Czytanie recenzji sezonu 2019-20 z Simeon Pickup, Matthew Batten i Lewis Radbourne

Wygląda na to, że Reading znów będzie w mistrzostwach w przyszłym sezonie, więc Gabriel Sutton (@_FootbalLab) zapytał Simeon Pickup (@SimFromBucks) z wybitnej strony Royals The Tilehurst End (@TheTilehurstEnd), szczery fan Matthew Batten (@maffff) i aspirujący dziennikarz Lewis Radbourne (@lewisradbourne1) o swojej poprzedniej kampanii io tym, co może przynieść przyszłość.

Gab:Kiedy rozmawiałem z fanami Reading zeszłego lata, wydawało się, że panuje pewien optymizm, że pod rządami Jose Gomesa zmierzałeś w kierunku stałego postępu. Na papierze, pod rządami Marka Bowena nastąpił bardziej namacalny postęp, a jednak nastrój wydaje się być bardziej stonowany. Jak myślisz, dlaczego tak jest?

Sim: Odłożyłbym to, rozłożysto, na trzy główne rzeczy:styl piłki nożnej, osobisty charakter i ogólna forma.

Na pierwszym, Jose Gomes miał szeroką filozofię, która była dość łatwa do zidentyfikowania:utrzymuj piłkę i graj atrakcyjną piłkę nożną. Chociaż odchodził od tego w punktach, jak na wiosnę 2019 i trochę w 2019/20, fani wiedzieli, co Gomes chce osiągnąć, więc łatwiej było kupić „Gomesball” jako projekt.

Na drugim, Bowen jako jednostka jest znacznie mniej charyzmatyczny niż Gomes. Szczerze mówiąc, jest to bardziej pochwała dla Gomesa niż krytyka dla Bowena, ponieważ pozytywność i empatia Gomesa uczyniły go niezwykle ujmującym, i (tak jak w przypadku ostatniego punktu) oznaczało, że fani wciągnęli się w jego ogólny projekt nieco bardziej). Bowen dla kontrastu wciąż jest fajnym facetem, ale nie jest tak inspirujący jak Gomes.

I w końcu, wszystko to mogłoby (i byłoby) zostać uchylone, gdyby postęp, jaki poczynił Bowen w 2019 roku, przeniósł się na 2020 rok. Czytanie wyglądało jak zespół odrodzony na Boże Narodzenie, i mógł rzucić się do play-offów, ale zakończył się fiaskiem w Nowym Roku i od tego czasu walczy o spójność zarówno pod względem taktycznym, jak i pod względem wyników. Ten spadek – w kontekście tego, jak dobre było czytanie pod koniec 2019 r. – był daleki od katastrofalnego, ale wciąż ogranicza oczekiwania.

Maff: Myślę, że sprowadza się to w dużej mierze do osobowości, mieliśmy bardzo rozczarowujących kilka sezonów, a pojawienie się menedżera było tak ekscytujące, namiętny i wydawał się naprawdę troszczyć, naprawdę rezonował z fanami.

Koniec zeszłego sezonu, kiedy pojawił się Gomes, był obiecujący, że możemy być drużyną w górę przed słabnącym startem. Zwolnienie również wydawało się wtedy trudne.

Z tym wszystkim nadal pozostaje dużo miłości do Gomesa i chociaż wyniki i występy są ważne, czuliśmy, że mieliśmy menedżera z jasnym planem i wizją tego, czego chcieliśmy dla klubu.

Poprawiliśmy się dzięki Bowenowi, było kilka fioletowych łat, w których play-offy nie wyglądały na nieosiągalne, i jesteśmy na dobrej drodze, aby zakończyć grę w przeciętności w środku tabeli.

To ogromny postęp w porównaniu z niewygodnym zakończeniem, które widzieliśmy sezon po sezonie, poza ostatnim sezonem playoffów Stam, pozycja, do której jako klub nie jesteśmy przyzwyczajeni, byliśmy w dużej mierze zepsuci od połowy XXI wieku.

Ale to niekoniecznie odpowiada na wiele pozostałych pytań. Wydaje się, że nadal istnieje pewien sceptycyzm co do sposobu rekrutacji, a fakt, że był tutaj jako dyrektor sportowy, a następnie awansował na menedżera, jest niezwykły i nieco dziwaczny.

Jest również znanym Asystentem Menedżera, spaliliśmy się z takimi jak Klemens, którzy nie byli w stanie się podnieść, czy jest człowiekiem, który nas ustabilizuje, czy człowiekiem, który poprowadzi nas do przodu?

Ponieważ jest stosunkowo ponurą i stonowaną osobowością, w porównaniu z nim, nigdy tak naprawdę nie jest jasne, jaka jest jego wizja i podejście, nadal nie jest jasne, jaki jest jego ostateczny cel dla nas i czy jest człowiekiem, który to robi.

Chwytak: Myślę, że jest bardziej stonowany ze względu na okoliczności powołania Bowena.

Ponieważ Bowen był już dyrektorem sportowym, fanom wydawało się, że w zasadzie sam siebie wyznaczył, co nie poszło dobrze, ponieważ Gomes był lubianym menedżerem.

Chociaż wyniki Gomesa nie były najlepsze na boisku, z pewnością poprawił morale klubu poza boiskiem poprzez swoją wyraźną pasję do sportu i drużyny, cecha, której brakowało poprzednim menedżerom zespołu.

