Kentucky Derby Road:Tiz The Law wygrywa stawki Travers

Co za konie wyscigowe! Tiz the Law Romps w Travers

Powiedz, co chcesz o tym najbardziej niezwykłym roku wyścigów, ale Uchyl prawo jest supergwiazdą konia wyścigowego.

Tym razem, w cudowną, słoneczną sobotę na torze wyścigowym Saratoga, Tiz the Law przejął dowództwo na odcinku i pod wpływem Manny'ego Franco po prostu pojechał do 5 Pół-długości zwycięstwa w 1 milionie Runhappy Travers Stakes (G1) .

Tiz Law wygrywa Travers Stakes — dzięki uprzejmości NYRA/Coglianese Photo

Wyhodowany w Nowym Jorku wyścig dla lokalnej stajni Jack Knowlton’s Sackatoga Stable został odesłany jako zdecydowany faworyt 1-2 w siódemce 3-latków. Ale kiedy pierwsza mila została ukończona, ostatnia ćwierć mili to wszystko Tiz the Law.

Obejmując prowadzenie od wujka Chucka na ostatnim zakręcie, bezbłędne kroki Tiz the Law doprowadziły go na czystą przestrzeń, a gdy Franco zerknął pod jego prawą rękę, aby zobaczyć, gdzie reszta konkurencja polegała na tym, że odpuścił i po prostu z łatwością dojechał na koniu do mety.

Czas wygranej 1 ¼ mili wyniósł 2:00.95. Rekord to 1:59.36, ustanowiony przez Arrogate w Travers 2016.

„Tak myślałem, że będzie przez cały czas” – powiedział trener Barclay Tagg. „Myślałem, że będzie musiał przyjechać do wujka Chucka na odcinku i pójdzie obok niego, jeśli zrezygnuje. Poszło mu tak łatwo, co mi też odpowiada. Im łatwiej, tym lepiej”.

Jeśli ktoś potrzebował dowodu, że zwycięzca Belmont Stakes (G1), Tiz the Law (3 USD na wygrany zakład za 2 USD), będzie silnym faworytem Kentucky Derby (G1) w przełożonym wrześniu. 5 Derby, to było wszystko, co było potrzebne.

Kiedy bramy się otworzyły, wujek Chuck wyszkolony przez Boba Bafferta, drugi wybór obstawiający przy 5-2, wyszedł na prowadzenie, strzelając z dystansu Shivaree i Tiz the Law w bliskiej pogoni .

Kiedy po raz pierwszy przeszli przez trybunę – bez widzów z powodu pandemii COVID-19 – Shivaree i Tiz the Law pozostali zaparkowani na zewnątrz wujka Chucka, który prowadził przez ćwierć mili w 24,65 sekundy. Trio pozostało blisko siebie przez pół mili w 48.36, z trzema czwartymi w 1:11.95.

Zamykając daleki zakręt, Shivaree wypadł z rywalizacji, a Tiz the Law zaczął szykować się do ataku na decydenta. Biorąc pod uwagę jego wskazówkę na ćwierć-tyczce, Tiz the Law wypłynął i uderzył na prostą na wyraźną długość.

„Widzieliśmy dzisiaj występ, który po prostu cię powalił” – powiedział Knowlton, który był na torze. „Wiemy, że mamy fajnego konia. Myśleliśmy, że mamy najlepszego konia, ale żeby zrobić to, co zrobił dzisiaj… Nie możemy się doczekać wyjazdu do Kentucky”.

Dodano Tagga, który wraz z Sackatogą prowadził kampanię zwycięzcy Derby i Preakness Funny Cide:„Robię to od dawna i zawsze chciałem wygrać Travers. To było w mojej głowie przez całe życie. A teraz tak się stało, więc nie mogło być lepiej.

„Zawsze masz wątpliwości, ponieważ może się zdarzyć wiele różnych rzeczy. To zawsze jest w twoim umyśle, ale byłem bardzo pewny konia”.

Tiz Prawo było sensacyjne w tym roku, a także przez większość zeszłego roku. Syn Constitution, kupiony po drugiej stronie ulicy na wyprzedaży w Saratodze w 2018 roku, jest już czterokrotnym zwycięzcą pierwszego stopnia – a Derby i Preakness (5 października) – i potencjalna potrójna korona wciąż przed nami.

Caracaro pod Javierem Castellano zajął drugie miejsce, a za nim Max Player, South Bend, Country Grammer, Uncle Chuck i Shivaree.

Wygrana była warta 535 000 USD, co zwiększyło zarobki ogierka do 2 015 300 USD. Tiz the Law wygrał sześć z siedmiu startów w karierze – jego jedyną porażką było trzecie miejsce w Kentucky Jockey Club (G2) 30 listopada na niechlujnym torze w Churchill Downs.

