Amerykańskie kobiety błyszczą na przeszkodach

DSC_9124-2.jpgKeni Harrison, fot. Brian Eder dla RunBlogRun

Zespół z przeszkodami USA, USATF Outdoors, fot. Mike Deering, The Shoe Addicts

Wszyscy czterej Yankees zdobywają 100 m przez płotki, finał

11 sierpnia 2017

Londyn, Anglia

Jak wybitne są amerykanki 100-metrowe płotki? Amerykanka Briana Rollins – panująca mistrzyni olimpijska, która w tym sezonie nie kwalifikuje się z powodu opuszczenia kilku spotkań z testami narkotykowymi – nawet tutaj nie ma. Brakuje również aktualnej brązowej medalistki olimpijskiej Kristi Castlin, która nie może dostać się do reprezentacji USA. Ale bez obaw, Stany Zjednoczone Ameryki, dzięki pożegnaniu z Diamentowej Ligi zdobytemu przez rekordzistkę świata Kendrę Harrison, mają tutaj 4 inne kobiety - Harrison, Nia Ali, Dawn Harper Nelson i Christina Manning. I mają się bardzo dobrze, bardzo dziękuję. Po tym, jak wszyscy osiągnęli wspaniałe wyniki w pierwszych dwóch rundach 100H, amerykański kwartet zajmie połowę pola do sobotniego finału.

Nie chcą po prostu zdobyć wszystkich medali w finale z przeszkodami. Zrobiono to w Rio, kiedy Rollins, Ali i Castlin przeszli 1-2-3. Te utalentowane panie chcą iść 1-2-3-4 - zamiatać, plus gonić, jeśli wolisz.

Sally Pearson z Australii może mieć coś do powiedzenia na ten temat. Wydaje się, że Aussie – była mistrzyni olimpijska i światowa – odzyskała formę, dzięki której zdobyła te tytuły na początku tej dekady. Pobiegnie najszybszy czas w dzisiejszym półfinale – 12,53 – będzie poważnym zagrożeniem medalowym w finale.

Po tym, jak wszyscy Amerykanie przeszli przez przeszkody, amerykańscy płotkarze podzielili się przemyśleniami w strefie mieszanej na temat swoich wyścigów półfinałowych i nadchodzącego finału.

Po uderzeniu w pierwszą przeszkodę, Nia Ali utrzymała równowagę, skupiła się na sobie, odzyskała rozpęd i – wspomagana przez energiczne starcie przez ostatnią przeszkodę – zamknęła się z trudem do ukończenia 12.79, tuż za Pearsonem. „Rozbiłem się [w dzisiejszym półfinale], ale udało mi się utrzymać pozycję naprzód i naprawdę dobrze się zregenerować. Byłem więc z tego zadowolony” – powiedział srebrny medalista olimpijski. „Po prostu modliłem się, aby znaleźć się w finale, ponieważ wiem, że wszystko może się zdarzyć. Ale wiem, że ty też musisz się tam dostać. pierwszy raz startowałem w finale z 4 zawodnikami z USA. Byłoby wspaniale."

Wspierana wspaniałym startem, Christina Manning miała natychmiastową przewagę nad boiskiem w drugiej połowie – i nigdy nie odpuszczała gazu. „Czułem się naprawdę dobrze poza blokami. Chciałem po prostu wyjść i przebić się przez 10 [płotków]. Jestem bardzo podekscytowany” – wyjaśnił były gwiazdor stanu Ohio, który był zwycięzcą w 12.71. „Szczerze, zawsze mówię, że to najłatwiejsza część. Przechodzisz przez rundy; idziesz do finału i nie ma presji. Po prostu wchodzisz i dajesz z siebie wszystko, co masz. I to właśnie chcę zrobić”. Manning nie przewidział żadnych większych zmian w swoim planie wyścigu na finał. „Nie wiem, czy jest coś, nad czym mógłbym teraz popracować. Po prostu wykonaj. Szczerze, to wszystko, co muszę zrobić”. Były mistrz Big Ten przyznał, że dobry start zapewnił mu mentalną poprawę. „Kiedy dobrze wystartuję, chcę kontynuować. Zawsze uciekam przed ludźmi. Nie robię tego często, ale jeśli wychodzę za kogoś innego, jest inaczej”. Powtórka wyścigu Manninga w zwolnionym tempie ujawniła, że ​​Manning emituje rytmiczny ryk, gdy pokonuje każdą przeszkodę. Christina, czy naprawdę warczysz przez każdą barierę? „Tak, czasami tak”.