Ponieważ większość fanów bardzo lubiła Gomesa, myśl o jego zastąpieniu wpłynęła na nich w niewłaściwy sposób, i dał im negatywne wrażenie Bowena od samego początku.

Doprowadziło to do tego, że niektórzy fani nie lubili Bowena i jego przywództwa, niezależnie od tego, czy osiągnął lepsze wyniki dla klubu, czy nie.

Jednakże, Myślę, że Bowen przewrócił nową kartę z fanami dzięki wynikom osiągniętym pod jego kierownictwem, tworząc solidną obronę prowadzącą do tego, że zespół traci mniej bramek.

Czytanie mieć, niedawno, przeszła przez okres nadmiernej korporacji, która być może trochę zraziła zwolenników. Czy reżyserzy Dai Yongge i Dai Xiu Li wchodzą w interakcję z fanami i sprawiają, że ich obecność jest odczuwalna w klubie, czy też dyrektor naczelny Nigel Howe przejmuje tę rolę? Czy fani czują się bardziej związani?

Sim: Dai Yongge i Dai Xiu Li pozostają tak daleko i cicho jak zawsze, prawie nie zwracali się bezpośrednio do kibiców od czasu ich przybycia w maju 2017 r., ale fani nie wydają się tym zbytnio przejmować.

Jest to prawdopodobnie w dużej mierze spowodowane tym, że oboje są zajętymi biznesmenami z drugiego końca świata – ma to całkiem sens, że nie są tak widoczni ani zaangażowani na co dzień. Pomaga to, że zainwestowali ogromne pieniądze w skład i inne części klubu.

Na ich miejscu Nigel Howe zajmuje się bezpośrednią komunikacją z fanami. Nie zrobił tego zbyt wiele – z pewnością nie ma z nim regularnych aktualizacji ani wywiadów – ale fani ufają komuś, kto zna klub na wylot i bardzo dba o jego dobro.

Należy również powiedzieć, że Gomes wykonał dużo pracy, aby ponownie połączyć klub z fanami. Kibice nigdy tak naprawdę nie polubili Paula Clementa, więc obecność w ziemiance kogoś tak charyzmatycznego i ujmującego jak Gomes sprawiła, że ​​wydawało się, że istnieje namacalny związek z klubem jako całością.

Maff: Zaangażowanie ze starszych szczebli było stosunkowo ograniczone, a połączenie fanów z właścicielami prawie nie istnieje, ale biorąc pod uwagę ich wsparcie finansowe dla klubu, oceny fanów z Tilehurst End odzwierciedlają to i zasadniczo wydaje się, że pokazuje szacunek dla nich po cichu dostarczając ich zza kulis, uznanie, że wypróbowali różne rzeczy, które się nie sprawdziły (np. znany CEO w postaci Rona Gourlaya…) i lekkie zaniepokojenie, że mogą się zmęczyć finansowaniem nas.

Z okresowymi problemami finansowymi w KSV Roeselare, zespół, w którym Dai Xiu Li jest większościowym właścicielem i czasami mówi, że może przestać je finansować, to daje pewne sygnały ostrzegawcze, ale ogólnie nie widzieliśmy tego tutaj.

Sprzedali sobie stadion i plac treningowy, aby utrzymać nas w granicach finansowego fair play, ale to, co mogą zrobić stąd, to ogromny znak zapytania.

Nasze najnowsze relacje są bardzo niepokojące, chociaż od tego czasu udało nam się sprowadzić takich jak Puscas – więc nie wiemy, co dokładnie robią. Nigel Howe również niedawno ujawnił, że ma nadzieję, że właściciele nadal nas finansują.

Połączenie nie jest ogromne. Związek Nigela Howe'a z klubem zapewnia dużą dozę otuchy i cieszy się szacunkiem i zaufaniem fanów, nawet jeśli nie jesteśmy do końca pewni, co się właściwie dzieje.

Chwytak: Fani nie czują się bardziej ani mniej związani niż wcześniej.

Dai Yongge i Dai Xiu Li mówią sami tylko wtedy, gdy jest to niezwykle ważne (np. wyrzucenie menedżera), podczas gdy Nigel Howe zajmuje się całą komunikacją i innymi rzeczami (jak przedstawiciel).

Jako że jest w klubie od wieków i jest postacią lubianą, wielu fanów lubi wiedzieć, co ma do powiedzenia na temat problemów.

Bardzo niewiele pochodzi od Yongge i Xiu Li, a większość komunikacji pochodzi od Howe, więc fani nie czuliby się bardziej lub mniej związani niż wcześniej, ponieważ ich sposoby kontaktu z szefami klubu tak naprawdę się nie zmieniły.

Joao Virginia rozpoczął sezon w bramce, ale popełnił kilka głośnych błędów, przede wszystkim w Hull w drugim tygodniu i prawdopodobnie miał trudności z przystosowaniem się do gry seniorów. Jak ważny był transfer Rafaela Cabrala?

Sim: Nie wydaje mi się, żeby Virginia była tak naprawdę traktowana.

Był trochę roztrzęsiony w przedsezonie i jego pierwszym meczu w seniorskiej piłce (Sheffield Wednesday w domu), ale zrobił clanger przeciwko Hull City w swojej pierwszej grze na wyjeździe i był całkiem niezły do ​​wyschnięcia.

Brak cierpliwości ze strony klubu i minimalna sympatia ze strony fanów. Jest młodym facetem i potrzebuje doświadczenia, aby przystosować się do futbolu seniorów – nie należy go surowo oceniać po kilku błędach wywołanych przez nerwy.

