In Memoriam:Wyścigi konne straciły kilku wielkich w 2021 r.

Wyścigi konne – Zdjęcie wyścigów w USA

Innowacyjni hodowcy/właściciele B. Wayne Hughes , Rick Porter i Bert Firestone również zmarł w 2021 r., a także straciliśmy komentatora sportowego Boba Neumeiera i Marshall Cassidy , dawny głos wyścigów Nowego Jorku w latach 80.

Na arenie międzynarodowej wyścigi straciły również wybitnych hodowców/właścicieli Szejk Hamdan bin Rashid Al Maktoum Dubaju (Shadwell Racing) i książę Khalid bin Abdullah Al Saud Arabii Saudyjskiej (Farm Juddmonte).

Wśród gwiazd, które zmarły w przeszłości, był młodociany zwycięzca Pucharu Hodowców z 1982 r. Arazi (wiek, 32 lata), zwycięzca Preakness 2006 i odnoszący sukcesy ojciec Bernardini (18), trzykrotna zdobywczyni BC Mile Goldikova (16) oraz mistrz biegacz i ojciec Galileo (18).

OWENDALE — Dzięki uprzejmości Churchilla Downs

Konie, które zmarły młodo, w tym 3-letnia klaczka Santa Barbara , dwukrotny zwycięzca 1. stopnia; 5-letni Zenden , zwycięzca Dubai Golden Shaheen (G1) w 2021 r.; i 5-letni Owendale , trzykrotny zwycięzca stawki, który zarobił 1,5 miliona dolarów dla trenera Brada Coxa.

Wśród zwycięzców Kentucky Derby, którzy zginęli, byli Wielki dramat (15), Kanał Angielski (19), Boston Harbor (27), Głaszcz (23), Elmhurst (31) i Złocony czas (31).

Straciliśmy również Harvey Pack (94), popularny nadawca wyścigów z siedzibą w Nowym Jorku; Len Ragozin (92), który rozpoczął rewolucję handicapową swoimi arkuszami Ragozina; Donald (Donnie) Richardson (75), były wiceprezes ds. wyścigów Churchill Downs; Galeria sław dżokejów John Rotz (86) i Sam Boulmetis, senior (94); Kanadyjski dżokej Galerii Sław Hugo Dittfach (85); i dżokeje Larry Melancon (65) i Kabel Todda (55); trenerzy Bruce Headley (86); Harry Benson (88), Julio Canani (83), John Forbes (73) i John T. Ward, Jr . (76); Sam Huff (87), NFL Hall of Famer i hodowca koni/współzałożyciel West Virginia Breeders Classics; długoletni pisarze tematowi Ron Parker (80) i David Schmitz (70); i Sam Spear (72), były dyrektor ds. relacji z mediami w Golden Gate i Bay Meadows oraz gospodarz radiowych i telewizyjnych programów wyścigów konnych w północnej Kalifornii.

Duch Mediny

Medina Spirit i Bob Baffert- Zdjęcie dzięki uprzejmości Churchill Downs

Śmierć Medina Spirit była szokiem. Stał się sensacją wyścigową po wygraniu Derby 1 maja, dając trenerowi Hall of Fame Bobowi Baffertowi rekordowe siódme zwycięstwo w Run for the Roses. Tydzień później test narkotykowy 3-letniego źrebaka po wyścigu dał wynik pozytywny na zakazane leki stosowane w dniu wyścigu, a Medina Spirit mogła zostać zdyskwalifikowana w oczekiwaniu na ostateczną decyzję Komisji Wyścigów Konnych Kentucky.

Wciąż trenując po tym, jak zajęła drugie miejsce w Breeders' Cup Classic (G1) 5 listopada, Medina Spirit przejechała 5 stadiów w Santa Anita 6 grudnia. upadł i umarł, a przyczynę nazwano „zawałem serca”. Wyniki sekcji zwłok nie zostały jeszcze ogłoszone.