Po niespodziewanej wygranej w trzecim biegu półfinałowym, Dawn Harper Nelson [12.63] wykonała zaimprowizowany cartwheel, nawiązując kontakt ze swoim żartobliwym sobą. Później, występując w mediach, mistrzyni olimpijska z 2008 r. szybko przytoczyła niesamowitą zachętę, jaką otrzymuje od swojego męża. „On jest tak wspierający. Wiemy, że chcemy mieć rodzinę. Ale on mówi mi:„Kochasz to. Zrób to. A kiedy pewnego dnia wrócisz do domu, chcę, żebyś był szczęśliwy, a nie „Zmusiłeś mnie do powrotu Dom.' Więc teraz moja rodzina jest po prostu ogromnym wsparciem”. Zapytano weterankę Amerykanki, dlaczego po tylu latach nadal jest wojowniczką przez płotki. „Ponieważ nadal czuję, że coś mi zostało. Wciąż czuję, że mam świetne występy. Choć to mnie stresuje, uwielbiam chodzić na przeszkodach. Naprawdę to robię”. Harper Nelson wyjawiła, że ​​przed sobotnim finałem nie planuje fryzury-niespodzianki.

Najbardziej niespokojny moment wśród wszystkich amerykańskich płotków zapewniła Kendra Harrison. Po uderzeniu w pierwszą przeszkodę, rekordzistka świata pokonała 4 kolejne bariery w paskudnym wysiłku, który sprawił, że przekroczyła linię mety w 12.86 – wystarczająco dobrze, aby pokonać ostatni raz w kwalifikacjach o .02 sekundy. „Po tym pierwszym małym falstartie [przez innego sportowca], próbowałem się skupić. Myślę, że dobrze wyszedłem. I nie zareagowałem na przeszkodę [jej uderzenie przez przeszkodę numer jeden]. Więc po uderzeniu, powiedziałem sobie - Idź dalej. Nie możesz się tu zatrzymać. Za ciężko trenowałem na to, więc jak tylko przekroczyłem linię, usłyszałem, jak ktoś powiedział:„Udało ci się”. Więc to była ulga”. Harrison zbagatelizował zarówno jej trudną jazdę w półfinale, jak i to, co będzie jej mniej atrakcyjnym zadaniem na linii w finale. Widzimy to cały czas. Ludzie na zewnętrznych pasach wciąż mogą wyjść i wygrać. Widzieliśmy to wczoraj od Kori Carter [w finale 400H]. Trenuję z nią. I jako nasz trener [Edrick Floreal] mówi, że w tym sporcie trzeba mieć pamięć krótkotrwałą. I to właśnie mam. Jestem gotowy. Zapytana, jak w tym roku opanowała się, by poradzić sobie z trudnymi momentami, które spowodowały jej załamania w przeszłości, była gwiazda Kentucky odpowiedziała. „Musisz być pewny siebie” – oświadczył Harrison. „Tak, biegałem w jednym z moich najwolniejszych czasów, ale wiem, że jestem w kształcie mojego życia. Wiem, że potrafię dobrze. Kiedy mam czkawkę, odskakuję. Biegłem 12.2 w tym sezonie, więc jestem na miejscu. A ja po prostu zrobię wszystko, aby jako pierwszy przekroczyć linię mety”. Przed wyruszeniem w drogę, pierwszy na świecie płotkarz przedstawił ostatnie przemyślenia na temat sobotniego wyścigu o mistrzostwo. „Oczekuję ekscytującego wyścigu. Wiem, że wszystkie te dziewczyny naprawdę tego chcą. Zamierzamy dać świetny występ."

[Amerykańskie kobiety błyszczą na przeszkodach: https://pl.sportsfitness.win/lekkoatletyka/Lekkoatletyka/1018054980.html ]