Rafael jest jednak antytezą nerwowego „obrońcy”. emanuje zaufaniem, bardzo dobrze dowodzi swoim pudełkiem i w niektórych przypadkach jest znakomitym obrońcą strzału, zwłaszcza na wyjeździe do Fulham iw domu do QPR.

Jego wpływ był kluczowy w ustabilizowaniu statku z tyłu i w zakresie głównych aspektów pracy bramkarza, jest jednym z najlepszych, jakich mieliśmy w ostatnich latach – chociaż dla mnie prawdopodobnie nie jest tak dobry jak Al-Habsi.

Jednakże, jego dystrybucja nie jest świetna, i może być dość chaotyczny na dalekim dystansie. To mniejszy problem pod Bowenem, ale nie pasował do stylu Gomesa opartego na posiadaniu piłki.

W związku z tym jest gorszy niż jego dwaj poprzednicy:Emiliano Martinez i Joao Virginia.

Maff: Virginia przyjechała, gdy byliśmy jeszcze pod „tymczasowym embargiem”, chociaż kiedy to złagodniało i było jasne, że był poza swoją głębią, posunęliśmy się szybko, aby go zastąpić.

Kiedy można powiedzieć, że najlepszą rzeczą, jaką zrobił Joao Virginia, było zachęcenie nas do podpisania kontraktu z Rafaelem Cabralem, pokazuje to, że nie był gotowy. Jego pewność siebie została szybko zastrzelona i potrzebuje więcej czasu, ale jest za wcześnie, aby przekreślić karierę Virginii.

Z drugiej strony Rafael. On jest ogromnym podpisem. W ostatnich latach mieliśmy szczęście, że mieliśmy kilku znakomitych bramkarzy, a Rafael jest tam z takimi jak Emi Martinez i Ali Al-Habsi. Nakłonienie bramkarza z Brazylii do anulowania kontraktu w Serie A i przejścia do Reading było ogromnym zamachem stanu.

Statystycznie w lidze jest czterech wyróżniających się bramkarzy – Casilla, Rafaelu, Raya i Samba. Bez niego byłoby nam znacznie gorzej.

Chwytak: Myślę, że Rafael był prawdopodobnie naszym najważniejszym transferem tego lata.

Po odejściu Emiliano Martineza po okresie jego wypożyczenia, Potrzebowaliśmy bramkarza z Samem Walkerem, naszym jedynym starszym bramkarzem w tym sezonie.

Virginia przyjechała, nie grając w swojej karierze seniorskiej gry, i było jasne w dwóch grach, w których grał, że nie jest gotowy na mistrzostwa w piłce nożnej.

Zdobycie bramkarza z rodowodem i jakością Rafaela było natychmiastowym ulepszeniem i od tego czasu prawdopodobnie stał się jednym z najlepszych bramkarzy w lidze.

Andy Yiadom cieszył się imponującą kampanią 2018-19, kiedy był prawdopodobnie twoim najlepszym graczem przez cały czas. Czy był w stanie dorównać tym poziomom w tym semestrze, czy wymagana jest silniejsza konkurencja? Tennai Watson zebrał chłodne recenzje od AFC Wimbledon i można powiedzieć, że Chris Gunter jest trochę wyczerpany…

Sim: Powiedziałbym, że pasował do tych występów i nadal pokazywał, jak kluczowy może być w ataku tej strony.

Ma świetną mieszankę ścisłej kontroli i dryblingu, która napędza zespół na boisku, i te cechy były prawdopodobnie bardziej widoczne w tym sezonie niż w jego debiutanckiej kampanii.

Chris Gunter zaskoczył wielu z nas, jak dobry był, kiedy wrócił do drużyny pod koniec 2019 roku, zastąpienie kontuzjowanego Andy'ego Yiadoma.

Nie tylko wyglądał solidnie defensywnie, ale również wydawał się być bardziej odważny w przyszłości, aczkolwiek w pierwszym zespole w stosunkowo krótkim czasie.

Prawdopodobnie zostanie wypuszczony latem, pozostawiając nam zadanie znalezienia nowej kopii zapasowej. Jak wspomniałeś, Nie sądzę, że Tennai Watson zrobił wystarczająco dużo, by właściwie wyróżnić się w swoich zaklęciach pożyczkowych, więc można było przenieść.

Teddy Howe mógłby przyjąć tę rolę, gdyby został do stycznia, ale tak naprawdę potrzebował regularnej piłki nożnej w pierwszej drużynie, więc przeprowadzka do Blackpool prawdopodobnie pomogła.

Prawy obrońca Akademii Lynford Sackey jeszcze nie zagrał w pierwszym zespole, ale został ograniczony do reprezentacji Anglii na poziomie młodzieżowym, więc prawdopodobnie jest to kwestia czasu, zanim zrobi krok w górę. W wieku 17 lat ma czas po swojej stronie, ale wspieranie Yiadomu w przyszłym sezonie może być zbyt szybkim krokiem naprzód.

Maff: Yiadom jest genialny. Niewiele więcej do dodania, silny w defensywie, ale także zapewnia ofensywę do przodu.

Nazwanie Guntera wyczerpaną siłą byłoby trochę surowe, pokazał, że jest solidny przez długi czas tutaj i był w stanie wcisnąć się, gdy Yids doznał kontuzji na początku sezonu, nie osłabiając nas masowo.