"Cała moja stodoła jest zdewastowana przez te wieści" - powiedział Baffert. „Medina Spirit był wielkim mistrzem, członkiem naszej rodziny, który był kochany przez wszystkich, a my głęboko opłakujemy jego stratę. Zawsze będę pielęgnować dumne i osobiste wspomnienia Medina Spirit i jego wspaniałego ducha”.

Miguel Mena

31 października Mena zmarła po uderzeniu przez pojazd jako pieszy na drodze I-64 w Louisville. Biuro koronerów hrabstwa Jefferson stwierdziło, że przyczyną śmierci były obrażenia tępym narzędziem i uznano za wypadek.

Mena, urodzony w Limie w Peru, zaczął jeździć w Stanach Zjednoczonych w 2003 roku. Wygrał 2079 wyścigów, wiele w Churchill Downs, a jego wierzchowce zarobiły ponad 72 miliony dolarów. Wśród jego zwycięzców byli Pool Play w 2011 Stephen Foster (G1); Szampan Złocisty w Test Stakes 2010 (G1); oraz International Star i Bravazo w konkursach Risen Star (G2) odpowiednio w 2015 i 2018 roku. Był także na pokładzie International Star w wygraniu derby Luizjany 2015 (G2).

"Był facetem, który wszyscy lubili" - powiedział Jose Santos, Jr., który był agentem Meny w trakcie jego kariery. Powiedziałbym, że był jednym z najbardziej lubianych facetów na torze. Wszyscy czuli się do niego naprawdę mocno, ponieważ miał piekielną osobowość. Niezależnie od tego, czy na nim jeździłeś, czy nie, był facetem, z którym można było siedzieć i rozmawiać przez długi czas. Był po prostu dobrym człowiekiem. Naprawdę smutne rzeczy, to na pewno.”

Terry Meyocks, prezes i dyrektor generalny Gildii Jockeys, powiedział:„Był inspiracją dla wielu, ponieważ odważnie pokonał poważne kontuzje, aby powrócić do jazdy konnej. Będzie go bardzo brakowało kolegom, kolegom, przyjaciołom i rodzinie”.

Bert Firestone

Bert Firestone, który wygrał kampanię Kentucky Derby 1980, która wygrała klaczkę Genuine Risk, zmarł 12 lipca w West Palm Beach na Florydzie. Miał 89 lat.

Firestone wraz z żoną Dianą prowadzili hodowlę w Wirginii i Irlandii. Para posiadała kilku międzynarodowych mistrzów w latach 70. i 80., w tym Blue Wind i April Run. Firestone był również właścicielem toru wyścigowego Calder i parku Gulfstream w latach 1989-91.

Ryzyko rzeczywiste – Zdjęcie dzięki uprzejmości Barbary D. Livingston / BloodHorse

To Prawdziwe ryzyko przyniosło im chwałę wyścigów. Została dopiero drugą klaczą, która wygrała Derby, pierwszą od czasu Regret w 1915 roku. Genuine Risk zajęła drugie miejsce w Preakness i Belmont Stakes (G1). Została wybrana 3-letnią czempionką klaczy, a Firestones zostali uznani za najlepszych właścicieli.

Firestones mieli innych zwycięzców Eclipse Awards:Honest Pleasure był dwuletnim czempionem ogierków w 1975 roku; i What a Summer był mistrzem sprintu w 1977 roku.

Właściciel Theatrical, sześciokrotnego zwycięzcy pierwszego stopnia i mistrza Eclipse z 1987 roku, trenowanego przez Billa Motta.

Rick Porter

Jeden z najbardziej szanowanych i odnoszących sukcesy właścicieli wyścigów, Rick Porter zmarł 7 czerwca po długiej walce z rakiem. Miał 80 lat.

Porter, który prowadził kampanię trzech zwycięzców Eclipse Award (Kodiak Kowboy, sprinter z 2009 r.; Songbird, 2-letnia klaczka z 2015 r. i 3-letnia klaczka z 2016 r.; oraz Havre de Grace , klacz starsza z 2011 roku i Koń Roku), do wyścigów trafiła w 1994 roku. Nawet w stajni (Fox Hill Farms) liczącej 25-30 koni, konie Portera zapewniły jedne z najbardziej pamiętnych momentów wyścigów.

