nimi na co dzień i dobrze je znali, podczas gdy wielu prawdopodobnie nigdy ich nie widziało, z wyjątkiem telewizji. To naprawdę niezwykłe i świadectwo dla fanów wyścigów. A tego rodzaju oddanie nigdy nie było tak widoczne, jak w Keeneland tego dnia ze Srebrnym Urokiem”.

W wyznaczonym czasie Lanter poprowadził Srebrny Zaklęcie do padoku, a po siodle podniósł jeźdźca.

„Osiodłano go w swoim specjalnym chuście z jego imieniem i tak dalej” — wspomina Lanter. „W moim życiu wsadziłem tylko jedną osobę na konia wyścigowego na torze i to był ten dzień; to dla mnie wciąż wyjątkowe, że mogę powiedzieć, że to było dla Srebrnego Uroku.

„Pan paradował po torze przez całą długość trybuny, a fani go pokochali. Byli tam Lewisowie, byli tacy szczęśliwi i dumni. A potem przyszedł kucyk, zabrał go i wyprowadził z toru i to było to. Jego życie na torze wyścigowym oficjalnie się skończyło”.

Poza zasięgiem wzroku, nigdy z umysłu

Na początku 2000 roku Lanter przyjął stanowisko kierownika ogierów w Overbrook Farm i niechętnie pożegnał się z chłopcami, których pokochał w Three Chimneys. Chociaż później nie odwiedzał Three Chimneys, nadal śledził kariery ogierów, zarówno jako ktoś, kto się nimi opiekował, jak i jako fan wyścigów. Odkrycie, że Srebrny Urok jest wysyłany do Japonii, było dla Lantera rozczarowaniem, tylko nieznacznie poprawionym przez wiadomość, że siwy ogier któregoś dnia powróci.

„Byłem zaskoczony, gdy usłyszałem, że jedzie do Japonii”, wspomina Lanter. „Widziałem, że poczynili przygotowania, aby sprowadzić go z powrotem, jeśli coś nie działało, więc to było dobre. Pomyślałem tylko o jego fanach tutaj i o tym, jak bardzo będą za nim tęsknić. Widzieć, jak konie przychodzą i odchodzą, to bardzo ważna część pracy, ale pomyślałem o jego fanach, kiedy odszedł i jak musieli się czuć. Więc kiedy po latach usłyszałem, że wróci i wróci do domu, byłem bardziej niż zadowolony.

„Nie byłem jeszcze u [Starych Przyjaciół], aby się z nim zobaczyć, ale to zrobię. Podobno jest co najmniej tak popularny, jak na emeryturze. Mam szczęście, że byłem tam wtedy i chociaż nie spędziłem razem zbyt wiele czasu, naprawdę reprezentuje dla mnie kilka szczęśliwych wspomnień”.

Lexington, Kentucky, rodowity Wes Lanter spędził większość swojego życia w otoczeniu jednych z najlepszych koni pełnej krwi ostatniego pokolenia. Weteran jeździecki służył zarówno jako luzak i/lub zarządca ogierów w najbardziej udanych i popularnych farmach hodowlanych w Bluegrass, w tym Spendthrift Farm, Three Chimneys i Overbrook Farm, oprócz dwóch oddzielnych przejazdów w Kentucky Horse Park. W ciągu swojej ponad 30-letniej kariery 52-latek pracował z trzema zwycięzcami Triple Crown, zarówno rasowymi, jak i standardowymi, pięcioma dodatkowymi zwycięzcami Kentucky Derby oraz wielokrotnymi mistrzami i Hall of Famers.

Chodząca encyklopedia większości wyścigów pełnej krwi, Lanter dzieli się swoimi ulubionymi historiami o koniach, których życie uważa za zaszczyt, że brał udział w całym swoim przechylać. Od czasu opuszczenia stanowiska nadzorcy sekcji koni w Kentucky Horse Park Hall of Champions w 2015 roku, Lanter pracuje nad kompilacją historii o swoich koniach i decydowaniem, skąd będzie pochodził jego następny rozdział życia. Lanter jest także dumnym ojcem 20-letniego Noah, wybitnego miotacza baseballu i zapolowego w Ridgewater College w Willmar w Minnesocie.