Chyba czas, żeby Gunter ruszył dalej, jako lepiej zarabiający i gracz, którego nie można usprawiedliwiać trzymania jako kopii zapasowej, ale to nie umniejsza, że ​​prawdopodobnie wykonałby pracę dla innej drużyny Championship lub najwyższej klasy League One – chociaż po tym, jak on i McCleary byli tutaj, a my w tym czasie nie odnieśliśmy żadnych sukcesów, można też uczciwie przyznać, że może być trochę nieświeży i nadszedł czas na tę czystą przerwę.

Mnie dotyczy sukcesja. Nie widziałem tak wiele w Watsonie, co kazało mi myśleć, że albo ma jakość, aby tu pasować, albo pasowałby do naszego stylu, Nadal nie jestem przekonany.

Spodziewałem się Teddy'ego Howe'a, biorąc pod uwagę, że jest bardziej atakującym obrońcą, rozwijał się razem z nami, aby być naszym wsparciem od następnego sezonu, ale sprzedaliśmy go do Blackpool.

Mamy graczy, którzy mogą się tam kryć, Filipe Araruna, podczas gdy jeszcze w swoich wczesnych dniach nie zaadaptował się do przekonania, potrafi grać na środku pomocy, defensywny pomocnik i co ważne prawy obrońca, Spodziewam się, że prawdopodobnie zapewni Yiadomowi znaczną część przykrywki.

Występował tam również Andy Rinomhota, a nasz pomocnik wielokrotnie wypierał zeszłorocznego zawodnika sezonu.

Chwytak: Powiedziałbym, że był w stanie. Po raz kolejny w tym sezonie był jednym z niewielu stałych zawodników w drużynie w tym sezonie, nawet po kontuzji w nowym roku, od razu wrócił, jakby nic się nie stało.

Jednakże, zaraz z powrotem będzie pozycja, na którą będziemy musieli spojrzeć tego lata. Wraz ze spadkiem stabilności finansowej klubu, i z Gunterem na wysokich pensjach, prawdopodobnie zostanie zwolniony, chyba że znacznie obniży pensję.

Tennai Watson też nie wygląda na to, żeby znów grał w klubie.

W tym sezonie grałeś z trzema obrońcami w 18 ligowych meczach. Kiedy Matt Miazga jest w dobrej formie wraz z Michaelem Morrisonem i Liamem Moore, czy myślisz, że masz trzech mocnych środkowych obrońców na tym poziomie? Czy to część pokusy w trzyosobowej obronie?

Sim: Szczerze, Myślę, że kiedy Bowen odszedł na trzecią obronę w Reading, chodziło bardziej o wpasowanie się w dwuosobową siłę uderzeniową bez poświęcania trzyosobowej pomocy. Nasze rąbanie i zmienianie się między tylnym trzecim a tylnym czwartym obracało się bardziej wokół, co działa lepiej w ofensywie.

Jednakże, śmiało można powiedzieć, że Reading ma w Miazdze trzech mocnych środkowych obrońców, Morrisonie i Moore'u, więc przejście do ostatniej trójki nie stanowi dla nas problemu.

Jest tam dobra mieszanka w doświadczeniu z Morrisonem, umiejętności techniczne w Moore, oraz wszechstronne połączenie umiejętności technicznych i sprawności powietrznej w Miazga.

Nadal uważam, że jesteśmy ogólnie lepsi w czwartej czwórce, co wywołuje irytujące pytanie:które dwa z tych trzech są najlepsze w Reading?

Tak naprawdę nie ma jednoznacznej odpowiedzi – jak wspomniano powyżej, wszystkie oferują coś innego i bardzo przydatnego. Większość fanów automatycznie umieściłaby tam Moore'a ze względu na jego kapitana, ale obrona wyglądała na ciaśniejszą, kiedy został zrzucony za pozostałych dwóch.

Maff: Kiedy byliśmy objęci embargiem, a naszymi pierwszymi transferami byli Charlie Adam i Michael Morrison, muszę przyznać, że byłem bardzo zaniepokojony. Zwłaszcza jeśli chodzi o Morrisona, biorąc pod uwagę, że ustawiliśmy się jako zespół podań i nie jest to szczególna siła jego…

Wracając po mocnym sezonie w Birmingham, w innych okolicznościach zabrać ich kapitana, kto jest znanym zagrożeniem z przodu ze stałych fragmentów gry, byłby ogromnym zamachem pomimo jego wieku. W pewnym sensie tak to wyglądało i pomimo swoich ograniczeń był jednym z naszych lepszych obrońców.

Miazga miała bardziej stonowany sezon niż w przeszłości, częściowo z powodu kontuzji, a Moore tak naprawdę nie osiągnął poziomu, do którego jest zdolny. Zdecydowanie mamy trzech mocnych środkowych obrońców, ale okoliczności tak naprawdę nie widziały ich rozkwitu.

Jeśli chodzi o obronę trzech osób, w części, ale także postrzegam to jako drogę do uwolnienia takich jak Richard i Yiadom, którzy atakują skrzydłowymi plecami, aby móc iść dalej do przodu, biorąc pod uwagę, że nie mamy do końca silnych opcji skrzydłowych.

Nawet Tyler Blackett miał pod tym względem kilka fioletowych plam i ma na sobie zabójczy krzyż. Dając Morrisonowi dodatkowe opcje krótkich podań, częściowo łagodzi też jego ograniczenia, a także daje nam różne opcje kontrowania większej liczby drużyn fizycznych.