Tiz the Law zdobył 100 punktów w kwalifikacjach do Derby, aby zwiększyć swoją przewagę do 372. Caracaro zdobył 40 punktów za drugie miejsce, aby awansować na dziesiąte ^. w tabeli liderów z 60 punktami, podczas gdy zdobywca trzeciego miejsca, Max Player, zebrał 20 punktów, aby przenieść się na 9. miejsce (60 punktów).

Franco powiedział, że jego źrebak jak zwykle biegał świetnie, nawet na dystansie 1 ¼, którego wcześniej nie biegł (plus, to ten sam dystans co Derby)

„Był ogromny. Był tam dla mnie przez całą drogę, a ja tylko czekałem na ten moment, bo to długa droga – mila i ćwierć – a on nie przebył wcześniej tej odległości, więc staram się zaoszczędzić jak najwięcej konia jak mogłem, zanim wykonałem swój ruch” – powiedział Franco.

Na mecie był na tempomacie.

"Miałem dużo w zbiorniku i po prostu próbowałem ratować konia, ponieważ zostały jeszcze trzy lub cztery wyścigi, więc muszę uratować konia." – powiedział Franco.

Jeśli chodzi o plany Derby, Tagg nie zmieni wiele.

„Damy mu 10 dni swobody, a potem jeszcze trochę powiemy, zanim tam wyjdziemy” – powiedział Tagg o wycieczce do Louisville. „To wszystko, co możemy zrobić”.

Test 300 000 $ (G1), 7 stadiów, klaczki 3-letnie

Gamine zrobił to ponownie, a wygranie testu nie było żadnym testem, ponieważ 3-letnia gwiazda klaczki oderwała się na odcinku od Portu Weneckiego i wygrała z łatwością przez siedem długości.

Gamine – Dzięki uprzejmości NYRA/Coglianese Zdjęcie

Ostatnim razem klaczka po Into Mischief odniosła zdumiewające 18- długości zwycięstwa w Acorn (G1) w Belmont 20 czerwca. Tym razem na polu szósty, Gamine (2,60 USD) był śledzony przez Venetian Harbour, ale stażysta Boba Bafferta zagrał go pod wodzą Johna Velazqueza i wygrał w imponującym czasie 1:20,83.

Gamine ukończyła teraz pierwsze miejsce we wszystkich czterech startach, z gwiazdką. Po złamaniu swojej dziewicy o 6 ¼ długości w marcu w Santa Anita, 2 maja Gamine rzuciła Speechowi za szyję w opcjonalnym roszczeniu w Oaklawn Park, ale później została zdyskwalifikowana, gdy wynik testu na nadmiar lidokainy był pozytywny.

Po odkurzeniu boiska w Acorn jej test po wyścigu był negatywny, co dało jej przewagę w 3-letniej dywizji, zwłaszcza po zwycięstwie w Spa.

„Kiedy zaczyna kręcić nogami, jedzie tak szybko”, powiedział Velazquez, który był na jej pokładzie w Acorn, „Pokonuje tyle ziemi i trudno uwierzyć, że jest tak szybko”.

Co dalej?

„Wznosi się prosto na szczyt. Dzięki temu, co osiągnęła do tej pory, jako lekko ścigająca się klaczka, nie możemy się doczekać, aby ją wyciągnąć i zobaczymy, co z tego wyniknie” – powiedział Jimmy Barnes, długoletni asystent Bafferta, Jimmy Barnes.

300 000 USD Ballerina (G1), 7 stadiów, klacze 3 i wyższe oraz klacze

Cesarzowa Serengeti (8,30 USD) rozpoczęła wyścig powoli, została szybko wystrzelona na prowadzenie, a następnie powstrzymała kilku prześladowców, a także zamykała na każdym kroku Bellafinę do podjęcia Baleriny o jedną długość.

Serengeti Cesarzowa – zdjęcie USR

Zwykle przebijając się na szczycie, 4-letnia Cesarzowa Serengeti odeszła od szyny, gdy Letruska i Cookie Dough zaczęły najszybciej, ale dżokej Luis Saez (na pokładzie klaczki po raz pierwszy ) szybko popchnął ją na prowadzenie, a zwycięzca Kentucky Oaks (G1) utrzymał się na prowadzeniu przez resztę drogi do domu.

Otwarcie ćwierćmili przebiegło w zawrotnym tempie 21,75 sekundy, pół mili w 43,74, ale 7 stadiów – pierwszy sprint Serengeti Empress od prawie roku – wydawał się być idealna odległość dla klaczki. Ponadto wyścig jest częścią wyzwania Breeders' Cup „Wygraj i jesteś w” i daje klaczce wyszkolonej przez Toma Amosa automatyczne miejsce w BC Klacz i Klacz Sprint (G1) w Keeneland 7 listopada.