Wśród nich była dwuletnia seria Songbird od połowy 2015 roku do połowy 2017 roku. Dwukrotny mistrz wygrał 13 z 15 wyścigów w karierze – dziewięć z nich to Grade 1s. Jej porażki były drugie o nos do Beholdera w 2016 BC Distaff i drugie o szyję do Forever Unbridled w jej ostatnim starcie, Personal Ensign 2017 (G1).

Prowadził także kampanię na nieszczęsną klaczkę Eight Belles, która w 2008 Kentucky Derby zajęła drugie miejsce i doznała kontuzji w galopie i musiała zostać uśpiona.

Wśród innych koni należących do Portera były:Round Pond, zwycięzca 2006 BC Distaff i Hard Spun, wicemistrz Derby 2007. Kiedy jego gwiazdy skończyły wyścigi, Porter sprzedał je:Havre de Grace poszedł za 10 milionów dolarów; Songbird poszedł za 9,5 miliona dolarów; a Round Pond poszło za 5,75 miliona dolarów.

Wayne Hughes z dżokejem Victorem Espinozą – zdjęcie dzięki uprzejmości Benoit Photo

1. Wayne Hughes

Hughes, miliarder właściciel Spendthrift Farm w Lexington w stanie Kentucky, zmarł w domu 18 sierpnia. Hughes, współzałożyciel Public Storage, kupił Spendthrift w 2004 r., przeniósł się z południowej Kalifornii i przywrócił farmie znaczenie. W końcu cieszył się wygraną Kentucky Derby w 2020 roku z Authentic, którego współwłaścicielem był Spendthrift Farm.

Jeszcze rok temu Hughes nawiązał współpracę z internetową grupą właścicielską o nazwie Myracehorse.com, która oferowała każdemu, kto zapłacił 206 USD za mikro udział w Authentic. Wkupiło się ponad 5300 osób, dzięki czemu przypadkowi fani mogą zostać właścicielami.

Oprócz posiadania sześciu zwycięzców Pucharu Hodowców, w tym trzykrotnego zwycięzcy i mistrza Beholder (2021 klacze młodociane, 2013 BC Distaff i 2016 BC Distaff), ogiery Spendthrift domy Authentic , zwycięzca Preakness 2017 Cloud Computing i czołowy północnoamerykański reproduktor Into Mischief.

Po uhonorowaniu nagrodą Galbreath Award 2020 przez University of Louisville, Hughes powiedział:

"Wyścigi konne pełnej krwi są moją ogromną pasją, odkąd mój ojciec zabrał mnie na wyścigi jako młody chłopak. To jest coś, co on i ja mieliśmy razem, i miałem szczęście, że mogłem sprawić, by była to duża część mojego życia i dzielić się tym z tyloma osobami, które są mi bliskie”.

Szejk Hamdan bin Rashid Al Maktoum

Szejk Hamdan, minister finansów i zastępca władcy Dubaju, który stworzył odnoszącą sukcesy na całym świecie stajnie Shadwell Stables, zmarł 24 marca. Miał 75 lat.

Stał się wpływowym hodowcą i właścicielem w latach 80., kiedy otworzył Shadwell Racing w Anglii. Shadwell ma na swoim koncie ponad 50 zwycięstw w grupie 1 w Europie i wygrał trzy wyścigi w Pucharze Hodowców.

Wśród jego mistrzów byli Nashwan, Dayjur i Battaash. Wygrał Puchar Melbourne 1986 (G1) z At Talaq w 1986 i Jeune w 1994; BC Classic z Invasorem w 2006 roku; Belmont z Jazil w 2006 roku; i dwukrotnie Dubai World Cup (G2), z Almutawakal w 1999 i Invasor w 2007.

Szejk Hamdan był właścicielem ośmiu stadnin koni w Anglii, Kentucky i Irlandii.