Jednakże, trzy z tyłu niekoniecznie pasują graczom, Liam Moore był dość otwarty, że woli grać jako część dwójki.

Chwytak: myślę, że tak, mamy trzy bardzo dobre, doświadczonych środkowych obrońców na tym poziomie. Jose Gomes zagrał trzy z tyłu, a Mark Bowen zaczął od tego, ale ostatnio wrócił do czterech z tyłu, z Moore i Morrison grającymi, podczas gdy Miazga był kontuzjowany.

I z młodymi, którzy też przechodzą, Powiedziałbym, że środkowy obrońca jest gdzieś, gdzie jesteśmy bardzo silni.

Pod względem tej pozycji przychodzą też Tom McIntyre i Gabriel Osho… Wiem, że fani Reading byli podekscytowani obydwoma 12 miesięcy temu. Czy masz jakieś odczucia co do ich dalszych postępów? Osho dobrze się bawił w Yeovil…

Sim: Fani czytania kochają McIntyre, który jest uosobieniem „kibica na boisku”, nie tylko przeszedł przez akademię, ale był lojalnym zwolennikiem, odkąd był dzieckiem.

dodałbym, że poza tym, że ogólnie jest ostry, mobilny obrońca, ma też niesamowitą umiejętność wyprowadzania piłki z tyłu lewą nogą i szarżowania na boisko. To świetna broń, którą można mieć w tylnej trójce.

Jedynym prawdziwym pytaniem jest, jakie możliwości otwierają się przed nim teraz. Potrzebuje meczów w pierwszej drużynie, ale tak naprawdę może to wynikać tylko z awansu do trzeciego wyboru – jeśli Miazga odejdzie i nie zostanie zastąpiony. Klub może woleć wprowadzić bardziej ugruntowanego następcę Miazgi.

Osho został jednak trochę w tyle, ze względu na to, że jest w cieniu McIntyre'a i nie ma zbyt wielu własnych szans w pierwszej drużynie.

Podejrzewam, że zostanie wypuszczony latem, podczas gdy inny jasny młody plon (Jeriel Dorsett, Akin Odimayo i Andre Burley).

Jednakże, każda drużyna League One, która potrzebuje obrońcy grającego w piłkę, zrobiłaby o wiele gorzej niż złapanie go. Mam przeczucie, że pójdzie tą samą drogą co Rob Dickie, Jake Cooper i Dom Hyam.

Maff: Kolejne postępy dla Toma McIntyre'a były dobre. Ograniczone szanse na grę, ale na tym poziomie nie wygląda nie na miejscu. Posiadanie go w trójce było pomocne, ponieważ sprawia, że ​​jest mniej narażony, a pozostawienie go na nogach zapewnia dodatkową równowagę w naszej obronie.

Biorąc pod uwagę, że jest fanem klubu, otwarty i zaraźliwie pozytywna osobowość, na którą fani mają dużo czasu i miejmy nadzieję, że stanie się częścią przyszłości klubu.

Osho osiąga punkt w swojej karierze, w którym nie miał takich samych możliwości, mimo że był kapitanem w tych samych zespołach, co McIntyre, ma dla niego pewne mocne strony, inne nie (na przykład świetny wykonawca kar). Jego kontrakt wygasa pod koniec sezonu.

Osobiście chciałbym, żeby dostał co najmniej kolejny rok, może jeszcze jedna pożyczka lub mieć go na marginesie, ale biorąc pod uwagę, że jest piątym lub szóstym wyborem i wyraźnie za McIntyre, widzę, dlaczego klub może również chcieć pozwolić mu odejść, albo może poczuć, że nadszedł czas, aby wyjść i zdobyć piłkę nożną pierwszego zespołu. Jest tam dobry gracz, ale osiąga rozdroże w swojej karierze bez tej samej wyraźnej ścieżki, którą wytyczył McIntyre.

Mamy też Toma Holmesa, pierwszy z trójki, który zadebiutował, który jest 19 miesięcy młodszy i ma kolejne 2 lata kontaktu tutaj.

Pomijając kontuzje, wydawało się, że radzi sobie całkiem nieźle, a klub może chcieć kontynuować swoją inwestycję w Osho. Odimayo i Burley, oboje o ponad rok młodsi od Osho, wydaje się również, że mieli całkiem dobre pożyczki w Irlandii.

W tej przestrzeni jest dość ciasno i nie mogłam przewidzieć, że zrobimy to latem. Ponieważ McIntyre ma jeszcze rok do końca, chyba że zainwestujemy dużo w środkowy obrońca w następnym oknie, oczekuję, że pozostanie i mam nadzieję przedłużyć swój kontrakt w najbliższej przyszłości.

Chwytak: Tom McIntyre poczynił w tym sezonie znaczne postępy, robi wrażenie w rozgrywkach pucharowych i ma za sobą kilka występów ligowych. Gabriel Osho dobrze sobie poradził w Yeovil, i dobrze wyglądał w pucharowych występach, które zrobił w tym sezonie. Miło wiedzieć, że mamy dwóch dobrych młodych środkowych obrońców.

Osobiście, Czułem się trochę obojętny na Omara Richardsa, kiedy po raz pierwszy wszedł do drużyny, ale wydaje się, że w tym sezonie wspiął się na wyższy poziom. Tyler Blackett może zostać zwolniony, ale Jordan Obita ma teraz dłuższy czas na pracę w dużej mierze nad kwestiami sprawnościowymi i, miejmy nadzieję, przezwyciężenie długotrwałych problemów z kontuzjami, czy rywalizacja lewego obrońcy nabiera tempa?