„Nie możemy się doczekać”, powiedział Amoss w kręgu zwycięzców, odnosząc się do Pucharu Hodowców, w którym dystans sprintu klaczy i klaczy wynosi 7 stadiów.

Jeśli chodzi o Balerinę, Amoss powiedział, że jego klaczka była „bardzo dzielna” w przejmowaniu przewagi, którą zwykle ma od samego początku.

„Nie złamała się na czas. Była o krok powolna, ale kiedy idziesz siedem ósmych i masz ten początek na torze, zanim trafisz na główny tor, masz okazję do nadrobienia zaległości i zrobiła to” – powiedział Amoss. „Udało jej się odzyskać swoją pozycję, ale naprawdę myślałem, że otwarcie pół mili w 44 i zmiana (43,74) będzie jej zadaniem. Myślałem, że wiele się o niej dzisiaj dowiedzieliśmy. Dowiedzieliśmy się, że to naprawdę dobra klaczka średniodystansowa.

Serengeti Empress wygrała po raz drugi na pięć startów w tym roku i ma rekord kariery wynoszący 17-7-3-1 dla właściciela Joela Politi. Przyjechała do wyścigu z czwartego miejsca za Midnight Bisou w Fleur de Lis (G2) na Churchill Downs 27 czerwca.

Bellafina, dosiadana przez Jose Ortiza, ładnie zamknęła drugie miejsce, a za nią Victim of Love, Come Dancing (zeszłoroczny zwycięzca Balleriny), Letruska, Pink Sands i Cookie Dough. Zwycięski czas to 1:21.63.

„Miałem idealną podróż, bez wymówek. Zwycięzca prowadził ogromny wyścig” – powiedział Jose Ortiz. „Staraliśmy się nadążyć i myślałem, że mam ją na szczycie, ale to bardzo ładna klaczka. Wygrała Oaks i jest bardzo miła”.

200 000 $ Troy (G3), 5 ½ stadiów, murawa, 4-latki- starsi i starsi

Nikt nie lubi DQ, ale w tym przypadku było to konieczne, dając wicemistrzowi American Sailor (16,80 USD) zwycięstwo po tym, jak zajmujący pierwsze miejsce Imprimis został pokonany przez stewardów wyścigowych za przeszkadzanie Shekky Shebaz w odcinku.

Po finiszu dżokej Irad Ortiz, Jr. na pokładzie Shekky Shebaz, wniósł sprzeciw wobec Imprimis, dosiadanego przez jego brata Jose Ortiza.

Imprimis przekroczył linię mety 2 ¼ długości przed American Sailor, którego dosiadał Tyler Gaffalione. Shekky Shebaz został przeniesiony na drugie miejsce z trzeciego, a Imprimus spadł na trzecie.

"Kiedy uderzyłem go po raz pierwszy, wtedy zmienił prowadzenie i myślę, że wtedy niepokoiłem drugiego konia" - powiedział Jose Ortiz. „Wyglądało na to, że (Imprimis) był najlepszym koniem, ale prawdopodobnie kosztował drugiego konia (Shekky Shebaz) pozycję”.

150 000 $ Waya (G3), 1 ½ mili, murawa, 4 i klacze i klacze

Moja siostra Nat (6,90 USD), z Jose Ortizem na pokładzie, ulubiona pani Sippy za szyję w Waya po pełnej wrażeń przejażdżce, pokonując 1,5 mili w 2:30,26 .

„W tego typu wyścigach nie ma dużego tempa. Myślałem, że Jose przyszedł na padok z naprawdę dobrym planem ”- powiedział zwycięski trener Chad Brown. „Powiedział, że będzie starał się trzymać bliżej i był w stanie znaleźć podczas wyścigu tego, który uważałem za sprytny (Fools Gold). Nie zmieniliśmy jej stylu, ale tym razem pozostaliśmy ze stadem i nie pozwoliliśmy jej odpaść zbyt daleko. Jose zasługuje na wielkie uznanie za to.”

Rasa została nazwana na cześć starszej klaczy właściciela Petera Branta z 1979 roku. Było to pierwsze zwycięstwo My Sister Nat w Ameryce Północnej od sześciu startów.

„To zdecydowanie wyjątkowe” – powiedział Brown. „To wyścig, na który celujemy, odkąd wrócił do gry. Właśnie weszła do Hall of Fame w zeszłym roku, wielkiego Waya. To było naprawdę świetne, żeby to wygrać”.