Książę Khalid bin Abdullah Al Saud

Książę Khalid, członek saudyjskiej rodziny królewskiej, który zbudował farmy Juddmonte w jedną z najlepszych na świecie firm zajmujących się wyścigami i hodowlą, zmarł 31 stycznia. Miał 85 lat.

Jego konie Juddmonte, w tym Frankel, Arrogate, Empire Maker i Enable, wygrały ponad 500 wyścigów stawki na całym świecie, głównie z hodowcami domowymi. Juddmonte wyprodukował 118 zwycięzców klas 1/grupy 1.

Prawdopodobnie jego najlepszym koniem do ścigania się w USA był Arrogate, który wygrał Travers (G1), Breeders' Cup Classic, Pegasus World Cup (G1) i Dubai World Puchar (G1), aby przejść na emeryturę jako najlepiej zarabiający w wyścigach. Arogate zmarł w 2020 roku w wieku 7 lat

Jedyne zwycięstwo księcia Khalida w wyścigu Triple Crown miało miejsce w 2003 roku w Belmont z Empire Maker. Jego konie przyniosły do ​​domu siedem zwycięstw w Pucharze Hodowców. W Europie wygrał klasyki w Anglii, Francji i Irlandii, a także sześciokrotnie wygrywając Prix de Arc de Triomphe (Enable wygrał dwa razy).

Juddmonte ma również cztery nagrody Eclipse jako wybitny właściciel i pięć jako wybitny hodowca.

Książę Khalid również wyhodował i ścigał się z wielkim Frankelem, dwukrotnym Europejskim Koniem Roku, który ustanowił niepokonany rekord w 14 startach, w tym dwa zwycięstwa w Royal Ascot, brytyjskim 2000 Gwinee i brytyjskie stawki mistrzów.

Bob Neumeier

Neumeier, którego kariera obejmowała obsługę wyścigów konnych dla NBC, zmarł 23 października. „Neumy” cierpiał na zastoinową niewydolność serca i choroby serca. Miał 70 lat.

"Bob był dużą częścią transmisji Mistrzostw Świata NBC Breeders' Cup przez wiele lat jako handicap, reporter i analityk" - napisano w oświadczeniu Breeders' Cup. „Bob wnosił do każdego programu swoje doświadczenie w wyścigach rasowych i świetne poczucie humoru”.

Neumeier nazywał mecze hokejowe i był gospodarzem kilku sportowych programów radiowych w Bostonie. Pomagał także w relacjach telewizyjnych z Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Turynie 2006, piłki nożnej i Tour de France.

Marshall Cassidy

Marshall Cassidy – Zdjęcie dzięki uprzejmości Tod Marksa

Cassidy zmarł w swoim domu w Saratoga Springs w stanie Nowy Jork. Miał 75 lat. W latach 1979-1990 był spikerem toru w New York Racing Association. Był znany ze swojej precyzyjnej dykcji i dokładności, a być może najbardziej znany z jego rozciągliwej rozmowy w Belmont Stakes 1979:„New York's Eeeeeeasy Goer … z przodu”, jak Easy Goer rozpisał ofertę potrójnej korony przez kalifornijski Sunday Silence.

"Marshall miał głos, który należał do Galerii Sław", Tom Durkin, który przejął Cassidy'ego w 1990 i przeszedł na emeryturę w 2014 , powiedział. „Miał dźwięczny baryton, a jego barwa była doskonała. Pod względem spikerów nowojorskich – i to jest najwyższa pochwała – był na równi z Fredem Caposselą. Najważniejszą rzeczą dla spikera toru wyścigowego jest dokładność. I do tego Marshall był niezrównany”.

Zgony koni

Zauważmy też, że każdego roku na torze wyścigowym konie są śmiertelnie kontuzjowane. Według horseracingwrongs.org w 2021 r. prawie 600 koni wyścigowych zmarło z powodu urazów, dolegliwości lub wypadków podczas wyścigów, treningów lub w ich boksie.