Sim: To z pewnością był najlepszy sezon Richardsa, zarówno pod względem ogólnej spójności, jak i indywidualnych wykonań, ale wciąż nie jest przybity do tego miejsca na lewym obronie. Chciałbym widzieć, jak czytanie go trzyma, prawdopodobnie początkowo jako drugi wybór, i niech rywalizuje o miejsce startu.

Blackett prawdopodobnie zostanie zwolniony i pojedzie do Turcji, jeśli wierzyć plotkom, a Obita też może się udać, ponieważ również nie ma kontraktu.

Już w tym sezonie całkiem nieźle wyleczył się z długotrwałej kontuzji, a nawet zaliczył kilka bramek i asyst, ale wydaje się, że nie wrócił do standardu, w którym był, zanim został odsunięty na bok w 2017 roku.

Normalnie mógł kontynuować rehabilitację z przedsezonową i nową kampanią, ale jego umowa wkrótce wygaśnie, klub będzie miał trudną decyzję, czy chce w niego zainwestować.

To, do czego tak naprawdę się sprowadza, to to, że lewy obrońca Readinga potrzebuje jasności. Trzy lewe plecy to po prostu za dużo, nie wspominając o tym, że są dość podobne pod względem jakości, więc nie ma się wyróżniać. Usprawnienie pozycji, a ustalenie, kto jest najlepszą opcją (jak mamy po prawej stronie), będzie ważne w przyszłości.

Maff: Lewy obrońca to kolejna niewiadoma. Richards ma dla niego ogromny potencjał – ponieważ został wyparty z Fulham ze względu na znaczącą pozycję Ryana Sessegnona w młodzieżowej drużynie Fulham, nie ma dla niego nic przeciwko temu, że przyszedł do nas dość późno. Ma obszary, w których może rozwinąć swoją koncentrację, nie jest niesamowity i został trochę przyłapany na pozycji, chociaż jego tempo pozwala mu dość często to nadrabiać. Poprawia się, ale nie do tego stopnia, że ​​jest wyróżniającym się pierwszym wyborem i czuję się bardziej komfortowo z Blackettem na lewym obronie.

Blackett wygląda, jakby odszedł. Nie dlatego, że chcemy go przenieść, ale wydaje się, że ma inne opcje na stole i przeprowadzka do Turcji wydaje się prawdopodobna.

Po gorącym starcie z nami ukształtował się na porządnego gracza. Mając najlepszy dośrodkowanie w klubie szkoda, że ​​nie idzie do przodu częściej, ale jest defensywnym lewicowym obrońcą.

Obita pozostaje nieznaną ilością. Kontuzja zebrała swoje żniwo i wspaniale jest po prostu zobaczyć go z powrotem na boisku. Wydaje się, że jest w porządku na tym poziomie, ale przed kontuzją był wyróżniającym się graczem – niektóre rzeczy, takie jak jego tempo, nie są tym, czym były.

To mówi, udało mu się uzyskać przyzwoitą liczbę bramek i asyst w krótkiej liczbie rozegranych meczów. Czy go zatrzymamy, czy nie, mam nadzieję, że tak, to się jeszcze okaże, ale koniec tego sezonu byłby naprawdę dla niego szansą na grę o nowy kontrakt.

Mamy rozsądny zestaw lewych obrońców, jakiś potencjał tam, ale nie wyróżnia się najlepszym zestawem opcji w lidze.

Chwytak: Myślę, że ostatecznie zależy to od tego, co robi klub, ponieważ kontrakty Blacketta i Obity wygasają tego lata.

Omar Richards to bystry lewy obrońca przyszłości, więc możemy potrzebować lewego z powrotem w lecie, pod warunkiem, że Blackett i Obita zostaną zwolnieni. Richards pojawił się w tym sezonie skokowo, zdobywając mu międzynarodowe powołanie z reprezentacją Anglii U-21.

Jordan Obita spisał się dobrze w tym sezonie, ale ze względu na finanse klubu, prawdopodobnie zostanie zwolniony.

Twoja pomoc to obszar, który naprawdę mnie intryguje, ponieważ na papierze, dynamiczne dynamo Andy Rinomhota, kreatywny John Swift i jedwabisty Ovie Ejaria to Twoi trzej najlepsi gracze indywidualnie… ale połączenie ich wszystkich jednocześnie może spowodować problemy z równowagą. Czy to słuszne, że jeden z tych graczy poświęca się, aby włączyć do Pele gracza z naturalnym holdingiem?

Sim: Kilka miesięcy temu prawdopodobnie powiedziałbym tak, ponieważ siła defensywna Pele i czytanie gry czyni go użyteczną przeciwwagą dla bardziej atakujących opcji, takich jak John Swift, Ovie Ejaria i Michael Olise – którzy bardzo dobrze spisywali się w pierwszym zespole na kilka tygodni przed odwołaniem piłki nożnej.

Ale, w tym czasie, coraz częściej widzieliśmy w drużynie Andy'ego Rinomhotę jako opcję defensywną. Nie jest typem głęboko zakotwiczonej kotwicy jak Pele, ale bardziej dynamiczny niszczyciel z mobilnością i elastycznością pozycyjną, aby być częścią bardziej płynnego środka pola.

Na przykład, jeśli ustawi się w dwuosobowej pomocy obok Swifta w 4-2-3-1, kiedy Swift opada głęboko, aby dostać się na piłkę, Rinomhota może podbić się jako opcja podania przed Szybkim. Nie widziałem, jak Pele to robi.

Połączenie Swifta i Rinomhoty oznacza miejsce wyżej dla Ejaria i Olise – kolejnych dwóch dynamicznych graczy, którzy mogą się swobodnie wymieniać. To jednak sprawia, że ​​​​jest to dość lekka pomoc, ale sprawia to również, że nasza pomoc jest nieco mniej przewidywalna, więc warto pracować z pójściem do przodu.

Maff: Absolutnie. Pomimo Rinomhoty, nie udało nam się uzyskać właściwej równowagi przez cały rok, Ovie i Swift są świetnymi graczami.

Czasami Charlie Adam wyglądał jak nasz najlepszy pomocnik. Pele miał powolny start, ale z biegiem czasu wyglądał na nie do upuszczenia, która doprowadziła do Rinomhoty, zawodnik ostatnich sezonów sezonu, często upuszczane.

Swift stał się jednym z najlepszych graczy w lidze, pod względem bramek do meczów dla środkowego pomocnika i stworzonych szans. Wraz z nim i Ovie jest dwóch utalentowanych graczy, którzy sprawiają problemy innym drużynom.

Chwytak: Tak, i zwykle jest to Andy Rinomhota. Ze Swiftem i Ejarią masz dwóch pomocników, którzy lubią wchodzić wysoko na boisko, więc potrzebujesz defensywnego pomocnika, który będzie się cofał, gdy wzrosną. Rinomhota może pełnić tę rolę, ale lubi iść do przodu, co oznacza, że ​​można nas łatwo skontrować.

Z Pele, mamy kogoś, kto może dobrze odegrać tę rolę, i zrobiła wrażenie w tym sezonie.

Jako osoba z zewnątrz, Nie jestem fanem Yakou Meite szeroko, bo czuję, że chciałbyś wykorzystać jego umiejętności lotnicze centralnie – tak jak to zrobiłeś na zapleczu reżimu Paula Clementa – ale niektórzy fani Reading widzą logikę, by go tam mieć . Jakie jest twoje zdanie?

Sim: Problem z Meite polega na tym, tak, jest bardzo dobry w powietrzu, ale jego ścisła kontrola i ogólne umiejętności techniczne są tak słabe, że stanowi problem, gdy grasz nim jako środkowy napastnik.

Po prostu nie jest w stanie stać się celem – rodzaj folii, która jest w stanie utrzymać piłkę i sprowadzić naszych prawdziwych niebezpieczeństw (Ejaria, Szybki, Olise itp.) do gry.

Aby naprawdę wykorzystać swoje mocne strony jako środkowy napastnik, musisz zmienić styl gry, czy to wrzucanie krzyży do pudła, żeby mógł się na nim wsadzić, lub grając na ladzie, aby dostać się z tyłu.

Jego najlepsza forma (przynajmniej dla mnie) pojawiła się wiosną 2019 roku pod rządami Gomesa, kiedy Reading zrobił to drugie i było za nim miejsce do ataku.

Podejście Bowena do używania go jako szerokiego napastnika w 4-2-3-1 (a nie jako skrzydłowego) oznacza, że ​​Meite wciąż może wejść w pole karne, ale zadanie trzymania piłki należy do kogoś innego.

Maff: Kiedy Lucas Joao jest wysportowany, musi być naszym pierwszym wyborem z góry. Puscas i Baldock również dodają rzeczy na swój sposób. Z tego powodu w centrum nie ma dla niego miejsca.

Umieszczenie Jaka jako szerokiego celu daje inne ujście, gdy idziemy długą piłkę, jest zagrożeniem i powoduje wszelkiego rodzaju problemy w powietrzu i fizycznie dla lewych obrońców opozycji, pokazano mu również stamtąd, że może wciąć i umieścić piłkę z tyłu siatki.

Nie mamy innych realnych opcji dla prawego skrzydła, Garath McCleary to już przeszłość, Sone Aluko nigdy tu nie pracował i chociaż Michael Olise zrobił to dla Francji na poziomie młodzieży, nie jest to jego najlepsza pozycja i musi zostać wprowadzony do zespołu.

Za to, co mamy, to coś innego, i to działa. Wolę go szeroko na prawo niż na środku.

Chwytak: Zgadzam się, że może być używany centralnie, ale myślę, że posiadanie go szeroko daje nam coś, czego inne zespoły nie mają, za pomocą szerokiego człowieka docelowego. Dużo lepiej grał też na prawej niż na środku, a jeśli mamy go centralnie, to jeden z Lucasa Joao i George'a Puscasa traci swoje miejsce.

Zawsze czuję, że George Puscas może być ogromnym atutem, gdy jest w drużynie, która już dobrze gra, ponieważ może dać ci ostatnie szlify w ostatniej trzeciej kolejności – wygrana 3-0 nad Cardiff w sierpniu jest klasycznym przykładem – ale potem patrzę na niego, gdy gra trochę ci umyka, a inni napastnicy są cofani, nie jest w połowie graczem. Czy zadaniem w przyszłym sezonie jest zbudowanie zespołu, który naprawdę może grać na mocnych stronach Puscas, czy trzeba dodać bardziej wysportowany, wytrwały środkowy napastnik dostosowany do różnych scenariuszy?

Sim: Puscas jest, przynajmniej na papierze, nasz najlepszy napastnik; ma lepszy, wszechstronny zestaw umiejętności i większy potencjał niż ktokolwiek inny w drużynie.

Mieliśmy z nim jednak dwa duże problemy:pewność siebie i wykorzystanie taktyczne. Pierwszy był szczególnie zły problem na początku sezonu pod rządami Gomesa, kiedy Puscas regularnie tracił złotą szansę, że naprawdę powinien był pożreć. Te przeciwko Swansea, Charlton i Bristol City były szczególnie złe, ale nie trafił też jeden na jednego w tym meczu w Cardiff.

Kiedy wrócił na bok w Nowym Roku, po kontuzji Lucasa Joao, Czytanie było niespójne taktycznie i nie było jasnego pojęcia, czy Puscas w ogóle powinien być po stronie, a jeśli tak, z partnerem, czy nie.

Moim zdaniem potrzebował czasu, aby przystosować się do bycia samotnym napastnikiem na szczycie 4-2-3-1 (dla mnie nasz najlepszy system).

Sporo z tego wynikało z luźnego dotyku i braku tempa pracy, ale bardzo je poprawił w ciągu ostatnich kilku tygodni przed zamknięciem i wydawało się, że cały czas się poprawia.

Maff: Myślę, że to bardziej adaptacja Puscas. Czasami wygląda na nie do zagrania, a czasami wygląda na zagubionego.

Lucas Joao jest nadal moją ulubioną opcją na górze, but there’s a hell of a player in Puscas and I do think in the next season or two if he remains we’ll see it start to come out. If he keeps developing he’ll end up at much larger clubs than Reading.

In his first season Puscas has scored the most goals in a debut season for Reading in 9 seasons despite being yet to fully convince for us (but being on fire for Romania). He’ll come good, with us or somewhere else.

Lewis: I think the task would be to play a style that suits him when he plays, as it’s either him or Lucas Joao playing, not both.

He certainly has the quality to be a top player in this league, as shown by performances such as the Cardiff game and the hat trick against Wigan. If he can get his confidence up, we have a 30 goal striker in our ranks.

Youngsters Danny Loader, Michael Olise and Coniah Boyce-Clarke are all tipped for big things. Do you take pride in the work the academy is doing?

Sim: Sure do. We seem to be putting out players with plenty of potential – not only those players but also Thierry Nevers, Jeriel Dorsett and Lynford Sackey to name but a few.

If we can manage this crop of talent well, I’m convinced we’ll have the quality coming through to properly build a squad around and allow the club to be much more self sufficient.

A lot of work has been done in clearing the squad out of the kind of driftwood that not only inflates the wage bill, but also blocks the progress of these youngsters. That process has to continue though, and hopefully we’ll see this crop shine more and more over the next 1-2 years.

Maff:  We always take pride in our academy. We’re getting good numbers with some involvement with the first team and although many do not fully embed into the team they are making careers in the professional game – which fundamentally is the biggest success we can have.

There is now a good number of former players bobbling around the top two tiers with many others showing potential to do that.

The investment creates a source of revenue in addition to the potential to give further squad options. Questions will always persist of whether the right players stayed or went, but the academy in itself is doing its job and the numbers of those making their debut here continues to be a testament to Eamonn Dolan’s legacy.

Lewis: We as fans take a lot of pride, and I think our academy is massively underrated. With players like Gylfi Sigurdsson and Alex McCarthy coming through our academy in the last 15 years, I feel we have one of the best in the country.

This generation of players of coming though I would say is the best we’ve had in a while, and I can’t wait to see more of them next season.

How do you reflect on the season as a whole?

Sim: On the whole positive, but not without its frustrations. The hope a year ago was that we’d really kick on in 2019/20 and make rapid progress, but in hindsight the season’s been more one of gradual transition overall.

On the face of it, replacing Gomes with Bowen hampered that progress, but having Bowen at the club since Spring 2019 meant the Welshman was effectively building on the work of his predecessor, rather than replacing it.

Having that, rather than the jumping back and forth like we had with McDermott-Stam-Clement-Gomes, means the club can move in one direction rather than messing about.

Overall, this season hasn’t been revolutionary, but it’s put us on the right track, laid some decent foundations and can hopefully be built on even more next season. Na przykład, last summer’s recruitment was about rebuilding the spine of the side. We’ve now largely got that, and can add to it in the next transfer window.

Maff:  It might not be the most exciting season, but it’s been progress.

The real questions are about what next.

Is Bowen the manager to take us to another level? Do we need to continue stabilising? Is continuity the key or do we want a clear and defined approach? With FFP looking concerning can we keep our better assets and build around them, or do we need to sell?

Are we still looking to bring a Sporting Director in (after Mattos went to Atletico Mineiro), and if so what will that do to recruitment? How strong is the influence of Kia to our future transfers? Are we going to need to focus more on our academy assets due to FFP?

Signs of progress. Lots of unknowns.

Lewis: Overall this season has been a massive improvement compared to recent years, we have a manager who has taken us to heights where we haven’t been for 3 years (we could be fifth in the table if the season started when Bowen was appointed), we have owners who are willing to spend, however we need to balance the books.

I wouldn’t be surprised if we are in the play offs next year, so keep an eye out for us.

[Czytanie recenzji sezonu 2019-20 z Simeon Pickup, Matthew Batten i Lewis Radbourne: https://pl.sportsfitness.win/lekkoatletyka/piłka-nożna/1018038417.html ]